ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ..ΓΙΑ ΝΑ ΡΙΞΟΥΝ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

Του Δημήτρη Μπεκιάρη

Η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έχει να επιδείξει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό στα μεταπολιτευτικά χρονικά. Ένα χαρακτηριστικό που συνιστά πλεονέκτημα και μειονέκτημα ταυτόχρονα: Αποτελεί κόκκινο πανί για το παρασιτικό, διαπλεκόμενο σύστημα και σύμπλεγμα συμφερόντων που παίζει τα ρέστα του για να διασωθεί. Το πλεονέκτημα έγκειται στο γεγονός ότι διαθέτει το ηθικό πλεονέκτημα έναντι των παρασιτικών συμφερόντων που παρασιτούν σε βάρος του ελληνικού λαού, ενώ το μειονέκτημα θα το συναντήσει κανείς στην αδυναμία συγκρότησης συμμαχιών με παραδοσιακούς συστημικούς "παίκτες", που θα μπορούσαν να αποτελέσουν "χρυσές εφεδρείες" στη μάχη για την ριζική και ολοκληρωτική αναδιάταξη στους χώρους της πολιτικής, της οικονομίας και των μίντια. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, βρίσκονται στο στόχαστρο σφοδρών επιθέσεων και καθημερινής κριτικής τα τελευταία χρόνια και για την ακρίβεια, με μεγαλύτερη ένταση, από το 2012 οπότε και το σημερινό κυβερνών κόμμα ανέπτυξε νικηφόρα δυναμική, δυναμική εξουσίας. Η πραγματικότητα ωστόσο αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη μοιραία είσοδο του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσιπρα στο νομοτελειακά συγκρουσιακό πεδίο του πολέμου με τη διαπλοκή και τα μεγάλα συμφέροντα, τα οποία αρχικά πολέμησαν λυσσαλέα την προοπτική του σχηματισμού της Αριστερής κυβέρνησης και τον τελευταίο χρόνο απεργάζονται σενάρια "βελούδινων πραξικοπημάτων" (θα μπορούσε με ευκολία να γίνει παραπομπή στην Βενεζουέλα του Τσάβες) με αντικειμενικό σκοπό την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης και την παλινόρθωση του παλαιού συστήματος διακυβέρνησης.

Το κατεστημένο, μιντιακό, εκδοτικό, πολιτικό και επιχειρηματικό, διαδραμάτισε ανοιχτά υπονομευτικό - για τα εθνικά συμφέροντα -  ρόλο σε όλη τη διάρκεια της πρώτης φάσης του διαπραγματευτικού διαδικαστικού πλαισίου που βρέθηκε σε εξέλιξη στο πρώτο μισό του 2015. Στη συνέχεια τάχθηκε ανοικτά υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, με τρόπο που μόνο δοσιλογικός μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού συντάχθηκε ευθέως με τις βασικές επιδιώξεις των ξενικών κέντρων πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και με τις παράλογες επιταγές των δανειστών. Τώρα, το κατεστημένο, ακολουθεί αποδομητική τακτική έναντι των ηθικών πλεονεκτημάτων της Αριστεράς προπαγανδίζοντας ότι "Όλοι ίδιοι είναι" ή ακόμη χειρότερα "αυτή είναι η χειρότερη κυβέρνηση της ιστορίας". 

Παρόλα αυτά, και χωρίς η κυβέρνηση της Αριστεράς και ο Αλέξης Τσίπρας να έχουν στο πλευρό τους έστω μία μεγάλη εφημερίδα, έστω έναν μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό, με όλο το μιντιακό και οικονομικό κατεστημένο να πολεμούν με λύσσα την αριστερή διακυβέρνηση, να προπαγανδίζουν τις αντικοινωνικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές και στρατηγικές, να επιχειρούν την κατατρομοκράτηση του ελληνικού λαού και του εκλογικού σώματος, να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές της 20ης του Σεπτέμβρη. Παρά την υπογραφή της βαρύτατης συμφωνίας του περασμένο καλοκαιριού, ο ελληνικός λαός "ψήφισε πρωθυπουργό" και έδωσε καθαρή εντολή ευθείας σύγκρουσης με τις κατεστημένος δομές, το σύστημα της διαπλοκής και τη χρεοκοπημένη πολιτική τάξη πραγμάτων του χθες.

