Παναγιώτα Βράντζα.Ομιλία στην Ολομέλεια για τον προϋπολογισμό 2019

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε εδώ σήμερα για 4^η φορά και συζητούμε τον προϋπολογισμό του κράτους. Πέρα από κάθε  πρόβλεψη των «μονίμων ενοίκων» της εξουσίας περί της λεγόμενης «αριστερής παρένθεσης», είμαστε ακόμη εδώ.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Μετά από πολλά χρόνια, συζητιέται ο πρώτος προϋπολογισμός, εκτός των ασφυκτικών και υπαγορευμένων πλαισίων των μνημονίων.
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η προσπάθειά, κυρίως της μείζονος, αλλά όχι μόνο αντιπολίτευσης, να αποδείξει ότι τίποτα δεν άλλαξε. Υπάρχουν λέει δεσμεύσεις. Προφανώς και υπάρχουν. Υπάρχει το σύμφωνο σταθερότητας. Είναι κάποιος που δεν το ξέρει; Είναι γνωστή η περίπτωση της Ιταλίας που δεν είναι σε μνημόνιο. Μας κατηγορείτε για υψηλά πλεονάσματα. Είναι όντως ψηλά, είναι όμως χαμηλότερα από αυτά που εσείς  διαπραγματευόσαστε, χωρίς καν να μπορέσετε να κλείσετε κάποια αξιολόγηση.
Η προσπάθεια να πείσετε τους πολίτες ότι το άσπρο είναι μαύρο υποτιμώντας τη νοημοσύνη τους δεν θα σας πάει μακριά.
 
Κύριοι συνάδελφοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, πρώην μόνιμοι ένοικοι της εξουσίας, δυστυχώς για εσάς και ευτυχώς για την ελληνική κοινωνία πέσατε εντελώς έξω σε όλες τις προβλέψεις σας, τόσο οικονομικές, όσο και πολιτικές.
Φτάσαμε λοιπόν, μετά από σχεδόν μία δεκαετία, σε έναν προϋπολογισμό δημοσιονομικής επέκτασης. Δεν περιέχει μέτρα δημοσιονομικών περιορισμών, όπως περικοπές ή αυξήσεις φόρων. Αντίθετα, περιέχει μέτρα, αύξηση κοινωνικών δαπανών και μείωσης φόρων και εισφορών για τους πολίτες.
Βεβαίως, πριν φτάσουμε στο «μαρτύριο» για εσάς του προϋπολογισμού, μόλις την περασμένη εβδομάδα, έπρεπε να περάσετε το «μαρτύριο» της μη περικοπής των συντάξεων. Το οποίο έμοιαζε πάρα πολύ με εκείνο το παλιότερο φιάσκο του «κόφτη». Τον θυμάστε αλήθεια εκείνο τον «μπαμπούλα» του αυτόματου κόφτη, με τον οποίο τρομοκρατούσατε την κοινωνία; Εκείνον, που δεν ήρθε ποτέ! Αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις τον αντίπαλο να πετυχαίνει, εκεί που εσύ απέτυχες παταγωδώς. Αντιλαμβάνομαι επίσης πως: «το γαρ πολύ της θλίψεως, γεννά παραφροσύνη»,  το πρόβλημα όμως είναι ότι αυτή η παραφροσύνη σας, βλάπτει σοβαρά τη χώρα!
 
Το γεγονός ότι η θετική στροφή της οικονομίας, το τέλος των μνημονίων και η πραγματική πορεία προς την έξοδο από την κρίση, δεν εξυπηρετεί τα πολιτικά σας σχέδια, αντί να σας προβληματίσει, σας οδηγεί σε άλλες επικίνδυνες ατραπούς.
Δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά έχετε αποτύχει παταγωδώς και ως μνημονιακοί!  Παρά την αγωνία του αντιπροέδρου της ΝΔ, μην τυχόν  και του κλέψουν τη «μνημονιακή» δόξα ο Σόιμπλε και ο Τόμσεν, τελικά αποδειχθήκατε ανίκανοι ακόμη και για αυτό. 
Μετά απ΄ όλα αυτά, αντί να καθίσετε να αναλογιστείτε τα λάθη, τις ευθύνες  και το ρόλο σας, σαν αξιωματική αντιπολίτευση, καταφύγατε στο ασφαλές, κατά τη γνώμη σας, λιμάνι του εθνικισμού. Αδιαφορώντας ακόμη μια φορά για το συμφέρον της χώρας, προσπαθείτε να εκμεταλλευτείτε τα πατριωτικά αισθήματα των πολιτών, κυρίως της Μακεδονίας, για να χτίσετε καριέρες ως νεόκοποι «Μακεδονομάχοι », αφού αποτύχατε σε όλους τους άλλους τομείς. Βεβαίως, όχι μόνο δεν πείθετε κανέναν, πλην των γραφικών με περικεφαλαίες, αλλά φοβίζετε όλον εκείνο τον κόσμο, ο οποίος μετά την εξαθλίωση στην οποία των σύρατε, βλέπει πλέον το μέλλον με ελπίδα.
Η αλλοπρόσαλλή και σπασμωδική αυτή συμπεριφορά σας, είναι δώρο για εμάς και  μας βολεύει  και εκλογικά. Δεν είναι όμως χρήσιμο για το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία, η μείζονα αντιπολίτευση να βρίσκεται σε ένα άλλο σύμπαν. Το κακό είναι ότι σε αυτόν τον κατήφορο η ΝΔ δεν είναι μόνη της. Την ακολουθεί κατά πόδας, και ενίοτε την ξεπερνάει το ΠΑΣΟΚ. Ναι, το παλιό κακό και μόνο ΠΑΣΟΚ, ούτε το ΚΙΝΑΛ, ούτε η ΔΗΣΥ. Το ΠΑΣΟΚ εκείνο που δεν σέβεται ούτε καν την δική του ιστορία και ως καρικατούρα πλέον, με απίστευτη αλαζονεία και μικρομεγαλισμό μας καλεί να φύγουμε. Από που άραγε; Από το σπίτι της εξουσίας όπου μόνιμος ένοικος είναι ο πρωθυπουργός του οποίου το μισό υπουργικό συμβούλιο είναι στη φυλακή;
Κυρία Γεννηματά, έχουμε υποστεί πολλά ως λαός από τα έργα και τις εκσυγχρονιστικές ημέρες σας στην εξουσία, όχι όμως λοβοτομή.
 
