Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.

του Ξυλομένου Κωνσταντίνου Διπλ. Πολιτικού Μηχανικού Α.Π.Θ., MSc - Δημοτικού Συμβούλου Καρδίτσας 

   Οι σοβαρές καθυστερήσεις και η έλλειψη πολιτικής βούλησης σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για την ανθρωπιστική αντιμετώπιση της μεγαλύτερης μεταναστευτικής και προσφυγικής κρίσης μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ενισχύει ακόμη περισσότερο τον ευρωσκεπτικισμό και τα ακροδεξιά ρεύματα που αναπτύσσονται στην Ευρώπη. Σε συνδυασμό βέβαια με την οικονομική κρίση που μαστίζει ολόκληρη την γηραιά ήπειρο δεν αποκλείεται φαινόμενα ανάλογα όπως της Αυστρίας, όπου το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων που δημοσκοπικά βρίσκεται στην πρώτη θέση, να συμβούν και στη χώρα μας με μια σημαντική άνοδο της ακροδεξιάς. Η ακραία λοιπόν και διχαστική ρητορική που έχει υιοθετηθεί από Ευρωπαϊκές χώρες για τα καραβάνια των προσφύγων που διασχίζουν τα εδάφη τους, αλλά και η πρόθεση για κλείσιμο των συνόρων, πολύ πιθανόν να είναι και το τέλος στο όνειρο για την ενωμένη Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης, αν υπήρξε ποτέ σε πραγματικό επίπεδο. Επιπλέον,  εάν η περιοριστική και δογματική πολιτική της λιτότητας στην Ευρώπη συνεχίσει να εφαρμόζεται παράλληλα με την προσφυγική κρίση που πλήττει κυρίως τα νότια σύνορα της και ιδιαίτερα τη χώρα μας, τότε το πιθανότερο είναι σύντομα να υπάρξουν δυσάρεστες εξελίξεις που μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα και το διαμελισμό της Ένωσης.

   Η εκμετάλλευση δυστυχώς όμως του προσφυγικού και στη χώρα μας για μικροπολιτικές σκοπιμότητες αλλά και η αποκάλυψη της μισαλλοδοξίας και της ξενοφοβίας από πολιτικά κόμματα που τοποθετούνται στα δεξιά και ακροδεξιά του γεωγραφικού πολιτικού χάρτη, αποδεικνύει την ξεκάθαρη έλλειψη ανθρωπισμού σ’ ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικά φαινόμενο. Η παράταξη της ΝΔ που υποστηρίζει αναφανδόν την ελεύθερη αγορά, τις επενδύσεις, την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων, σε απόλυτη συμπόρευση με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα παρουσιάζονταν ενάντια στην ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων φτωχών και εξαθλιωμένων που προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες. Οι κατηγορίες εξάλλου για ανοιχτή πρόσκληση της κυβέρνησης σε μετανάστες να έρθουν στη χώρα μας αποτέλεσε συχνό επιχείρημα των στελεχών της, όπως επίσης και η προεκλογική εμφάνιση του Α.Σαμαρά στον φράχτη του Έβρου με αναφορές για λαθρομετανάστες που απειλούν τη χώρα. Σήμερα όμως η αναδίπλωση είναι προφανής αφού ο όρος λαθρομετανάστες έχει εγκαταλειφθεί προσωρινά, αλλά οι ιδεοληψίες και τα φοβικά σύνδρομα για απώλεια της εθνικής ταυτότητας και για υποτιθέμενος κινδύνους που διατρέχει το έθνος από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες παραμένουν. 

   Η Ευρώπη οφείλει να διαχειριστεί την προσφυγική κρίση συνολικά και να διαθέσει τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους στις χώρες που πλήττονται περισσότερο στα σύνορα της. Η πρόσφατη επίσκεψη όμως της Α.Μέρκελ στην Τουρκία και η προσπάθεια της να την πείσει για τερματισμό των προσφυγικών ροών στην Ευρώπη διαμέσου της Ελλάδας δεν είχε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα, παρά μόνον 3δισ. Ευρώ με αντάλλαγμα τον περιορισμό του φαινομένου. Το πρόβλημα ουσιαστικά για την καγκελάριο είναι πόσοι πρόσφυγες θα μπορέσουν να φτάσουν στην κεντρική Ευρώπη και όχι η λύση του προβλήματος.  Εξάλλου, η κρίση αλληλεγγύης της Ένωσης είναι προφανής, όπως και η αδυναμία της να εφαρμόσει μια αποτελεσματική πολιτική με βάση τις Διεθνείς Συνθήκες και όχι τις Εθνικές πολιτικές των κλειστών συνόρων (από τις 27 υπόλοιπες χώρες της Ένωσης και τις 80.000 θέσεις μετεγκατάστασης που συμφωνήθηκαν τον Οκτώβριο, μόνο τρεις χώρες έχουν ανταποκριθεί δίνοντας μόλις 2.000 θέσεις).  

  Αναφορικά με τα κέντρα καταγραφής και ταυτοποίησης προσφύγων τα λεγόμενα Hot Spot, στα οποία οι τοπικές κοινωνίες αντιτίθενται είναι μέρος της νοοτροπίας που έχει καλλιεργηθεί όπου σε κάθε σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι της φυγόπονης λογικής «συμφωνώ αλλά δεν θέλω να εμπλακώ». Αυτό όμως που συμβαίνει στη χώρα μας και ιδιαίτερα στο Αιγαίο αποτελεί μια σύγχρονη τραγωδία με θύματα χιλιάδες ανθρώπους και μικρά παιδιά με ηθικούς αυτουργούς τους «εταίρους» μας στην Ευρώπη, που το προηγούμενο καλοκαίρι μας απειλούσαν με πρόσχημα ότι δεν τηρούσαμε τις συμφωνίες με απομάκρυνση από την Ε.Ε. Η οριστική λύση στο προσφυγικό είναι ο τερματισμός του πολέμου, αλλά τη στιγμή που τα συμφέροντα των κρατών υπερβαίνουν την επιθυμία των ανθρώπων για ευημερία, το προσφυγικό μπορεί να αντιμετωπιστεί με την δημιουργία ασφαλούς διόδου από τα εδάφη της Τουρκία στην Ευρώπη χωρίς φράχτες και εμπόδια. Οι στιγμές είναι ιστορικές και η στάση και η συμπεριφορά των λαών σ’ ένα πρόβλημα που μπορεί κάποια στιγμή να αντιμετωπίσουν και οι ίδιοι, θα αποκαλύψει το πόσο πολιτισμένη και αλληλέγγυα τελικά είναι η Ευρώπη στην σοβαρότερη ανθρωπιστική κρίση.