Λανθασμένα, πολύ βιάστηκαν να υποστηρίξουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας, μετά τη νίκη στις τελευταίες εκλογές και ενώ κατέγραψε το σερί των τεσσάρων συνεχόμενων νικών από το 2014 (ευρωεκλογές, εθνικές εκλογές του Γενάρη, δημοψήφισμα, εθνικές εκλογές του Σεπτέμβρη), "δεν είχε" ή "δεν θα είχε αντίπαλο" κυρίως λόγω των συνθηκών της εσωτερικής κρίσης που ξέσπασε στη Δεξιά μετά την ήττα του ακροδεξιού, πρώην πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση της Αριστεράς είχαν και έχουν έναν αντίπαλο: Το ντόπιο ολιγαρχικό κατεστημένο. 

Το εγχώριο, λοιπόν, παρασιτικό κατεστημένο έχει προσδιορίσει, εκλέξει και ενεργοποιήσει αυτή τη στιγμή τον πολιτικό του βραχίωνα. Αυτός δεν είναι άλλος από τη νεοφιλελεύθερη - με ολίγη από ακροδεξιά - αντικοινωνική Νέα Δημοκρατία, του πολιτικού γόνου ενός τζακιού που μόνο δεινά έχει προκαλέσει σε αυτόν τον τόπο, Κυριάκου Μητσοτάκη. Πίσω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας με τη στήριξη της ακροδεξιάς και των πιο μαύρων παραδοσιακών δεξιών συστημάτων (ακόμη και ο Σαμαράς τον στήριξε), στοιχίζονται τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα, ντόπια και ξένα, που βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Τα συμφέροντα αυτά, που εντός της χώρας υπερασπίζονται τα κεκτημένα τους στην μεταπολιτευτική Ελλάδα και στο εξωτερικό φαντασιώνονται την έξοδο της Ελλάδας από την ζώνη του ευρώ, χρηματοδοτούν στην παρούσα συγκυρία την καμπάνια του "βελούδινου πραξικοπήματος" που απεργάζονται ως βασικό σενάριο για την μεταβολή του πολιτικού status quo στην Ελλάδα. 

Τι περιλαμβάνει η μαύρη προπαγάνδα; Ολοκληρωτική αποδόμηση των ηθικών πλεονεκτημάτων της κυβέρνησης της Αριστεράς (τώρα ανακάλυψαν τους μετακλητούς υπαλλήλους τους οποίους δεν γνώριζαν τόσα χρόνια ή η οικογενειοκρατία και ο νεποτισμός στην Δεξιά αποτελούν ψιλά γράμματα). Σταθερή υποστήριξη του Κυριάκου Μητσοτάκη και του νεοφιλελεύθερου περιθωρίου. Συνεχείς "αποκαλύψεις" για την κυβέρνηση Τσίπρα, τη στιγμή που, για παράδειγμα, σωπαίνουν για την εμπλοκή του στενού συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά, Σταύρου Παπασταύρου στο σκάνδαλο με τη λίστα Λαγκάρντ. Απόπειρα χρέωσης των όσων δεινών έχουν συμβεί σε αυτή τη χώρα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με παράλληλη συσκότιση του ρόλου των παραδοσιακών μεταπολιτευτικών κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Καθοδήγηση - στη σφαίρα κεντρικών πολιτικών επιλογών - "κεντρογενών" πολιτικών σχημάτων (ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι) για την αποσταθεροποίηση της πολιτικής κατάστασης στη χώρα. Ενεργοποίηση των εναπομείναντων θυλάκων του πάλαι ποτέ δικομματισμού στη δημόσια διοίκηση, ώστε να σαμποταριστεί το κυβερνητικό έργο. Το πιο εξωφρενικό; Όλοι εκείνοι που παραδοσιακά βρίσκονταν ανοικτά απέναντι σε οποιαδήποτε λαϊκή, εργατική, αγροτική, φοιτητική ή μαθητική κινητοποίηση, σήμερα σκηνοθετούν αντικυβερνητικές εκδηλώσεις, λες και ο ελληνικός λαός δεν έχει μνήμη ή συνείδηση. Τους ενοχλεί επίσης η κινητοποίηση της κυβέρνησης και η έρευνα των εισαγγελικών αρχών για τους φοροφυγάδες που εντοπίζονται στις λίστες που έρχονται από το εξωτερικό. Τους ενοχλεί η πάταξη της φοροδιαφυγής διότι μέσα στις λίστες βρίσκονται οι ίδιοι και οι πολιτικοί τους φίλοι. 

