TO ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ..ΛΥΣΗΣ

Ο Δήμος Καρδίτσας έχει πλέον μετά την απόφαση του τέλος για τα αδέσποτα μια καλή ευκαιρία να λύσει οριστικά το πρόβλημα.
Αυτό που χρειάζεται πέραν από την αγωνία για την τύχη των τετράποδων φίλων είναι και μια εμπεριστατωμένη αντιμετώπιση.
Δυστυχώς αν δεν υπάρξει μια κίνηση ευαισθητοποίησης πρώτα από όλα για ένα σχέδιο αντιμετώπισης  η λύση που έχει στα χέρια πλέον η Δημοτική Αρχή θα γίνει παράδειγμα, η παράδειγμα προς αποφυγή και οριστικής αποφυγής ξανά από δημοτική αρχή η και οποιαδήποτε αρχής να υιοθετήσει τέτοια λύση.
Συνήθως στην λύση εξετάζονται  η παρούσες καταστάσεις και οι καταστάσεις που θα δημιουργηθούν.
Το πρόβλημα εχει μια παρούσα κατάσταση και εχει εξέλιξη.
Το έργο της φιλοζωικής έχει φτάσει και στο παρελθόν σε αδιέξοδο και δεν στιγματίζω την αφοσίωση που δείχνουν πραγματικά αυτοί συμπολίτες μας που βρίσκονται απέναντι σε μια τέτοια αδιαφορία και τόση σκληρότητα που έχει ένα κομμάτι της κοινωνίας απέναντι στο πρόσωπο της φυσης. Έχετε  γίνει μάρτυρες σχεδόν όλοι ενός περιστατικού ωμής αντιμετώπισης ανθρώπου και ζώων.
Ο άνθρωπος στην σημερινή εποχή δείχνει ότι τελικά είναι το ισχυρό ζώο σε κάθε αυλη σε κάθε πεζοδρόμιο, σε κάθε γωνιά όπου ένα ζώο και η φύση το έφερε εκει. Αυτό απλά υπάρχει εκεί και λίγοι είναι αυτοί που ξέρουν γιατί είναι εκεί.
Τα μαθήματα ανθρωπισμού και σεβασμού και πολιτισμού αποτυγχάνουν και ήδη οι τιμωρίες ‘’εμφανίζονται’’.
Η τιμωρία συνήθως σε ένα άνθρωπο χωρίς αίσθηση πολιτισμού λειτουργεί ανάποδα και τον κάνει εκδικητικό και πλέον ο τετράποδος φίλος δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την μανία του.
Στο δια ταύτα λοιπόν περνάμε στην λύση.
Τα προβλήματα των αδέσποτων τα δημιουργούν όλα τα παραπάνω μαζι σε σύνθεση,
Προστίθεται το κέρδος και η διαρκής έλλειψη παιδείας .
Ο άνθρωπος μαθαίνει να μιλαει πολλές γλώσσες με άπειρες τεχνικές και τεχνολογίες και δε μπορεί να πει σε ένα σκύλο ‘’κατσε’’ η ένα ‘’μη’’
Πως μπορεί ένα απλό τέλος των 50 λεπτών να δώσει λύση?
Ένα γαϊτανάκι ερωτοπαντήσεων θα φανερώσει την πρακτική που ακολουθουν για την αντιμετώπιση άλλες χώρες και άλλες κοινωνίες που έχουν αντιληφτεί ότι ο σεβασμός χρειάζεται να αναπτυχτεί μια νέα επιστημονική προσέγγιση, που ακόμη συμπληρώνει πολλά κενά αλλά με σωστό προβληματισμό
Αν αυτά τα 50 λεπτά επενδυθούν πάνω στην παιδεία .
Και πια είναι η παιδεία?
 Είναι απλά η εμπειρική και πρακτική λύση.
Αν τα 10 λεπτά από αυτά τα 50 πηγαίνουν σε ασφαλιστικές εταιρείες με προϊόντα που θα έχουν σαν στόχο τα προβλήματα που δημιουργούν οι σκύλοι και αδέσποτα γενικώς (επιθέσεις –ζημιές εμβολιασμοί κλπ) τότε θα υπάρχει ένας ακόμη σύμμαχος στην λύση του προβλήματος. Οι ασφαλιστικές εταιρείες!
Για παράδειγμα στο εξωτερικό ασφαλιστικές εταιρείες έχουν ειδικούς πραγματογνώμονες που εξετάζουν την κάθε περίπτωση αποζημίωσης ξεχωριστά. Που σημαίνει ότι ο Δήμαρχος του Κέμπριτζ (πχ) αν δεχθεί μια καταγγελία ζημιάς από αδέσποτο ενεργοποιεί μια διαδικασία αποζημίωσης που εμπλέκετε η ασφαλιστική εταιρεία και η αστυνομία δεσποζομένων και αδέσποτων.