Αφιέρωσα το μεγαλύτερο μέρος της παρέμβασής μου στο πολιτικό περιβάλλον και την αντιπολίτευση, γιατί η συζήτηση επί του προϋπολογισμού, είναι αμιγώς πολιτική συζήτηση και η υπερψήφισή του αποτελεί, άτυπη μεν, ψήφο εμπιστοσύνης προς την εκάστοτε κυβέρνηση δε.
 
Πάμε τώρα στα του οίκου μας. Τα κάναμε όλα τέλεια;
Προφανώς όχι. Υπήρξαν λάθη, αστοχίες και αδικίες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι το 2015 παραλάβαμε μια χρεοκοπημένη χώρα με τη κοινωνία στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η αγωνία και ο αγώνας από την αρχή ήταν να βγούμε από την κρίση με την κοινωνία όρθια, και το καταφέραμε.
Είναι υποχρέωση των ισχυρότερων μελών της κοινωνίας να στηρίζουν τα ασθενέστερα, τουλάχιστον για τις κοινωνίες ανθρώπων και αυτή την αρχή εφαρμόσαμε.
 
Χρησιμοποιήθηκαν πράγματι μεγάλα ποσά για μέτρα στήριξης των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων, προφανώς σε βάρος της ανάπτυξης και με σοβαρή ενίοτε επιβάρυνση, των υπολοίπων, των λίγο ισχυρότερων. Φτάσαμε έτσι στο σημείο, η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, να βρίσκεται πραγματικά σε δύσκολη θέση. Και αυτό πρέπει να αντιστραφεί άμεσα.
Είναι η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα η οποία «πλήρωσε» την κρίση και από την καταστροφή της οποίας προέκυψε το 27% της ανεργία που παραλάβαμε.
Είναι η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα που μπορεί να τραβήξει και να βγάλει το κάρο από τη λάσπη, για αυτό και πρέπει να στηριχθεί πολύ περισσότερο. Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών είναι πολύ σημαντικό και προς τη σωστή κατεύθυνση μέτρο. Δεν είναι όμως αρκετό. Επιβάλλεται άμεσα να υπάρξουν και άλλες πρωτοβουλίες. Μια αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, ψηφιοποιημένη και θωρακισμένη θεσμικά ώστε να μειωθεί η γραφειοκρατία και να καταπολεμηθεί η διαπλοκή. Και βεβαίως και μεγαλύτερη μείωση της φορολογίας. Θέλουμε επιχειρήσεις βιώσιμες που δεν θα  φοροδιαφεύγουν  και  με σωστές θέσεις εργασίας  που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της χώρας
 
Είναι πολλά αυτά που έχουν γίνει και αυτά που έχουν ξεκινήσει να γίνονται και είναι άλλα τόσα αυτά που πρέπει να γίνουν.
Έχουμε  καταλάβει  το μέγεθος της ευθύνης μας, στη συγκεκριμένη συγκυρία και τις διαθέσιμες επιλογές.
Ο άλλος δρόμος ,ο δρόμος του ακραίου Νεοφιλελευθερισμού  που ισοπεδώνει  την κοινωνία  και εντείνει τις ανισότητες είναι ο δρόμος της ΝΔ. Αυτό συμβαίνει στην Αμερική και φαίνεται ότι απειλεί και την Ευρώπη.      
 
Κύριες και κύριοι συνάδελφοι υπερψηφίζω τον προϋπολογισμό του κράτους για το 2019 γιατί είναι ο καλύτερος των τελευταίων χρόνων για τους πολίτες.
Και είμαι  σίγουρη ότι ο προϋπολογισμός του 2020, που θα κατατεθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και θα ψηφιστεί από την κοινοβουλευτική του ομάδα, του χρόνου τέτοια εποχή θα είναι πολύ καλύτερος.