ΥΔΑΤΟΔΡΟΜΙΟ ΑΧΕΛΩΟ Ε65 ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ Η ΑΣΗΜΙΝΑ ΣΚΟΝΔΡΑ

Τα μεγάλα έργα της Καρδίτσας, η ολοκλήρωση των οποίων θα επιφέρει την πολυπόθητη ανάπτυξη και θέσεις εργασίας στο Νομό μας, διεκδίκησε η Βουλευτής κ. Ασημίνα Σκόνδρα από τον Υπουργό Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκη σε ομιλία της στη Βουλή, με αφορμή την συζήτηση του Νομοσχεδίου «Διαμόρφωση φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις».
Η κ. Σκόνδρα αναφέρθηκε στο έργο του Αχελώου, του αυτοκινητοδρόμου Ε65, του υδατοδρομίου στη Λίμνη Πλαστήρα, αλλά πρότεινε και τη θέσπιση Αγροτικού Αναπτυξιακού Νόμου.
 
 Μεταξύ άλλων είπε: 
«Από τη συζήτηση που διεξάγεται μέχρι αυτή τη στιγμή, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όλοι συμφωνούμε πως χρειαζόμαστε ανάπτυξη.
Εκεί που διαφωνούμε, βεβαίως, είναι στα χαρακτηριστικά τα οποία θα έχει αυτή η ανάπτυξη. Εμείς στη Νέα Δημοκρατία γνωρίζουμε τι μοντέλο θέλουμε. Θέλουμε ελεύθερη οικονομία, επιχειρηματικότητα, ιδιωτικές πρωτοβουλίες και δεν ποινικοποιήσαμε ποτέ τη λέξη «κέρδος» και το επιχειρείν.
Κάποιοι άλλοι θέλουν ένα άλλο μοντέλο, κρατικοδίαιτο, που είναι δοκιμασμένο και χρεοκοπημένο.
Υπάρχει και άλλη μία μερίδα, αυτή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που θέλει βέβαια ανάπτυξη αλλά δεν θέλει επενδυτές, που θέλει ρευστότητα αλλά δεν θέλει πλούτο, που θέλει θέσεις εργασίας αλλά δεν θέλει επιχειρήσεις.
Η χώρα μας βρίσκεται στη χειρότερη θέση των τελευταίων 40 ετών. Έχουμε τη θλιβερή πρωτιά της ανεργίας παθογένειες τη γάγγραινα της γραφειοκρατίας, πολυνομία, επικάλυψη αρμοδιοτήτων, συσσωρευμένη ύφεση και εξαθλιωμένους πολίτες. Οι πολίτες αυτοί περιμένουν, από εμάς, την Εθνική Αντιπροσωπεία, όχι απλώς διαχείριση της κατάστασης, αλλά να δώσουμε λύσεις άμεσες.
Για να δοθούν λύσεις, χρειάζεται ρεαλισμός, αποφασιστικότητα, στρατηγική και σαφές πρόγραμμα. Αυτό πρέπει να γίνει τώρα, για να μην πω χθες.  Η λύση είναι η εξής μία: παραγωγή πλούτου. Και ο πλούτος, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν πέφτει από τον ουρανό. Ο πλούτος παράγεται, έρχεται μέσα από την επιχειρηματικότητα, τη σκληρή δουλειά, την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας.
Οι επενδυτές, λοιπόν, είναι η απάντηση σ’ αυτή τη λύση οι στρατηγικοί, οι εγχώριοι, οι μεσαίοι και οι μικροί. Γιατί να επενδύσει, όμως, κάποιος σε μια χώρα που δεν του εμπνέει εμπιστοσύνη, που έχει ένα πολυδαίδαλο σύστημα διαδικασιών και ένα ασαφές επενδυτικό πλαίσιο, με πολιτική αστάθεια, με τερατώδη γραφειοκρατία, με φορολογικό σύστημα που αλλάζει συνεχώς, με διαπλοκή που ανθίζει;
Έρχεται, λοιπόν, σήμερα η Κυβέρνηση και διαμορφώνει ένα νέο φιλικό επενδυτικό περιβάλλον μέσω αυτού του νομοσχεδίου, το οποίο είναι ένα πολύ ουσιαστικό εργαλείο και διορθώνει τα κακώς κείμενα.
Αναμορφώνει τον επενδυτικό νόμο και τον κάνει πιο ελκυστικό και πιο αποτελεσματικό.
Συστήνει μια Γενική Διεύθυνση Στρατηγικών Επενδύσεων, η οποία θα χειρίζεται συνολικά τις απαιτήσεις των στρατηγικών επενδυτών. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Γίνονται ουσιαστικές βελτιώσεις στις γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Καταργεί την υποχρέωση κατάθεσης εγγυητικής επιστολής, που λειτουργούσε ως τροχοπέδη.
Αντικαθιστά την ανάγκη έκδοσης πολλαπλών αδειών με μία «πολυάδεια».
Διευκολύνει τους επενδυτές τρίτων κρατών ως προς την παραμονή τους στην Ελλάδα και δίνει τη δυνατότητα εγκατάστασης σε ανθρώπους, που επενδύουν στη χώρα μας μέχρι 200.000 ευρώ, παρέχοντας άδειες μακράς παραμονής. Και αυτό είναι ένα πολύ βασικό, διότι ευνοείται ο κλάδος της οικοδομής, ο οποίος έχει πληγεί βάναυσα και από τους πρώτους κλάδους.