Η σύγκριση είναι πλέον  είναι όμοιας περίπτωσης επειδή και οι δυο δήμοι θέσπισαν τέλη για τα αδέσποτα
Η ‘’επένδυση’’, που υπάρχει η δυνατότητα να γίνει, έχει και χαρακτήρα επιμόρφωσης. Και δεν νομίζω και ο στρατός που διαθέτει υπηρεσίες συμπεριφοράς και εκπαιδευσης να πει όχι στην δημιουργία σχολών η ακόμη και στην τεχνική βοήθεια που θα απαιτηθεί.
Ένα άλλο πρόβλημα έχει να κάνει με την εμπορία και αναπαραγωγή των σκύλων.
Η εμπορία έχει περάσει στο βωμό του κέρδους και άπειρα petshop αντιμετωπίζονται από την πολιτεία και εμάς ελαφρά τι καρδία.
Έτσι η Ελλάδα έχει γεμίσει με ράτσες σκυλιών ξένες με την ήπειρο μας και η συνεχιζόμενη ζήτηση ή διαφήμιση όλο και περισσότερο αλλοιώνει και της γηγενής ράτσες .Παραλληλα εισαγει ζωα που ενώ δεν έχουμε καταφέρει να  δαμάσουμε συμπεριφορές και να εμποτίσουμε την γνώση μας πάνω στην διαχείριση
Ο Ελληνικός ποιμενικός προστατεύεται από τον Αρκτούρο αλλά δεν ξέρουμε πραγματικά για πόσο ακόμη.
Τα pitt bull terie είναι μια ράτσα που έχει εξαπλωθεί στην Ελλάδα και έχει πλέον πολλα ‘’άτομα σχεδόν σε αναλογία ιση με την γηγενής τους χώρα. Την Αμερική.
Η Αγγλία εχει απαγορέψει την Εμπορία τους όχι γιατί είναι άγρια όπως τα διαφημίζουν οι έμποροι η είναι ανίκητοι φύλακες που δεν νοιώθουν φόβο αλλά γιατί θέλουν να τα προστατέψουν από τον ΑΝΘΡΩΠΟ.
Είναι πραγματικά μοναδική η στιγμή όταν πας σε ένα petshop και μια γλυκιά ύπαρξη σου χαμογελά αλλά πρέπει να σκεφτείς ότι εκείνη την στιγμή  ότι ένα περίσσεμα ψυχής σε κοιταει στα ματια. Αυτά είναι ευτυχώς τα τετράποδα. Ενα περίσσεμα ψυχής, όχι δικό σου προς αυτά. Αλλα περίσσεμα ψυχής ενός δημιουργού που σου το στέλνει να συμπληρώσει την δική σου.
Η εμπορία δε σταματά εκεί το εγκληματικό μαρκετινκ ,συνεχίζει και σε πάει και στην επιλογή. Πρέπει εσύ να επιλέξεις για κάτι που δεν ξέρεις η για κάτι που κάποιος δε φροντίζει να ενημερώσει.
Μου αρέσει συνηθίζουν να λένε το γαλλικό μπουλντογκ. Αυτό θέλω και πάνε και το αγοράζουν.. η μου αρέσει το γερμανικός ποιμενικός αυτό θα αγοράσω και ψάχνουν να βρουν το όμορφο το πιο άγριο με τα καλυτερα χρώματα λες και αγοράζουν ένα αψυχο αντικείμενο.
Η παιδεία λοιπόν στην επιλογή εχει κακοποιήσει τα ζώα και τα κακοποίει σε καθημερινή βάση ακόμη και από αυτούς που τα αγαπάνε….εν αγνοία τους!
Ετσι λοιπόν οι σκύλοι του Αγίου Βερνάρδου χάνουν 3 χρόνια από την ζωή τους γιατί δεν μπορούν να προσαρμοστούν και αναγκαστήκαν να μείνουν σε ένα περιβάλλον που υποφέρουν επειδή μας άρεσε η φάτσα στην τηλεόραση και ο έμπορος μας το έφερε σπίτι χωρις να λαμβάνονται υπόψη η γηγενής  περιβαντολλογικες  συνθήκες.
Να μην ξεχάσουμε και επικίνδυνες καταστάσεις που εκει η παραξενιά του ιδιοκτήτη φτανει σε αλιγάτορες, φίδια κλπ.
Αναφέρω όλα τα παραπάνω σαν αρχή επειδή η άποψη μου είναι  με επιχειρήματα σωστή επειδή σε αυτές τις χώρες υπάρχει αποτέλεσμα και γιαυτο σαν συντάκτης της εφημερίδας δεν ασχολήθηκα με καυγάδες ανούσιους η αποκαλύψεις η καταγγελίες που δεν έχουν στόχο την προστασία των όλων των παραπάνω.
