Δυναμική Συγκέντρωση των Σωματείων Του ΠΑΜΕ στην Καρδίτσα

Δυναμική και μαχητική ήταν η συγκέντρωση που οργάνωσαν τα σωματεία των ιδιωτικών υπαλλήλων, Οικοδόμων και Συνταξιούχων ΙΚΑ Καρδίτσας σαν απάντηση  στο πολυνομοσχέδιο που θα φέρει η κυβέρνηση την επόμενη βδομάδα στη Βουλή, και στοχοποιεί τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα του λαού μας. 

Στην συγκέντρωση μαζική ήταν η παρουσία των εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, γυναικών του συλλόγου γυναικών Καρδίτσας και των Ομάδων Γυναικών Σέκλιζας και Ταμασίου μελών της ΟΓΕ, όπως και  νεολαίας.

Την συγκέντρωση άνοιξε από μέρους των σωματείων η Χαρά Κούτρα μέλος της διοίκησης του σωματείου ιδιωτικών υπαλλήλων, καταγγέλλοντας την πλειοψηφία της διοίκησης του εργατικού κέντρου Καρδίτσας, που στην συνεδρίαση του ΔΣ στοχεύοντας στην υπονόμευση της απεργίας και  στην διάσπαση του ενιαίου απεργιακού μετώπου, αποφάσισαν την κήρυξη απεργίας στις 25/9, επιβεβαιώνοντας τον κεντρικό χαρακτήρα του σχεδίου υπονόμευσης. Κάλεσε τους εργαζόμενους να γυρίσουν την πλάτη στα διασπαστικά αυτά σχέδια και να απεργήσουν μαζικά στην απεργία τις 24 Σεπτέμβρη που έχουν κηρύξει εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες και η ΑΔΕΔΥ. 

Στη συνέχεια ο πρόεδρος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και του ΔΣ του εργατικού κέντρου Καρδίτσας, Στέλιος Σαριδάκης που ήταν ο κεντρικός ομιλητής, μεταξύ των άλλων τόνισε: «Το πολυνομοσχέδιο που φέρνει στην βουλή η κυβέρνηση προβλέπει τον οριστικό ενταφιασμό των κλαδικών συμβάσεων, την ενίσχυση  ξανά των  ενώσεων προσώπων, που η σύμβαση την οποία θα υπογράφουν θα υπερισχύει της κλαδικής, όπως και τοπικών κλαδικών συμβάσεων που θα υπερισχύουν έναντι κλαδικών συμβάσεων. Θα θεσπίζει "ηλεκτρονικό μητρώο" και καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τις γενικές συνελεύσεις  και απεργίες.» Ολοκληρώνοντας την ομιλία του απεύθυνε κάλεσμα για αγωνιστική εγρήγορση καθώς ήδη έχει προγραμματιστεί αγωνιστική κινητοποίηση (απεργία), στις 24 Σεπτεμβρίου,  το διάστημα που το νομοσχέδιο θα κατατεθεί στη Βουλή

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε πορεία στους δρόμους της Καρδίτσας που κατέληξε  στο Εργατικό Κέντρο. Εκεί οι συγκεντρωμένοι καταδίκασαν την στάση της πλειοψηφίας του εργατικού κέντρου, έγραψαν συνθήματα και έδωσαν αγωνιστικό ραντεβού για τις 24 Σεπτέμβρη.

 Ομιλία Στέλιου Σαριδάκη, μέλους του ΔΣ του Εργατικού κέντρου Καρδίτσας, πρόεδρος του Σωματείου εμποροϋπαλλήλων και υπαλλήλων με σχέση ιδιωτικού δικαίου νομού Καρδίτσας, μέλος της Γραμματείας Καρδίτσας του ΠΑΜΕ.

«Συναδέρφισσες, συνάδερφοι

Με το σημερινή συγκέντρωση μπαίνουμε για τα καλά στη μάχη, για την επιτυχία της απεργίας στις 24 του Σεπτέμβρη, για να κλιμακώσουμε με τον πιο αποφασιστικό τρόπο, την απάντηση των εργαζομένων, στην κυβέρνηση και την εργοδοσία.