Για όλη αυτή την καμπάνια που στόχο έχει την ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα δαπανώνται πολλά χρήματα. Χρήματα των συμφερόντων που στηρίζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και που τροφοδοτούν κάποια "φιλελεύθερα" ΜΜΕ που εσχάτως εμφανίστηκαν εντάσσοντας αποκλειστικά το ρόλο τους σε αυτή την καμπάνια ή που κρατούν στη ζωή τα παραδοσιακά διαπλεκόμενα ΜΜΕ με νύχια και με δόντια. Χρήματα που έρχονται από το εξωτερικό με συγκεκριμένους αποδέκτες. (Θα τα πούμε όλα εν καιρώ)

Τι έχουν να φοβούνται από την κυβέρνηση της Αριστεράς; Ότι πλέον εισέρχονται κανόνες στο χρόνιο power game ανάμεσα στη βούληση του λαού και στις επιδιώξεις των συμφερόντων. Για αυτόν τον λόγο συντονισμένα και συγχρονισμένα αλαλάζουν οι διαπλεκόμενες σέχτες και τα μαντρόσκυλά τους για το ξεκαθάρισμα στο τηλεοπτικό τοπίο, για τις τηλεοπτικές άδειες που θα δοθούν σε ΟΠΟΙΟΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ. Για αυτόν τον λόγο ουρλιάζουν καθημερινά τα κατοικίδια των ολιγαρχών, που χρωστούν τεράστια ποσά στις τράπεζες τις οποίες έχει ανακεφαλαιοποιήσει με αίμα και θυσίες ο ελληνικός λαός. Για αυτόν τον λόγο οι ντουντούκες των ολιγαρχών, εκείνοι που πιάστηκαν με σκουπιδοσακούλες οι οποίες περιείχαν εκατομμύρια ευρώ, οι κομιστές και μαστροποί της ενημέρωσης, απαιτούν την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης και στήνουν προβοκάτσιες. 

Στα χείλη των εντολέων και των εντολοδόχων του μαύρου σχεδίου για την αντικατάσταση της δημοκρατικά εκλεγμένης, από τον ελληνικό λαό, κυβέρνησης από δοτά πολιτικά υποκείμενα ή από εντεταλμένους της διαπλοκής (όπως ο Μητσοτάκης) μπορεί κανείς να διαβάσει μία φράση: ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΆ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ. Οι συνεχείς απόπειρές τους θυμίζουν παλατιανά πραξικοπηματικά σχέδια της δεκαετίας του 1960. 

Λογαριάζουν όμως, χωρίς τον ξενοδόχο. Ξενοδόχος, λοιπόν, είναι ο λαός και ταπεινός εντολοδόχος του η ελληνική κυβέρνηση, η κυβέρνηση της Αριστεράς, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Κυβέρνηση και λαός ενωμένοι θα καθαρίσουν τον τόπο από τα παράσιτα, θα σταθεροποιήσουν την πολιτική και οικονομική κατάσταση και θα χτίσουν μία νέα χώρα.