1 Η ΟΚΤΩΒΡIΟΥ ΠΑΓΚOΣΜΙΑ ΗΜEΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡIΤΗ ΗΛΙΚIΑ

 Η «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία» εορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου,
υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει φόρο τιμής στους 
ηλικιωμένους αλλά και να ευαισθητοποιήσει και να υπενθυμίσει στην κοινωνία  τόσο τα
προβλήματα της τρίτης ηλικίας  όσο και το  δικαίωμα  της για ποιότητα ζωής.
 

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τους ηλικιωμένους, το 2000 
ζούσαν σε όλο τον πλανήτη 600 εκατομμύρια άνθρωποι ηλικίας άνω των 60 ετών. Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2025, ο αριθμός αυτός θα έχει φτάσει το 1,2 δισεκατομμύρια, ενώ το 2050 θα 
έχει ξεπεράσει τα 2 δισεκατομμύρια.
    Στην Ελλάδα σήμερα , με ποσοστό του πληθυσμού 17,4% άνω των  65 χρόνων και προοπτικές για το άμεσο μέλλον, το 2020, να πλησιάζει το 24%, θεωρείται χώρα γηρασμένου 
πληθυσμού.    
    Ταυτόχρονα ο πληθυσμός από 0 -14 ετών αριθμεί το 14%, που σημαίνει όχι μόνον  ότι γερνάμε σαν χώρα αλλά ότι μελλοντικά θα μειωθεί σημαντικά ο πληθυσμός  της χώρας.    
    Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία αναφέρει ότι  στη χώρα μας ο πληθυσμός ηλικίας άνω των 60 
ετών ξεπερνούσε το 2004 τα 2.547.000 άτομα, με τις γυναίκες να είναι περισσότερες από τους
άνδρες.  
     Εκ των πραγμάτων, οι άνθρωποι της Τρίτης Ηλικίας, αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της Ελληνικής Κοινωνίας. Παρά το ότι συνηθίζουμε να αναφερόμαστε σε αυτούς με τον όρο: «οι απόμαχοι της ζωής», οι ηλικιωμένοι σήμερα συμβάλλουν αποφασιστικά στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, αφού στην  εποχή μας παίζουν έναν ολοένα σημαντικότερο ρόλο, μέσω του εθελοντικού έργου τους, της μετάδοσης των εμπειριών και των γνώσεών τους, της βοήθειας που δίνουν στα παιδιά τους αναλαμβάνοντας να φροντίζουν τα εγγόνια τους, αλλά και της αυξανόμενης συμμετοχής τους στην αγορά εργασίας.
     Αυτού του είδους η συμβολή των ηλικιωμένων στη σύγχρονη κοινωνία μπορεί να εξασφαλισθεί 
μόνο εάν οι ηλικιωμένοι διατηρούν ένα ικανοποιητικό επίπεδο υγείας και μια καλή ποιότητα ζωής. 
     Η Ελληνική Κοινωνία και η Ελληνική Πολιτεία, έχουν βαθύτατη υποχρέωση απέναντι στους ανθρώπους αυτούς, όχι μόνο για τη συνεχιζόμενη προσφορά τους, αλλά και για λόγους ευαισθησίας απέναντι σε μια ομάδα πολιτών που καθίστανται εκ των πραγμάτων όλο και πιο αδύναμοι. Έχουμε, λοιπόν, όλοι την υποχρέωση να φροντίζουμε για την ασφαλή και αξιοπρεπή διαβίωσή τους.
     Η βασική προσπάθεια για τον ηλικιωμένο θα πρέπει να είναι η διατήρηση της καλής ποιότητας
ζωής του, η εξασφάλιση της αυτονομίας και αυτάρκειάς του, όπως και η προστασία του σε 
περίπτωση ασθένειας. 
    Αυτό συνεπάγεται ότι τα κράτη και οι φορείς θα πρέπει  να εργασθούν  για πολιτικές και 
προγράμματα που θα επιτρέψουν στους ηλικιωμένους  να ζήσουν σ’ ένα περιβάλλον που  ενισχύει τις δυνατότητές  τους,  προάγει την ανεξαρτησία τους ενώ  τους προσφέρει  στήριγμα και  φροντίδα καθώς γηράσκουν.   
    Σήμερα, τα άτομα της τρίτης ηλικίας, τα «Τιμημένα Γηρατειά», βιώνουν τη χειρότερη  εποχή τους. Η  σύνταξή τους δεν τους καλύπτει το μήνα. Δεν υπάρχουν  δομές φιλοξενίας  για  μοναχικούς ηλικιωμένους ή είναι ελάχιστες. Το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» είναι σημαντικό, αλλά  χρειάζεται ενίσχυση.   Η κοινωνική ασφάλιση είναι ανύπαρκτη. Δεν έχουν σωστή Ιατρική, Φαρμακευτική και Νοσοκομειακή Περίθαλψη.
    Οι ηλικιωμένοι είναι οι άνθρωποι που ζουν μαζί μας, δίπλα μας και έχουν το χαμηλότερο μέσο εισόδημα, αλλά συγχρόνως και τα μεγαλύτερα απαραίτητα έξοδα για να ζήσουνε. Σήμερα τα άτομα της Τρίτης Ηλικίας δεν ζητούν πολλά, λίγη φροντίδα και ένα πιο ανθρώπινο οικογενειακό, κοινωνικό περιβάλλον για να μην αισθάνονται μοναξιά.
     Επομένως κανένας κοινωνικός αποκλεισμός από καμία διάκριση δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος τους. Οι ανάγκες τους είναι ανθρώπινες και σχετίζονται με τη συγκεκριμένη τους κατάσταση.
    Οι ηλικιωμένοι, οι συνταξιούχοι και γενικά τα άτομα της τρίτης ηλικίας  χρειάζονται σεβασμό. Σεβασμό στην προσωπικότητα και την αξιοπρέπειά τους. Δικαιούνται αξιοπρεπείς συντάξεις και σωστή ιατροφαρμακευτική  και νοσοκομειακή περίθαλψη. Δικαιούνται να νοιώθουν ασφάλεια που μόνο το Κράτος μπορεί να τους την παρέχει. Δικαιούνται τα αυτονόητα για κάθε άνθρωπο.
    Για να μπορούν  χωρίς άγχος να γιορτάζουν αυτήν την μέρα που  τους είναι αφιερωμένη. Για να μπορούν με ελπίδα να βλέπουν την επόμενη μέρα. Για να μην νοιώθουν ότι είναι βάρος στα παιδιά τους.  Για να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια!!!
 
                            Ο ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥ Κ.Α.Π.Η. Δ. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
 
                                          ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ
                                          ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