ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΥΒΕΡΝΟΧΩΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ

Θα ξεκινήσω με τρία παραδείγματα. Πρώτον, ορισμένοι από τους Κινέζους χάκερς που εμπλέκονται σε επιθέσειςενάντια στην αμερικανική κυβέρνηση και σε επιχειρήσεις, αναγνωρίστηκαν επειδή μπήκαν στο facebook από το ίδιο δίκτυο που χρησιμοποιούσαν για να κάνουν τις επιθέσεις.
Δεύτερον, ο Έκτωρ Μονσεγκούρ, ένας από τους ηγέτες του κινήματος LulzSac, αναγνωρίστηκε και συνελήφθη πέρυσι από το FBI. Αν και είχε υψηλή ασφάλεια και χρησιμοποιούσε μια ανώνυμη υπηρεσία για να προστατεύει την ταυτότητά του, υπέπεσε σε σφάλμα.
Και τρίτον, η Πάουλα Μπρόντουελ, που είχε σχέση με τον διευθυντή της CIA, Ντέιβιντ Πετρέους, έλαβε αντίστοιχα προληπτικά μέτρα για να κρύψει την ταυτότητά της. Δεν έμπαινε ποτέ στο ανώνυμο email της από το σπίτι, αλλά προτιμούσε να μπαίνει από ξενοδοχεία και από δημόσια δίκτυα όταν του έστελνε μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Κι όμως, το FBI συσχέτισε τις εγγραφές στα διάφορα ξενοδοχεία και βρήκε ότι αυτηνής ήταν το κοινό όνομα.
Το διαδίκτυο είναι ένα κράτος επιτήρησης. Είτε το παραδεχόμαστε, είτε όχι και είτε μας αρέσει, είτε όχι, μας παρακολουθούν συνέχεια. Το Google μας ανιχνεύει τόσο στις δικές του σελίδες, όσο και στις άλλες όπου έχει πρόσβαση. Το facebook κάνει το ίδιο. Ανιχνεύει ακόμα και άτομα που δεν ανήκουν στοfacebook. Η Apple μας ανιχνεύει στα iPhones και στα iPads μας. Ένας ρεπόρτερ χρησιμοποίησε ένα εργαλείο που ονομάζεται Collusion για να δει ποιος τον ανιχνεύει και διαπίστωσε ότι 105 εταιρείες παρακολουθούσαν την χρήση που έκανε στο διαδίκτυο σε μια περίοδο 36 ωρών.
Ολοένα και περισσότερο, ότι κάνουμε στο διαδίκτυο συνδυάζεται με άλλα δεδομένα γύρω μας. Η αποκάλυψη της ταυτότητας της Μπρόντουελ έγινε μέσω του συσχετισμού της δραστηριότητάς της στο διαδίκτυο με τις διαμονές της στα ξενοδοχεία. Οτιδήποτε κάνουμε σήμερα περιλαμβάνει τους υπολογιστές και οι υπολογιστές παράγουν δεδομένα ως φυσικά υποπροϊόντα τους. Οτιδήποτε κάνουμε σήμερα αποθηκεύεται και συσχετίζεται και πολλές εταιρείες δεδομένων βγάζουν χρήματα συνθέτοντας τα προσωπικά μας προφίλ από πολλές διαφορετικές πηγές.
Το facebook για παράδειγμα, συσχετίζει την συμπεριφορά στο διαδίκτυο με τις αγοραστικές συνήθειες εκτός του διαδικτύου. Και υπάρχουν και άλλα παραδείγματα: Υπάρχουν δεδομένα γεωεντοπισμού από τα κινητά τηλέφωνα και ένα αρχείο με τις κινήσεις μας από τις κάμερες παρακολούθησης.
Πρόκειται για συνεχή παρακολούθηση: Όλοι μας παρακολουθούμαστε όλη την ώρα και αυτά τα δεδομένα αποθηκεύονται επ’ αόριστον. Έτσι ακριβώς είναι ένα κράτος επιτήρησης και είναι πιο αποτελεσματικό από τα χειρότερα όνειρα του Τζορτζ Όργουελ.
Βεβαίως, μπορούμε να λάβουμε μέτρα για να το αποτρέψουμε αυτό. Μπορούμε να περιορίσουμε τις αναζητήσεις στο google από το iPhone και να χρησιμοποιούμε περιηγητές στο διαδίκτυο που μας επιτρέπουν να σβήνουμε ταcookies. Μπορούμε επίσης να έχουμε ψευδώνυμο στο facebook. Μπορούμε να σβήσουμε τα κινητά μας και να χρησιμοποιούμε μετρητά. Αλλά ολοένα και περισσότερο, τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σημασία. 

