Αθλητικά - 2 μήνες 2 ημέρες πιο πριν
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΟΜΑΔΩΝ ΧΟΡΟΥ ΑΜΕΑ ΚΑΙ ΜΕΙΚΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΧΟΡΟΥ
Υποβλήθηκε στις Τρί, 26/05/2015 - 12:10.
Εκτυπώσιμη μορφή
Το Σαββατοκύριακο η πόλη μας φιλοξένησε την 2η πανελλήνια συνάντηση ομάδων χορού ΑΜΕΑ και μεικτών ομάδων χορού» που διοργάνωσε η καλλιτεχνική εταιρία « Δρυάδες εν πλω» με την καθοδήγηση της χοροθεραπεύτριας – χορογράφου Μαρίας Καραπαναγιώτη.
Όλοι όσοι συμμετείχαμε ως θεατές ζήσαμε πραγματικά συγκλονιστικές στιγμές . Μοιραστήκαμε την χαρά των χορευτών και των οικογενειών τους, την αγωνία της προσπάθειας για την επίτευξη του στόχου , τον ενθουσιασμό, την υπέρβαση και το πάθος για ζωή , την αγάπη για την τέχνη .
Καταρρίπτοντας το στερεότυπο ότι ο χορός συνδέεται μ΄ ένα τέλειο σώμα μας απέδειξαν ότι τα άτομα με αναπηρία μπορούν να προσφέρουν ένα υπέροχο χορευτικό θέαμα και μας οδήγησαν στην διαπίστωση ότι οι όποιες ιδιαιτερότητες μπορούν απλά να μετουσιωθούν σε τέχνη
Φεύγοντας γεμάτη συναισθήματα, αναρωτήθηκα τι σημαίνει να βιώνεις οποιαδήποτε αναπηρία και να πολεμάς σε μια κοινωνία που αποδέχεται μόνο την κανονικότητα ;Ποιους αφορά τελικά το θέμα των ατόμων με αναπηρία;…
Το θέμα των Ατόμων με Αναπηρία, τελικά αφορά όλους μας και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουμε.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει μια κοινωνία τις πλέον ευάλωτες ομάδες δεν μπορεί παρά να είναι ενδεικτικός του πραγματικού επιπέδου ανάπτυξης, ωρίμανσης, παιδείας και ευαισθησίας που διαθέτει.
Οι φραγμοί και οι διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι ομάδες αυτές στην καθημερινότητά τους αντανακλούν και την αποτυχία της κοινωνίας συνολικά.
Φυσικά τα άτομα με αναπηρίες δεν είναι ένα ενιαίο σώμα αλλά ένα εξαιρετικά διαφοροποιημένο που περιλαμβάνει ειδικές επιμέρους κατηγορίες με διαφορετικά επιμέρους προβλήματα και διεκδικήσεις.
Ωστόσο ο αποκλεισμός από την εργασία, η περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση και η ελλιπής κοινωνική πρόνοια τέμνουν τις κατηγορίες αυτές ενοποιώντας ως προς τα ουσιαστικά και μεγάλα ζητήματα, προτάσσοντας και την ανάγκη για έναν κεντρικό σχεδιασμό εκ μέρους της πολιτείας.
Προσβασιμότητα και προσπελασιμότητα είναι δύο λέξεις συνδεδεμένες με τις διεκδικήσεις των ΑμεΑ.
Ακόμη και το αυτονόητο, την ανεξάρτητη μετακίνηση των Ατόμων με κινητικά προβλήματα σε δημόσια κτίρια αλλά και σε δημόσιους χώρους δεν την έχουμε λύσει ακόμα.
Σχεδόν το 10% των συμπολιτών μας αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα αναπηρίας. Πρόκειται για πάνω από 900.000 άτομα, το 80% των οποίων βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας.
Σήμερα, ίσως σ’ εκείνο που περισσότερο θα πρέπει να σταθούμε είναι στην ουσιαστική μέριμνα εκ μέρους τα πολιτείας και στην διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης.
