ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Είναι  πάνω από τρία χρόνια τώρα που εφαρμόζονται οι ανάλγητες και αυταρχικές πολιτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων που ανεξάρτητα της σύνθεσής τους είχαν κι έχουν πάντοτε ως κοινό παρονομαστή  την εφαρμογή   του νεοφιλελευθερισμού, στην πιο ακραία του μάλιστα μορφή, η οποία έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την πατρίδα μας και για όλους, όσους ζούμε σε αυτό τον τόπο. Οι πολιτικές αυτές επιβλήθηκαν με πρόσχημα και βασικό εργαλείο επιβολής τους  το χρέος, το οποίο όμως, αντί να μειωθεί, αυξάνεται, ενώ παράλληλα συνεχίζονται και επεκτείνονται συνεχώς τα αντιλαϊκά μέτρα. Αυτά  έχουν τρεις βασικούς στόχους:
1)      Τη συρρίκνωση  του κοινωνικού κράτους. Συντελείται  κυρίως με τη δραματική περιστολή δαπανών σε υγεία-παιδεία-πολιτισμό και  την πλήρη αποδόμηση και απαξίωση τους ως  κοινωνικά αγαθά.
2)      Την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων. Εκεί αποσκοπεί η μείωση των μισθών, των συντάξεων, η  κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η συνολική προσπάθεια αποδιάρθρωσης όσων απέμειναν από συλλογικές κατακτήσεις και εργατικά δικαιώματα των  τελευταίων δύο αιώνων.
3)      Τις αποκρατικοποιήσεις. Το ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας και των κοινωνικών αγαθών, όπως η ενέργεια και το νερό, στο ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο που διαπλέκεται άμεσα με το χρηματοπιστωτικό κατεστημένο, τις χρεωκοπημένες τράπεζες, που ο λαός με τα χρήματα του έχει διατηρήσει βιώσιμες.
Όλα τα παραπάνω έχουν βαθύ ταξικό χαρακτήρα και προσανατολισμό. Αποτελούν την προσπάθεια να δοθούν  ευκαιρίες στο μεγάλο κεφάλαιο για ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία μέσα στην κρίση, έστω κι αν έτσι μετατρέπουν τη χώρα μας σε αποικία χρέους. Ο χρεωκοπημένος, βάρβαρος και αδιέξοδος νεοφιλελευθερισμός όχι μόνο αδυνατεί να βγάλει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες από την κρίση, αλλά τη χρησιμοποιεί σαν ευκαιρία για την πιο βίαιη αναδιανομή του πλούτου από τους πολλούς και φτωχούς στους λίγους και πλούσιους, αποδεικνύοντας τυφλή πίστη στο Θατσερικό δόγμα ότι δεν υπάρχει κοινωνία, αλλά μεμονωμένα άτομα.
Η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο κύριος Σαμαράς έχουν αποδειχθεί οι μεγαλύτεροι θιασώτες των Θατσερικών διδαχών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στο πλαίσιο αυτό, ό,τι είναι κοινωνικό, λοιδορείται, απαξιώνεται και αποδυναμώνεται, ώστε στο τέλος να παραδοθεί σαν λάφυρο στους ιδιώτες, με το πρόσχημα να διασωθεί. Οι τελευταίοι άλλη μια φορά  κερδίζουν υπέρμετρα σε βάρος του φορολογούμενου πολίτη και του κοινωνικού συνόλου. Για  τους παραπάνω λόγους στοχοποιούνται οι χώροι της υγείας, της παιδείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης και «επιβάλλεται» -κατά τη μνημονιακή λογική- να εξορθολογιστούν, στην ουσία όμως να αποδυναμωθούν.
Αυτές τις πολιτικές εξυπηρετεί  και το πολυνομοσχέδιο που πρόσφατα ψηφίστηκε. Οι απολύσεις που εγκαινιάστηκαν πριν ενάμισι μήνα στην ΕΡΤ έρχονται να γίνουν καθεστώς, ώστε από εδώ και στο εξής να μην αισθάνεται κανείς εργαζόμενος ασφαλής. Μετά τους καθηγητές των τεχνικών λυκείων, την κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας, των σχολικών φυλάκων, έρχεται και η σειρά, όπως αναφέρεται σε σχετικά δημοσιεύματα, των εργαζομένων στο χώρο της υγείας.
Ήδη στην υγεία οι περικοπές είναι πολύ μεγάλες και τα τελευταία τρία χρόνια  έχουν φτάσει  στο 41,3% και έπεται συνέχεια.  Ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ έχει ελλείμματα της τάξεως του 1,5 δις ευρώ. Ταυτόχρονα  τα χρέη του και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές παρελθόντων ετών που κληρονόμησε από ταμεία που εγκόλπωσε ( ΙΚΑ-ΟΠΑΔ-ΟΓΑ-ΟΑΕΕ) ανέρχονται γύρω στα 2,5 δις.