Υπάρχουν απλά πάρα πολλοί τρόποι ανίχνευσης. Το διαδίκτυο, τα email, τακινητά, οι περιηγητές, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι μηχανές αναζήτησης. Όλα αυτά έχουν γίνει αναγκαιότητες και είναι λάθος να αναμένουμε ότι οι άνθρωποι απλά θα αρνηθούν να τα χρησιμοποιούν απλά και μόνο επειδή δεν τους αρέσει να τους παρακολουθούν, ιδίως από τη στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος της παρακολούθησης αποκρύβεται και υπάρχουν λίγες εναλλακτικές λύσεις από εταιρείες που δεν κάνουν το ίδιο.
Δεν πρόκειται για κάτι που θα διορθώσει η ελεύθερη αγορά. Εμείς οι καταναλωτές δεν έχουμε επιλογή. Όλες οι μεγάλες εταιρείες που μας παρέχουν υπηρεσίες στο διαδίκτυο ενδιαφέρονται να μας παρακολουθούν. Επισκεφτείτε μια ιστοσελίδα και σχεδόν αυτόματα γνωρίζει ποιος είσαστε. Υπάρχουν πολλοί τρόποι και για να σας ανιχνεύουν ακόμα και χωρίς cookies. Οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας συχνά παρακάμπτουν τις ρυθμίσεις ασφαλείας του διαδικτύου. Ένα πείραμα στο Carnegie Mellon πήρε βίντεο φοιτητών σε πραγματικό χρόνο και αναγνώρισε το ένα τρίτο από αυτούς συγκρίνοντας την όψη τους με φωτογραφίες που είναι δημόσια διαθέσιμες στο facebook.
Η διατήρηση της ιδιωτικότητας στο διαδίκτυο είναι σχεδόν αδύνατη. Αν ξεχάσεις έστω και μια φορά να ενεργοποιήσεις την προστασία ή αν κάνεις κλικ στον λάθος σύνδεσμο, ή αν πληκτρολογήσεις το λάθος πράγμα, τότε το όνομά σου προσκολλάται μόνιμα σε όποια ανώνυμη υπηρεσία χρησιμοποιείς. Ο Μονσεγκούρ έκανε ένα μόνο λάθος και το FBI τον έπιασε. Επίσης, αν ο διευθυντής της CIA δεν μπορεί να διατηρήσει την ιδιωτικότητά του στο διαδίκτυο, τότε δεν έχουμε ελπίδα.
Στον σημερινό κόσμο, οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες εργάζονται μαζί για να κρατήσουν τα πράγματα ως έχουν. Οι κυβερνήσεις επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα που συλλέγουν οι επιχειρήσεις και συχνά ζητούν να συλλέγονται περισσότερα και να αποθηκεύονται για περισσότερο χρόνο, προκειμένου να μας παρακολουθούν. Και οι εταιρείες όμως αγοράζουν με ευχαρίστηση δεδομένα από τις κυβερνήσεις. Από κοινού, οι ισχυροί παρακολουθούν τους ανίσχυρους και δεν θα εγκαταλείψουν τις θέσεις ισχύος που κατέχουν, παρά τις λαϊκές επιθυμίες.
Η επιδιόρθωση της κατάστασης απαιτεί σοβαρή πολιτική βούληση, αλλά και οι κυβερνήσεις είναι το ίδιο μεθυσμένες με τα δεδομένα όσο και οι εταιρείες. Αν εξαιρέσουμε κάποια πρόστιμα, κανείς δεν αγωνίζεται για καλύτερους νόμους σχετικά με την ιδιωτικότητα.
Οπότε είμαστε τελειωμένοι. Καλώς ήρθατε σε ένα κόσμο όπου το Googleγνωρίζει ακριβώς τι πορνογραφία σας αρέσει, αλλά και περισσότερα πράγματα για τα ενδιαφέροντά σας, από ότι η/ο ίδια σας η σύζυγος. Καλώς ήρθατε σε ένα κόσμο όπου η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας γνωρίζει ακριβώς που είσαστε όλη την ώρα. Καλώς ήρθατε στο τέλος των ιδιωτικών συνδιαλέξεων, αφού ολοένα και περισσότερο αυτές διεξάγονται μέσω email, μηνυμάτων ή μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Και καλώς ήρθατε σε ένα κόσμο όπου όλα αυτά και ότι άλλο κάνετε, πραγματοποιείται σε έναν υπολογιστή, αποθηκεύεται, συσχετίζεται, εξετάζεται και διαμοιράζεται από εταιρεία σε εταιρεία δίχως την γνώση και την συγκατάθεσή σας και όπου η κυβέρνηση έχει πρόσβαση στα πάντα δίχως ένταλμα.
Καλώς ήρθατε σε ένα διαδίκτυο δίχως ιδιωτικότητα. Φτάσαμε σε αυτό το σημείο δίχως καν να αγωνιστούμε.

Ο Bruce Schneier  είναι ειδικός στην τεχνολογική ασφάλεια και συγγραφέας του " Liars and Outliers: Enabling the Trust Society Needs to Survive .
ΠΗΓΗ .energia.gr