Ολοένα και πυκνώνουν οι συλλογικές αποφάσεις ενάντια στο νέο νόμο της ΝΔ, που στην ουσία καταργεί τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, βάζει στο γύψο τη δράση των συνδικάτων.

Ένας νόμος, που συμβολίζει ξεκάθαρα ότι τα κέρδη των ομίλων δε συμβαδίζουν με τα δικαιώματα των εργαζομένων στη δουλειά και τη ζωή.

Συνάδερφοι 

Μετά από 10 χρόνια κρίσης και τριών μνημονίων, που πέρασαν πάνω από τις ζωές μας και μας ανάγκασαν να πληρώσουμε την κρίση τους, έρχονται τώρα να μας φορτώσουν στην πλάτη την ανάπτυξή τους, δίνουν τα πάντα στους επιχειρηματικούς ομίλους, για να εξυπηρετήσουν τα κέρδη τους: νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, παράδοση αιγιαλών, δασικών εκτάσεων, παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας, εμπορευματοποιούν ακόμα παραπέρα την ενέργεια, ξεπουλάνε ό,τι απέμεινε από τη ΔΕΗ. Προχωρούν στην ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Δεν αφήνουν τίποτα όρθιο! Πρόκειται για πραγματικό οδοστρωτήρα στα δικαιώματά μας.

Τώρα, χρειάζεται να προχωρήσουμε ακόμη πιο δυναμικά σε ενημερώσεις στους χώρους δουλειάς, σε γενικές συνελεύσεις, σε συλλογικές αποφάσεις, σε πρωτοβουλίες που να μην αφήσουν κανέναν εργαζόμενο ανενημέρωτο.

Απαντάμε με μαζική, ενωτική, ταξική απεργιακή κινητοποίηση στις 24 του μήνα.

Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, σύγχρονα δικαιώματα!

"Η ανάπτυξή τους τσακίζει τη ζωή μας - Οργάνωση και αγώνας η απάντησή μας

Κάτω τα χέρια από τα Συνδικάτα".

Αυτό το σύνθημα πρέπει να ακουστεί παντού, να γραφτεί σε ανακοινώσεις, σε τοίχους, σε αφίσες. Αυτό το σύνθημα πρέπει τώρα να εμπνεύσει όλους τους εργαζόμενους, τους συνδικαλιστές, που σήμερα προβληματίζονται, που αγωνιούν! Που ακόμα τρέφουν ελπίδες σε αυτή την ανάπτυξη.

Απευθύνουμε και σήμερα από αυτή εδώ την συγκέντρωση, κάλεσμα σε όσους αγωνιούν και προβληματίζονται, ιδιαίτερα σε συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ που δε θέλουν να στηρίξουν τον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα. Που διαφωνούν με τις θέσεις των ηγεσιών τους στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ. Που δε θέλουν να γίνουν χειροκροτητές της κυβέρνησης της ΝΔ. Να κάνουν το βήμα μέσα από τα συνδικάτα τους… να μην παραδώσουν τα όπλα της εργατικής τάξης.

Γιατί πλέον είναι δεδομένο ότι αυτή η ανάπτυξη, οι λεγόμενες επενδύσεις τους, τα κίνητρα για τους επιχειρηματίες, προϋποθέτουν το τσάκισμα των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Το σύνθημα της ΝΔ, ανάπτυξη για όλους, είναι τόσο κάλπικο όσο αυτό της προηγούμενης κυβέρνησης, που μιλούσε για Δίκαιη ανάπτυξη.

Ο νέος νόμος είναι κατά παραγγελία των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των ξενοδόχων. Έρχεται για να τελειώσει το έργο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ , μιας και ο ίδιος ο ΣΕΒ λέει ότι η προηγούμενη κυβέρνηση υλοποίησε το 60% των αιτημάτων τους.

Πιο συγκεκριμένα ο νέος νόμος προβλέπει:

Την κατάργηση στη πράξη των κλαδικών συμβάσεων. Για την όποια επέκτασή τους, προστίθεται και ο όρος να υπάρχει "τεκμηρίωση των επιπτώσεων στην ανταγωνιστικότητα του κλάδου".