            Οι δραματικές εξελίξεις στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ και οι τρόποι με τους οποίους σχεδιάζεται να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα, δικαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ για την πορεία του οργανισμού. Πρόκειται για μια πορεία καταστροφής και αφαίμαξης των αποθεματικών των ταμείων προς όφελος των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων του χώρου της υγείας με τεράστια επιπλέον δαπάνη για τον ασθενή, τον ασφαλισμένο ή τον εκτός ασφάλισης άνεργο και φτωχό. Ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ θα λειτουργεί σαν τροχονόμος συμφερόντων, επιβραβεύοντας τους ισχυρούς παίκτες και αποδυναμώνοντας μέχρι πλήρους εξαφάνισης τις δημόσιες υπηρεσίες και το Ε.Σ.Υ και σε δεύτερη φάση τους ελευθεροεπαγγελματίες μεμονωμένους ιατρούς-φαρμακοποιούς και λειτουργούς των παραϊατρικών επαγγελμάτων και ειδικοτήτων. Ενδεικτικά σχετικά με τα παραπάνω αναφέρονται τα εξής: Α) Ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ αναμένεται να προχωρήσει σε νέα-την τέταρτη σε περίπου 18 μήνες- αναθεώρηση του κανονισμού παροχών του με στόχο την αύξηση της συμμετοχής των ασθενών σε εξετάσεις και φάρμακα με συνέπεια τη μείωση παροχής από δικά του κεφάλαια και τη μετακύλιση μέρους του κόστους στους ασφαλισμένους.
Β) Υπάρχει  δέσμευση της προηγούμενης κυβέρνησης έναντι της τρόικας για τη μείωση κατά 1.100 εντός του 2013 (με πρόσχημα τη σύναψη νέων συμβάσεων)  των συμβεβλημένων ιατρών με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Αυτό, ιδιαίτερα στην επαρχία, έχει δραματικές επιπτώσεις αφήνοντας νομούς ολόκληρους και μεγάλα τμήματα του πληθυσμού δίχως πρόσβαση σε κεντρικές και κρίσιμες ειδικότητες, όπως παιδιάτρους, καρδιολόγους κ.α. (Τούντας)
Γ) Η διακηρυγμένη πρόθεση για μετατροπή του Ε.Ο.Π.Υ.Υ σε οικονομικό επιτελείο της υγείας με την ανάθεση πρωταγωνιστικού ρόλου στην επιτροπή διαπραγματεύσεων και συμβάσεων,  η οποία θα εποπτεύεται απευθείας από το υπουργείο οικονομικών.
   Με άλλα λόγια ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ θα αναλάβει να καταρτίζει και να επιβάλλει και να συνθέτει προϋπολογισμούς και στο Ε.Σ.Υ, με το σύστημα να εμφανίζεται μονίμως ουραγός σε σχέση με την ιδιωτική σφαίρα υπηρεσιών υγείας με αποτέλεσμα να απαξιώνεται, να υποχρηματοδοτείται και να συρρικνώνεται συνεχώς. Είναι  απλώς απορίας άξιον το πώς θα προχωρήσει η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Υγείας στην περαιτέρω μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης προς όφελος του Ε.Ο.Π.Υ.Υ με την αδειοδότηση των νέων γενοσήμων φαρμάκων και την τιμολόγηση τους με τους υφιστάμενους ανύπαρκτους και υποστελεχωμένους οργανισμούς του Ε.Ο.Φ.
    Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν την κριτική και τους φόβους μας για την ιδιωτικοποίηση του Ε.Σ.Υ, τη μετακύλιση του κόστους στους ασθενείς και το ρόλο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ όχι ως φορέα εξορθολογισμού των δαπανών υγείας, αλλά ως διαχειριστή των δημόσιων κεφαλαίων και εισφορών και της κρατικής χρηματοδότησης υπέρ ενός όλο και μικρότερου αριθμού παρόχων υγείας. Πέραν αυτών η επικίνδυνη τροπή που λαμβάνουν η ύφεση και η ανεργία και η ανασφάλιστη υποαπασχόληση συντελούν  στην αποσάθρωση των θεμελίων της ασφαλιστικής και υγειονομικής κάλυψης. Ακόμη  έντονος είναι ο προβληματισμός για την  καθιέρωση θεραπευτικών Πρωτοκόλλων με μοναδικό γνώμονα τη σύγκριση κόστους-οφέλους και όχι την αποτελεσματική διάγνωση και θεραπεία και την  αδειοδότηση γενόσημων φαρμάκων χωρίς την ουσιαστική συμβολή τόσο στον έλεγχο όσο και την τιμολόγηση του Ε.Ο.Φ. Τέλος,   φόβους εγείρει το «κυνήγι επίορκων μαγισσών» δια της αποβολής ιατρών-φαρμακοποιών και παραϊατρικών ειδικοτήτων από το σύστημα συνταγογράφησης, προκειμένου να μειωθεί το κόστος περίθαλψης εξετάσεων και φαρμάκων για τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Μεγάλος χαμένος τελικά από όλα αυτά είναι οπωσδήποτε ο ασθενής κι οι ανάγκες του, που θυσιάζονται στο βωμό της υποτιθέμενης εξυγίανσης υπέρ της κερδοφορίας της ιδιωτικής αγοράς υγείας..
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α στο χώρο της υγείας και συγκεκριμένα της πρωτοβάθμιας φροντίδας έχει διατυπώσει τη χάραξη μιας πολιτικής που υπερασπίζεται το δημόσιο χαρακτήρα του αγαθού της υγείας, προστατεύει τις εισφορές και την κρατική χρηματοδότηση από τη σπατάλη επικεντρωνόμενος  στην πρόληψη. Καθιερώνει κανόνες και ρυθμίσεις με άξονα τη θεραπεία και τις ανάγκες του κάθε ασθενή και όχι με άξονα τις περικοπές και τη δημοσιονομική περιστολή δαπανών. Τέλος προωθούμε σε κόμβο της φαρμακευτικής μας πολιτικής ένα νέο επαρκώς στελεχωμένο και ικανό να επιτελέσει τον κοινωνικό του ρόλο Ε.Ο.Φ και κυρίως όλα τα παραπάνω να λειτουργούν σαν πλαίσιο προστασίας των αδυνάτων και της διατήρησης της κοινωνικής συνοχής.
Νίκος Μιχαλάκης
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