ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ: ΕΛΛΑΔΑ, ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ.

Του Κωνσταντίνου Γ. Νούσιου

Δικηγόρου, Περιφερειακού Συμβούλου Θεσσαλίας

Με το ξέσπασμα του προσφυγικού ζητήματος, εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης που έχει βιώσει ποτέ, η χώρα μας βρίσκεται και πάλι ενώπιον μιας εξαιρετικά δύσκολης κατάστασης. Η γεωγραφική της θέση, σε συνδυασμό με τις άστοχες και επικίνδυνες πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, τη φέρνουν σε δεινή θέση και πλέον καλείται να φέρει εις πέρας μια αποστολή σχεδόν αδύνατη.

Δεδομένης της παρουσίας περίπου 50.000 προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, είναι επιτακτική η ανάγκη να εφαρμοστούν τα εξής: 

* Έλεγχος, καταγραφή και άμεσος διαχωρισμός μεταναστών-προσφύγων, στα σημεία υποδοχής και προσωρινής φιλοξενίας. 

Οι πρώτοι να επιστρέψουν άμεσα στις χώρες προέλευσής τους και οι πρόσφυγες να παραμείνουν, σε συνθήκες αξιοπρεπείς που αρμόζουν σε κάθε πολιτισμένο κράτος, μέχρι να ανοίξουν κάποια στιγμή τα σύνορα και βάσει του διεθνούς δικαίου να ταξιδέψουν στη χώρα της Ευρώπης που επιθυμούν.

* Άσκηση αποτρεπτικής πολιτικής, σε συνεργασία με τους αρμόδιους ευρωπαϊκούς φορείς, ώστε να αποφευχθούν νέες εισροές. 

Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων απαιτείται τιτάνια προσπάθεια με ομοψυχία, οργάνωση και συντονισμό μεταξύ των εμπλεκομένων (κεντρικής διοίκησης, Περιφέρειας, Δήμων, ΜΚΟ και του απλού κόσμου), μακριά από μικροπολιτικά συμφέροντα και επιδιώξεις εντυπωσιασμού. Πολλοί κάτοχοι ή διεκδικητές βουλευτικών εδράνων ανταγωνίζονται αυτές τις μέρες για τον τίτλο του «πιο ανθρωπιστή», μα το ζητούμενο στις παρούσες κρίσιμες στιγμές δεν βρίσκεται στην προσωπική ματαιοδοξία, αλλά στη διαφύλαξη του κοινού καλού.   

Αξιέπαινη είναι η στάση που έχουν κρατήσει ως τώρα οι Έλληνες πολίτες, που φανέρωσαν πολύ πιο γρήγορα αντανακλαστικά σε σχέση με την μόνιμη αδράνεια της κυβέρνησης, ανέλαβαν πρωτοβουλίες και αποδείχτηκαν έτοιμοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Πρέπει όμως να γίνει κατανοητό πως οι αντοχές και οι δυνάμεις για συνεισφορά των απλών ανθρώπων δεν είναι χωρίς όρια λαμβάνοντας υπόψη την βαθύτατη κρίση που περνούν τα ελληνικά νοικοκυριά. Αυτό σημαίνει πως όταν πάψουν να προσφέρουν τη βοήθειά τους στους πρόσφυγες οι έλληνες πολίτες, και με αποδεδειγμένη την ανικανότητα της κυβέρνησης, τότε η κατάσταση θα λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.   

Έγκλημα και τιμωρία

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, από την πρώτη στιγμή που ανήλθε στην εξουσία, αντιμετώπισε το προσφυγικό ζήτημα εντελώς ανεύθυνα, με τη χαλαρότητα που χαρακτηρίζει κάποιον όταν αφήνει τα πράγματα στη μοίρα. Τα αποτελέσματα της «αριστερής» πολιτικής ανοιχτών συνόρων που υιοθετήθηκε, μαζί με το νόμο περί ιθαγένειας και τη «διαφήμιση» της χώρας μας ως ασφαλές ενδιάμεσο σκαλοπάτι για τους πρόσφυγες που επιθυμούν να φτάσουν στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, τα βλέπουμε σήμερα μπροστά μας. 

Σχεδόν ένα εκατομμύριο μετανάστες διήλθαν από το περασμένο καλοκαίρι από τη χώρα μας και χιλιάδες ακόμα θαλασσοπνίγηκαν στο Αιγαίο, με την ευθύνη να βαραίνει τους κυβερνώντες. Οι τελευταίοι προσπάθησαν μάλιστα να αντλήσουν και πολιτικό κέρδος από το θάνατο και τον ανθρώπινο πόνο. Οι δήθεν πρεσβευτές της «αλληλεγγύης», δε δίστασαν να βάλουν στην ίδια πρόταση τις λέξεις «προσφυγικό» και «ρύθμιση χρέους», πιστεύοντας πως εκβιαστικά θα ασκήσουν πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αφού ο εκβιασμός δεν έπιασε, ακολούθησε η υποχώρηση και η αποδοχή εκ μέρους της κυβέρνησης κάθε απαίτησης των εταίρων.

Το ένα λάθος μετά το άλλο (στο διπλωματικό και όχι μόνο κομμάτι της υπόθεσης), από ένα συνονθύλευμα... τάσεων που αντιδρά σπασμωδικά σε οποιοδήποτε ερέθισμα της πραγματικότητας, χωρίς κανένα σχέδιο διακυβέρνησης. Και που δημιουργεί παντού εχθρούς, οδηγώντας τη χώρα σε διεθνή απομόνωση.    

Ο Τσίπρας και η παρέα του κατάφερε να μετατρέψει την Ελλάδα σε «αποθήκη» προσφύγων και να προσθέσει ένα ακόμα δυσβάσταχτο βάρος στις πλάτες μιας ήδη εξουθενωμένης κοινωνίας που πασχίζει να επιβιώσει μέσα στην κρίση.

Η έλλειψη υποδομών και πόρων για την υποδοχή, φιλοξενία και σίτιση αυτών των ανθρώπων δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα, καθώς ελλοχεύουν περαιτέρω κίνδυνοι: Υγειονομικά ζητήματα από τους πρόχειρους καταυλισμούς ανά την ελληνική επικράτεια, διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης από την τέλεση άνομων πράξεων που αναπόφευκτα γεννά η πείνα, δυσάρεστες συνέπειες στους τομείς της ασφάλειας και της οικονομίας.  

Η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας της, προ των πυλών μιας πρωτοφανούς ανθρωπιστικής κρίσης, παράλληλα με την οικονομική. Από τον τρόπο που η χώρα θα διαχειριστεί το προσφυγικό ζήτημα τους επόμενους μήνες, θα διαφανεί αν είναι ικανή να επιβιώσει και να ξεφύγει από τον πάτο αλλά και ποια θέση δικαιούται να λάβει στην Ευρώπη του μέλλοντος. 

Υ.Γ.: Τοποθετώντας το προσφυγικό ζήτημα σε… τοπική εμβέλεια, κατά την προσωπική μου άποψη, αν η λύση του πρώην Mall στο χωριό Αγναντερό δεν είναι η ενδεδειγμένη καθώς γειτνιάζει με το Αγναντερό, η πρόταση για στέγαση των προσφύγων στο Κέντρο Βάμβακος, είναι σίγουρα εγκληματική.