ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ: ΈΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ, ΛΑΒΑΡΟ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Φρόσω Παύλου, δημοσιογράφος(*)
Όταν έρχεται κάποιος επισκέπτης στην Καρδίτσα φωτογραφίζει τρία- τέσσερα σημεία. Το Παυσίλυπο, την Αγορά, τους ποδηλατόδρομους και το Σιντριβάνι. Επί της ουσίας δεν έχουμε και πάρα πολλά ακόμα, άξια σημεία, τουριστικής φωτογραφικής απεικόνισης. Ωστόσο και αυτά τα ελάχιστα, δεν έχουν τύχη της προσοχής και της φροντίδας  εκ μέρους του Δήμου Καρδίτσας.

Στέκομαι στο  Παυσίλυπο, ένα πάρκο σύμβολο, με ένα κτίριο που μελετήθηκε από τον καθηγητή Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ Κασσάνδρα (έργο του το Μετοχικό Ταμείο Στρατού στην Αθήνα), αναμένει στωικά, το χέρι ενός εμπνευσμένου Δημοτικού Συμβουλίου να του δώσει ξανά την χαμένη του αίγλη. Να το βγάλει από την παρακμή και την ευτέλεια της αποθέωσης του κιτς.
Η μακράν πορεία αυτού του μοναδικού πάρκου στην καρδιά της Καρδίτσας και του περιπτέρου του, δυστυχώς ή ευτυχώς δεν άφησε κανένα δήμαρχο τούτης της πόλης αδιάφορο, είτε για να συμβάλει με τις θετικές του αποφάσεις είτε με τις αρνητικές του. Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι  Δήμαρχοι Καρδίτσας από το 1930 μέχρι και σήμερα  δεν το άφησαν στην ησυχία του. Άλλος έκοβε τις δενδροστοιχίες, άλλος τους ανθώνες, άλλος μετέφερε το περίπτερο και  άλλος επέτρεπε την χάραξη δρόμων (Υψηλάντου, Λαρίσης). Στην σχετικά πρόσφατη ιστορία του, από την 10ετια του ΄80 και μετέπειτα,  μέσω του πανελλήνιου αρχιτεκτονικού διαγωνισμού το 1986 , που έθεσε εκ νέου τη βάση της ενοποίησης της πλατείας Πλαστήρα με το Παυσίλυπο, γνώρισε νέες ημέρες δόξας και αποθέωσης από μικρούς και μεγάλους κατοίκους της Καρδίτσας, από εκατοντάδες επισκέπτες άλλων περιοχών της χώρας και όχι μόνο.  Ένα πάρκο σύμβολο (έγινε και τραγούδι από τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα), ένας χώρος μύησης στην κοινωνική ζωή για τα μικρά παιδιά, για τους εφήβους, ένα περίπτερο που χρησιμοποιείται για πολλαπλές εκδηλώσεις(ψυχαγωγικές, κοινωνικές ,κ.λ.π) στις οποίες λίγο ως πολύ όλοι οι δημότες έχουν συμμετάσχει.
Οι μέρες των εορτών που διανύουμε μας έδωσε για μια ακόμη φορά το έναυσμα να σταθούμε στο κτίριο- περίπτερο του Παυσιλύπου, τόσο σε ότι αφορά το εσωτερικό του, όσο και το χώρο της πλατείας του.
Οι εικόνες αποκαρδιωτικές.
Η πλατεία του κτιρίου : σάπιες ομπρέλες, φουσκωμένα τραπεζάκια, ομπρέλες τροπικές, κορμοί δέντρων επιστρατεύτηκαν για ντεκόρ, προσωπικό ανεκπαίδευτο(συμπαθέστατα νεαρά παιδιά), το οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες και στις εργασιακές απαιτήσεις εξυπηρέτησης του κοινού
.
Το εσωτερικό του κτιρίου: οι παρεμβάσεις των τελευταίων χρόνων αλλοίωσαν πλήρως την αισθητική του.  Κουρτίνες τοποθετήθηκαν στα παράθυρα θέασης του πάρκου,  τραπεζοκαθίσματα της χειρίστης αισθητικής και ποιότητας όμοια με νυχτερινά μπαρ κακής ποιότητας τοποθετήθηκαν στη θέση των παλιών, φωτισμός – συσκότισης αντικατέστησε το ιδιαίτερο ταβάνι του κτιρίου,  η ποιοτική μουσική αντικαταστάθηκε με σκυλοτράγουδα και τραγούδια του συρμού.
Το κτίριο του Παυσιλύπου, δεν είναι το μαγαζί του καθενός που μπορεί να το διαμορφώσει με βάση το προσωπικό του γούστο ή την προσωπική του αισθητική και να περιμένει τους υποψήφιους πελάτες.
Το Παυσίλυπο είναι δημοτικό κτίριο και ως τέτοιο οφείλει να αντιμετωπίζεται από την εκάστοτε δημοτική αρχή.  Είναι πραγματικά απίστευτο το πώς σκέφθηκαν ότι έχουν το δικαίωμα να κάνουν αυτό το αίσχος.
Ο Καλλικράτης έδωσε τις απαντήσεις του. Έκανε το Παυσίλυπο Α.Ε και έτσι οι όποιες αποφάσεις ελήφθησαν για την κατάντια αυτή, ελήφθησαν από την Παυσίλυπον Α.Ε και όχι από το δημοτικό συμβούλιο της πόλης ή την πρώην ΔΕΤΑΚ που είχε την ευθύνη του όλα  τα προηγούμενα χρόνια.
Η παρακμή, η εγκατάλειψη, η απουσία αισθητικής και γνώσης ότι πρόκειται για ένα κτίριο – σύμβολο, αντικείμενο ίσως της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων,  χαρακτηρίζει πλέον το αγαπημένο μας Παυσίλυπο.
Είναι, επίσης, απορίας άξιον, πώς όλες αυτές, οι βάρβαρες παρεμβάσεις δεν έγιναν αντικείμενο σχολιασμού των αρμοδίων υπηρεσιών και των αρχιτεκτόνων, όπως επίσης το πώς το δημοτικό συμβούλιο  Καρδίτσας έμεινε απαθές, όταν στην πρόσφατη ιστορία – δεκαετία του ΄90-  έδωσε μάχη να μην αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του κτίσματος με αποτέλεσμα να υπάρχουν,  ακόμα και αντικειμενικά  λειτουργικά προβλήματα, κυρίως σε ότι αφορά το χώρο της κουζίνας.
Το Παυσίλυπο δεν μπορεί να λειτουργεί έτσι. Αυτός ο δημοτικός πλούτος μας ανήκει και είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε την λειτουργία του με όρους και προϋποθέσεις που δεν προσβάλουν την αισθητική μας, που δεν υποτιμούν την νοημοσύνη μας.
Το «μαγαζί γωνία» θέλησαν πολλοί  να το απαξιώσουν με στόχο στη συνέχεια να  παραδοθεί σε ιδιωτικά χέρια, παραχαράσσοντας για μια ακόμη φορά το χαρακτήρα και τη δυναμική του, δηλαδή να είναι ένα περίπτερο προσιτό σε όλους τους δημότες, με λαϊκές τιμές και υψηλή αισθητική.
 
(*) Υποψήφια με το Συνδυασμό Καρδίτσα Πόλις της Συλλογικότητας (Καρ.Πό.Σ) με Υποψήφιο Δήμαρχο Καρδίτσας τον Β.Βαρελά