Η άρση των προκαταλήψεων και του κοινωνικού αποκλεισμού, η μη καταστρατήγηση των δικαιωμάτων, η κοινωνική ενσωμάτωση των ΑμεΑ πάνω απ’ όλα όμως , εναπόκειται σε μας τους ίδιους.
Στον καθένα μας.
Τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, οφείλουν να είναι αυτονόητα για όλους μας.
Χρυσούλα Κατσαβριά – Σιωροπούλου
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας
Όλοι όσοι συμμετείχαμε ως θεατές ζήσαμε πραγματικά συγκλονιστικές στιγμές . Μοιραστήκαμε την χαρά των χορευτών και των οικογενειών τους, την αγωνία της προσπάθειας για την επίτευξη του στόχου , τον ενθουσιασμό, την υπέρβαση και το πάθος για ζωή , την αγάπη για την τέχνη .
Καταρρίπτοντας το στερεότυπο ότι ο χορός συνδέεται μ΄ ένα τέλειο σώμα μας απέδειξαν ότι τα άτομα με αναπηρία μπορούν να προσφέρουν ένα υπέροχο χορευτικό θέαμα και μας οδήγησαν στην διαπίστωση ότι οι όποιες ιδιαιτερότητες μπορούν απλά να μετουσιωθούν σε τέχνη
Φεύγοντας γεμάτη συναισθήματα, αναρωτήθηκα τι σημαίνει να βιώνεις οποιαδήποτε αναπηρία και να πολεμάς σε μια κοινωνία που αποδέχεται μόνο την κανονικότητα ;Ποιους αφορά τελικά το θέμα των ατόμων με αναπηρία;…
Το θέμα των Ατόμων με Αναπηρία, τελικά αφορά όλους μας και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουμε.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει μια κοινωνία τις πλέον ευάλωτες ομάδες δεν μπορεί παρά να είναι ενδεικτικός του πραγματικού επιπέδου ανάπτυξης, ωρίμανσης, παιδείας και ευαισθησίας που διαθέτει.
Οι φραγμοί και οι διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι ομάδες αυτές στην καθημερινότητά τους αντανακλούν και την αποτυχία της κοινωνίας συνολικά.
Φυσικά τα άτομα με αναπηρίες δεν είναι ένα ενιαίο σώμα αλλά ένα εξαιρετικά διαφοροποιημένο που περιλαμβάνει ειδικές επιμέρους κατηγορίες με διαφορετικά επιμέρους προβλήματα και διεκδικήσεις.
Ωστόσο ο αποκλεισμός από την εργασία, η περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση και η ελλιπής κοινωνική πρόνοια τέμνουν τις κατηγορίες αυτές ενοποιώντας ως προς τα ουσιαστικά και μεγάλα ζητήματα, προτάσσοντας και την ανάγκη για έναν κεντρικό σχεδιασμό εκ μέρους της πολιτείας.
Προσβασιμότητα και προσπελασιμότητα είναι δύο λέξεις συνδεδεμένες με τις διεκδικήσεις των ΑμεΑ.
Ακόμη και το αυτονόητο, την ανεξάρτητη μετακίνηση των Ατόμων με κινητικά προβλήματα σε δημόσια κτίρια αλλά και σε δημόσιους χώρους δεν την έχουμε λύσει ακόμα.
Σχεδόν το 10% των συμπολιτών μας αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα αναπηρίας. Πρόκειται για πάνω από 900.000 άτομα, το 80% των οποίων βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας.
Σήμερα, ίσως σ’ εκείνο που περισσότερο θα πρέπει να σταθούμε είναι στην ουσιαστική μέριμνα εκ μέρους τα πολιτείας και στην διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης.
Η άρση των προκαταλήψεων και του κοινωνικού αποκλεισμού, η μη καταστρατήγηση των δικαιωμάτων, η κοινωνική ενσωμάτωση των ΑμεΑ πάνω απ’ όλα όμως , εναπόκειται σε μας τους ίδιους.
Στον καθένα μας.
Τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, οφείλουν να είναι αυτονόητα για όλους μας.
Χρυσούλα Κατσαβριά – Σιωροπούλου
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας
Βαθμολογήστε το άρθρο:
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Μεγέθυνση Κειμένου
Current Size: 100%