 
Είδατε πόσες σημαντικές λεπτομέρειες έχει η αγωγή μονό στην εμπορία και στην επιλογή.
Η αγωγή της επικοινωνίας και συνύπαρξης μετα είναι μια διαφορετική επιστήμη που εχει να κάνει με ένα προχωρημένο στάδιο και μακριά από το θέμα μας.
Εδώ που φτάσαμε σήμερα χρειάζεται έλεγχος.
Πρέπει να σταματήσει η  αναπαραγωγή η εμπορία και ένα ακόμη πρόβλημα είναι η συνεργασία των φιλοζωικών επειδή η εγκατάλειψη γίνετε από μακρινές αποστάσεις.
Αν μπει ο πρώτος κρικος στην αλυσίδα (που είναι θεσπιση τελους  και το σχεδιο αντιμετωπισης)θα βρεθεί και το υπόλοιπο πάζλ,
Εδώ θα περάσει το επόμενο κομμάτι που είναι το επιστημονικό
Οι κτηνίατροι και τα πανεπιστήμια μπορούν να ελέγξουν τον πληθυσμό με στοχευόμενο εμβολιασμό στην αρχή τα θηλυκά αδέσποτα και έπειτα στα δεσποζόμενα θηλυκά και η συνεργασία με τις υπόλοιπες φιλοζωικές θα οδηγήσει σε στοχευόμενα θηλυκά μετανάστες ώστε σιγά σιγά να φτάσουμε στο τσιπαρισμα.
Οι ξένες χώρες το εφαρμόζουν γιατί όλα τα παραπάνω απέδωσαν καρπούς και το τσιπαρισμα αποτρέπει στην ιδέα της εγκατάλειψης ως τελικο μεσο ελεγχου όχι ότι δεν είναι σωστο όπως εφαρμόζετε αλλά πολλοί το προτάσσουν σε μια κοινωνια λιγο σκληρη.
Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να τονίσω ότι η αναζήτηση σε εμπειρικές εφαρμογές εχει σχέδιο.
Στη Ελλάδα δεν είδα ακόμη προσφυγή σε δικαστήριο ώστε να χαρακτηριστούν μερικές φυλές η ράτσες μη γηγενής η προστατευόμενες η απαγορευτεί η εμπορία τους  η εκτροφή τους εισαγωγή και ελεγχόμενη και ειδική διάθεση.
Σε μερικές πολιτισμένες χώρες όπου το τέλος υπηρεσίας διαχείρισης ζώων και άγριας φύσης απέδωσε, οδήγησε ασφαλιστικούς οίκους και οργανώσεις που ασχολούνται με την προστασία οικόσιτων και άγριων ζώων σε τέτοιες προσφυγες.
Η Προταση
Ηδη το karditsaportal και εγω προσωπικά σαν συντάκτης προσανατολίζετε σε στοχευόμενη δράση σε συνεργασία με πολλούς φορείς και η επικοινωνία επεκτείνετε. Σε συνεργασία με τον διδάκτορα χειρουργικής κτηνίατρο Αντωνη Λυμπέρη προσανατολίζετε στις προσφυγές στηρίζονται πάνω σε επιστημονικά δεδομένα και οχι μονο.
Εκει οι θύλακες επικοινωνίας είναι καθημερινοί και με την φιλοζωική Καρδίτσας και θα επεκτεθούν στο κομμάτι της στοχευόμενης ασφαλιστικής προστασίας με το ισχυον νομικο καθεστως.
Η αγωνιά τους μέχρι στιγμής είναι τα ήδη λιμνάζοντα οικονομικά προβλήματα σίτισης και ιατρικής φροντίδας και σίγουρα ο πρώτος στόχος πρέπει να είναι η μη συρροή νέων.
Ως εφαλτήρια βάση είναι πρωταρχικά αυτή οπου ο Δήμος Καρδίτσας δινει μια σημαντική ώθηση με την θέσπιση τέλους.
Στα αρχεία του Δήμου Καρδίτσας εχει συζητηθεί μια πρωτοβουλία εθελοντών σε ότι ειχε να κάνει με την διαχείριση δεσποζομενων και ειχε απασχολήσει την προηγούμενη δημοτική αρχή.
Οι υπηρεσίες του Δήμου Καρδίτσας νομικες και συμβουλευτικές έχουν αποδείξει το ενδιαφέρον τους κάνοντας μια κατοχυρωμένη πρόταση μελέτης και ηδη όλα τα παραπάνω είναι μια σύνθεση σωστής αντιμετώπισης