ΑΣΗΜΙΝΑ ΣΚΟΝΔΡΑ:"ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟ ΧΡΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΣ - ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ – ΝΑ ΠΑΨΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙ – ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΑ"

Στον παρόντα Υπουργό Οικονομικών κ. Στουρνάρα,  απευθυνόταν στο μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας της η Βουλευτής Ασημίνα Σκόνδρα, στη συζήτηση της ολομέλειας για τον ενιαίο φόρο ακινήτων. Ουσιαστικά, ρεαλιστικά αλλά και καυστικά σε ορισμένα σημεία, ζήτησε να προχωρήσει άμεσα ο συμψηφισμός χρεών μεταξύ πολιτών και Κράτους. Ισχυρίστηκε ότι για να πληρώνει ο ΄Ελληνας φόρο στο μέσο όρο της Ευρώπης, θα πρέπει να φτάσει και στον αντίστοιχο μέσο όρο κόστους ζωής και εισοδημάτων. Με αιχμηρό τρόπο στάθηκε απέναντι στις απαιτήσεις της τρόϊκα, λέγοντας ότι πρέπει πλέον να πάψει να απαιτεί. Εξέφρασε όμως και την ικανοποίησή της, αφού η φορολόγηση των αγροτεμαχίων τελικά διαμορφώθηκε στα κατώτερα αυτά επίπεδα, ύστερα από πλήρη υιοθέτηση προτάσεών της από τη Κυβέρνηση.  
 
Αναλυτικά η ομιλία της έχει ως εξής:
 