Δίνει τη δυνατότητα να εισπραχθεί όλη η επιδότηση της επένδυσης από την έναρξή της, εάν και εφόσον έχει ενταχθεί σε επενδυτικό νόμο.
Θεσπίζει μέτρα εφικτά και άμεσης υλοποίησης, βεβαίως με πλήρη σεβασμό στους εργαζόμενους, στις εργασιακές σχέσεις και στο περιβάλλον.
Σε όλα τα παραπάνω, η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να είναι στείρα, μονότονη και, όπως πάντα, εμποτισμένη με καχυποψία. Εμμένει στις ίδιες φράσεις όπως «ξεπούλημα της χώρας», «διευκόλυνση του πλιάτσικου», «πλουτοκρατία», «εξυπηρέτηση φίλων και «ημετέρων»». Μέχρι και για αστυνομικό και τρομοκρατικό κράτος της Δεξιάς του 1953 ακούστηκε σε αυτή τη συζήτηση!
Αυτές είναι οι απαντήσεις της αντιπολίτευσης στους χιλιάδες νέους Έλληνες επιστήμονες μετανάστες, που φεύγουν και διαπρέπουν μακριά από την πατρίδα μας.
Χαίρομαι για τη θέσπιση πλαισίου αδειοδότησης των υδατοδρομίων.
Από το 2005 ξεκίνησε αυτή η πρωτοβουλία από τον συντοπίτη μου Δημήτρη Σιούφα, τότε Υπουργό Ανάπτυξης.  Δυστυχώς, όμως, δεν υπήρχε το πλαίσιο για να υλοποιηθεί. Ένας από αυτούς τους προορισμούς ήταν και η λίμνη Πλαστήρα. Και στην Καρδίτσα, δεν έχουμε ούτε ακτοπλοΐα  ούτε αεροδρόμια. Είναι λοιπόν, ένα πολύ μεγάλο έργο για την περιοχή μας και ευελπιστούμε ότι τώρα, μετά έστω από 8 χρόνια, θα «ξεπαγώσει».
Για ένα άλλο έργο που θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να μου απαντήσετε είναι σχετικά με τον Αχελώο. Είναι επίσης μεγάλο αναπτυξιακό, περιβαλλοντικό, αρδευτικό και υδρευτικό έργο που έχει να κάνει με την ανάπτυξη όλης της Θεσσαλίας, όχι μόνο της Καρδίτσας. Έχουν ξοδευτεί περίπου 700 εκατομμύρια από τον Εθνικό Προϋπολογισμό γι’ αυτό το έργο. Θα ήθελα να μου πείτε τι σκέφτεστε να κάνετε και ανέχετε αποφασίσει να το ολοκληρώσετε, αφού έχει φτάσει στο 85% της αποπεράτωσής του. Χρειάζονται δε πολύ περισσότερα χρήματα για να αποκατασταθεί το περιβάλλον απ΄ότι να ολοκληρωθεί –αυτό το λέω για τους οικολογούντες.
Με ικανοποίηση άκουσα  την ανακοίνωση των αυτοκινητοδρόμων. Σ΄ αυτούς συμπεριλαμβάνεται και ο  Ε65. Ο σχεδιασμός του σκοπό έχει να ενώσει την Εγνατία με την ΠΑΘΕ, να βγάλει από την απομόνωση την Κεντρική Ελλάδα και τη Δυτική Θεσσαλία. Αυτό το έργο  πρέπει να ολοκληρωθεί και μάλιστα γρήγορα. Είναι έργο πνοής για όλη την περιοχή και για τον αγροτικό κόσμο, διότι στη Θεσσαλία χτυπάει η καρδιά της αγροτιάς.
Σας ζητώ επίσης, ως αρμόδιο Υπουργό Ανάπτυξης να δώσετε κίνητρα  στον αγροτικό κόσμο. Να θεσπίσετε, αγροτικό, αναπτυξιακό νόμο, διότι, ο πρωτογενής αγροτικός τομέας  είναι η βάση του δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα και είναι ο τομέας εκείνος που έχει αστείρευτες δυνατότητες και για την αυτάρκεια της χώρας και για την ισορροπία του εμπορικού ισοζυγίου  και για την επιβίωση χιλιάδων αγροτικών οικογενειών αλλά και τη δημιουργία  χιλιάδων θέσεων εργασίας.
Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί και το ζήτημα για το ποια γη χαρακτηρίζεται υψηλής παραγωγικότητας. Είναι μεγάλο πρόβλημα για τις επενδύσεις. Όπως επίσης, πρέπει να γίνει πιο ευέλικτο το καθεστώς της αρχαιολογίας και του δασαρχείου.
Θα ήθελα, τέλος, να ξεκαθαρίσουμε ότι οι ιδιώτες πρέπει να ασχολούνται με την επιχειρηματικότητα. Το κράτος έχει άλλο ρόλο. Είναι εγγυητής της νομιμότητας και της κοινωνικής συνοχής. Όποιοι, λοιπόν, ονειρεύονται ένα κράτος το οποίο να ασκεί επιρροή και να έχει το ρόλο του «μεγάλου αδελφού», ας κρατήσουν τις απόψεις τους για τον εαυτό τους γιατί δεν εκφράζουν κανέναν άλλον