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά την άποψή μου υπάρχουν δύο τρόποι να προσεγγίσουμε τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας:
Πρώτος τρόπος είναι ο ιδεολογικός, όπου προφανώς οι ιδεολογίες από αριστερά έως δεξιά διαφέρουν μεταξύ τους ριζικά.
Δεύτερος τρόπος είναι ο ρεαλιστικός, να κοιτάξουμε τα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας μας και να βρούμε τη χρυσή τομή τρόπου και ύψους φορολόγησης.
Πιστεύω ότι κάθε συζήτηση, με αφετηρία τον ιδεολογικό τρόπο, θα ήταν ατελέσφορη. Διαφέρουν οι αντιλήψεις μας. Θα επικεντρωθώ, λοιπόν, στο δεύτερο τρόπο προσέγγισης. Το ζητούμενο αυτήν τη στιγμή για την ελληνική οικονομία, με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, είναι να καταλήξουμε σε ένα καθολικά δίκαιο, κοινωνικά αναλογικό και οικονομικά εισπράξιμο τρόπο φορολόγησης της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας.
Θεωρώ ότι γι’ αυτό ζήτημα έχει γίνει μακρύς διάλογος. Δεν αναφέρομαι μόνο στις τελευταίες εβδομάδες. Το πώς πρέπει να φορολογούνται τα ακίνητα και με ποιόν τρόπο, ήταν στην πολιτική ατζέντα εδώ και πάρα πολύ καιρό. Αυτή η κουβέντα έπρεπε να καταλήξει και κατέληξε στο παρόν νομοσχέδιο.
Η αντιπολίτευση μιλάει για δήμευση της ιδιωτικής περιουσίας. Θέλω να είμαι ξεκάθαρη. Αυτό είναι και δημαγωγία εκ μέρους της και λαϊκισμός του χειρίστου είδους. Δεν δημεύεται η περιουσία κανενός. Πιστεύετε ειλικρινά ότι υπάρχει πολιτικός -από οποιοδήποτε κόμμα, όχι μόνο από το δικό σας- που ξυπνάει ένα πρωί με στόχο να επιβάλει φόρους, χωρίς να υπάρχει ανάγκη και μάλιστα στο σπίτι του Έλληνα, που γι’ αυτόν το κεραμίδι είναι ιερό και ακόμα όταν γνωρίζει τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ελληνική οικογένεια;
Ας μη γινόμαστε παράλογοι. Άλλωστε, πρέπει κάπου-κάπου να θυμόμαστε, ότι εκείνοι που είναι ξεκάθαρα υπέρ της ιδιοκτησίας και της ιδιωτικής περιουσίας είμαστε εμείς κύριοι και όχι εσείς.
Προσωπικά, θα ήμουν ευτυχής να αντικαταστήσουμε τους φόρους με νέο πλούτο που θα παράξουμε. Αυτή θα ήταν για μένα η ιδανική λύση κι εκεί πρέπει να στραφούμε. Αυτό, κ. Υπουργέ, τις θυσίες του ελληνικού λαού και τα καλά αποτελέσματα της Κυβέρνησης, ήρθε η ώρα να το πούμε και στους  δανειστές μας. Πρέπει πλέον να πάψουν να απαιτούν και έστω να υποδεικνύουν ή να προτείνουν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η φοροδιαφυγή υπήρξε επί δεκαετίες τόσο εκτεταμένη, ώστε οι τρύπες που δημιούργησε πολύ δύσκολα αναπληρώνονται. Εκείνο το πάρτι της φοροδιαφυγής και κατασπατάλησης δημόσιων πόρων το πληρώνουμε όλοι σήμερα.
Από την άλλη πλευρά, κ. Υπουργέ, η αλήθεια είναι ότι έχουμε υπερφορολόγηση των πολιτών. Ό,τι αριθμούς κι αν επικαλεστεί κανείς, ό,τι και να πει, τον αντικρούει η πραγματικότητα που βιώνουν οι νομοταγείς και φορολογικά συνεπείς πολίτες.
Πήρε διάσταση η κουβέντα για το φορολογικό μέσο όρο της Ευρώπης. Βλέπω ότι και τώρα γίνεται παρόμοια κουβέντα σε σχέση με το μέσο όρο φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας. Όσοι επικαλούνται αυτούς τους μέσους όρους, θα πρέπει να συγκρίνουν το μέσο όρο αποδοχών του Έλληνα, όχι μόνο με το μέσο όρο αποδοχών άλλων λαών, αλλά και με το καλάθι της νοικοκυράς. Να λάβουν, δηλαδή, υπόψη τα έξοδα του νοικοκυριού σε αυτά τα Κράτη.
Δεν μπορεί να καλείται ο Έλληνας να πληρώνει στο μέσο όρο του Γερμανού, του Σουηδού, αλλά και του Ισπανού ή του Πορτογάλου –τους πιο φτωχούς δηλαδή μεταξύ των Ευρωπαίων- όταν με τόσο χαμηλό μισθό καλείται να αγοράσει βασικά προϊόντα και υπηρεσίες σε τιμές ακριβότερες απ’ ό,τι σε εκείνα τα κράτη. Να συγκρίνουμε μήλα με μήλα και όχι μήλα με πορτοκάλια. Η αγοραστική δύναμη καθορίζει το μέσο όρο. Ας φτάσουμε, λοιπόν, πρώτα εισοδηματικά και αγοραστικά στα ίδια επίπεδα και μετά να φορολογήσουμε τον Έλληνα με το μέσο όρο της Ευρώπης. Τότε, όντως, δεν θα υπάρχει υπερφορολόγηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι μία από τους 22 Βουλευτές που στο διάστημα της διαβούλευσης είχαμε επισημάνει διάφορα τρωτά σημεία του νομοσχέδιου. Επιγραμματικά αναφέρομαι στα ξενοίκιαστα και στα ημιτελή κτίσματα και θα ζητήσω να τα ξαναδείτε, κ. Υπουργέ, γιατί υπάρχει πράγματι σοβαρό πρόβλημα, όπως επίσης υπάρχει και στο τεκμαρτό των ανέργων.
Αισθάνομαι, όμως και ιδιαίτερη ικανοποίηση όσον αφορά στη φορολογία των αγροτεμαχίων. Το λέω αυτό, διότι ο Υπουργός δέχτηκε μια ουσιώδη αναμόρφωση, υιοθετώντας προτάσεις μου για μια λογική, δίκαιη και ρεαλιστική φορολόγηση των αγροτεμαχίων, η οποία και εισπράξιμη θα είναι και σύμφωνη με τη φοροδοτική ικανότητα των αγροτών.
Επίσης, αισθάνομαι ικανοποίηση που έγιναν οι απαραίτητες διορθώσεις και οι αγροκτηνοτροφικοί βοηθητικοί χώροι εξαιρούνται, ενώ για τα αγροτεμάχια ο φόρος καθορίζεται σε 1 ευρώ ανά στρέμμα και αυξομειώνεται ανάλογα με τη χρήση ή την άρδευση. Διευκρινίζω, δε, ότι αυτή η μετατροπή σε καμία περίπτωση δεν επιβαρύνει τα αστικά ακίνητα. Αυτό αποδεικνύεται αφού κάθε ακίνητο φέτος επιβαρύνεται λιγότερο απ’ ότι το 2012 και το 2013.             
Οι αγρότες, αγαπητοί συνάδελφοι, σήμερα αποκομίζουν ελάχιστα έσοδα από τις καλλιέργειές τους. Μια υπέρμετρη φορολόγηση θα καθιστούσε όχι μόνο την καλλιέργεια ασύμφορη αλλά και την ίδια την κατοχή αγροτεμαχίων. Ένας μέσος αγρότης για να πληρώσει τους φόρους θα έπρεπε κάθε χρόνο να πουλάει δύο στρέμματα.
Και να ξεκαθαρίσουμε ένα ζήτημα. Οι αγρότες ποτέ δεν αρνήθηκαν να συνεισφέρουν για την σωτηρία της πατρίδας μας. Είναι και περήφανοι και πατριώτες. Στο Νομό μου, την Καρδίτσα, από την πρώτη στιγμή συμφώνησαν να συμβάλλουν στην εθνική προσπάθεια. Αλλά πώς; Δίκαια, αναλογικά και αντικειμενικά. Εάν βάζαμε στον πρωτογενή τομέα αλόγιστη φορολόγηση, όχι νέοι αγρότες και επανεκκίνηση της αγροτικής οικονομίας δεν θα υπήρχε, αλλά θα την οδηγούσαμε σε πλήρες ναυάγιο.
Κλείνοντας, κ. Υπουργέ, ήθελα να αναφερθώ στο ζήτημα του συμψηφισμού των οφειλών μεταξύ πολιτών και του κράτους. Πρόκειται για δέσμευσή μας, την έχουμε καθυστερήσει και πρέπει άμεσα να εφαρμοστεί. Είμαι βέβαιη ότι θα διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό και το κράτος και τους πολίτες.
Στην Ελλάδα δεν μας είναι ευχάριστο να πληρώνουμε φόρους, ίσως διότι το κράτος ποτέ δεν απέδιδε τις παροχές και τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρώναμε, ίσως διότι όταν του χρωστάμε, μας κυνηγάει. Όμως, όταν μας χρωστάει εκείνο, το ψάχνουμε, μα δεν το βρίσκουμε.
Όπως γνωρίζουμε για να υπάρχει σεβασμός, πρέπει να είναι αμφίδρομος. Τώρα, λοιπόν, που είμαστε αποφασισμένοι να ανασυγκροτήσουμε τη χώρα μας, έφτασε η ώρα να αποκαταστήσουμε τις αδικίες και τα κακώς εννοούμενα του χθες για να επανέλθει η σοβαρότητα και η αξιοπρέπεια.