Την υπερίσχυση των Τοπικών Συλλογικών Συμβάσεων έναντι των κλαδικών. Δηλαδή, ακόμα μεγαλύτερη μείωση των ήδη συμπιεσμένων άθλιων μισθών.

Την ενίσχυση ξανά των ενώσεων προσώπων, που η σύμβαση που θα υπογράφουν θα υπερισχύει της κλαδικής. Τη θέσπιση "ηλεκτρονικού μητρώου" και καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τις γενικές συνελεύσεις και απεργίες.

Κατάργηση και του ελάχιστου δικαιώματος για μονομερή προσφυγή στον ΟΜΕΔ.

Συνυπευθυνότητα του εργαζόμενου για τη μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από τον εργοδότη, με αποτέλεσμα τη μη αναγνώριση των ενσήμων!

Την υπονόμευση της υπερωρίας με το πλαφόν 12%, που βάζει δήθεν για καταπολέμηση της μερικής απασχόλησης.

Ο νέος νόμος ορίζει τον υπουργό Εργασίας ως "ανώτατο άρχοντα", για να παρεμβαίνει όποτε αυτός νομίζει στα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα. Δηλαδή, ο Βρούτσης, ο γνωστός υπουργός Εργασίας, με το γνωστό μίσος που τον διακατέχει για την εργατική τάξη από την προηγούμενη θητεία του, θα μπορεί να υπερβαίνει τα καταστατικά των σωματείων, τις συλλογικές αποφάσεις τους για αγωνιστικές κινητοποιήσεις, για απεργίες. Θα μας φακελώνει όπως νομίζει, θα δίνει τα στοιχεία των συνδικάτων όταν θέλει, θα οργανώνει ομάδες παρακολούθησης με μνημόνια συνεργασίας με την ΕΥΠ, με λίγα λόγια θα παρεμβαίνει ωμά στα συνδικάτα στο εργατικό κίνημα.

Με συνεργάτες τους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές, τη συνδικαλιστική μαφία στη ΓΣΕΕ, η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, προχωρούν στο χτύπημα του πιο δυνατού μας όπλου, της απεργίας.

Δεν είναι τυχαίο που αυτή η μαφιόζικη ομάδα πρώτη έτρεξε να δηλώσει τη συμφωνία της για το νέο νομοσχέδιο, πέρα από το να χύσει ξανά το δηλητήριο, να συκοφαντήσει, να ρίξει λάσπη στο ΠΑΜΕ, στα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες που αντιστέκονται και οργανώνουν την πάλη των εργαζομένων ενάντια στη αντιλαϊκή πολιτική.

Είναι ολοφάνερη η συμφωνία της συνδικαλιστικής μαφίας στη ΓΣΕΕ - όπως τους έχουν ονοματίσει οι εργαζόμενοι - με την κυβέρνηση. Η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ συμφώνησαν να περάσει ο αντιλαϊκός οδοστρωτήρας της κυβέρνησης με αντάλλαγμα να κάνουν συνέδριο με τα ΜΑΤ. Γι' αυτό ξερνούν αντικομμουνισμό. Γι' αυτό κάνουν ό,τι μπορούν, για να εμποδίσουν την προετοιμασία της απεργίας.

Όμως η ζωή τους έχει ξεπεράσει ήδη. Όπως ήταν άφαντοι, όταν έβαζαν πλάτη, για να περάσουν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι, όπως και ο Νόμος Αχτσιόγλου, που έδωσε φόρα, αέρα στα πανιά της εργοδοσίας, για το χτύπημα στην απεργία. Είναι οι ίδιοι, που διέδιδαν παντού ότι η απεργία έφαγε τα ψωμιά της. Έτσι παραμένουν άφαντοι και τώρα. Η γενική απεργία προετοιμάζεται και δυναμώνει, αγκαλιάζει περισσότερους κλάδους.

Είναι καθαρό ότι η ανάπτυξη, που όλοι ευαγγελίζονται, όχι μόνο δε λύνει, αλλά είναι και η βασική αιτία που γεννά, όλα τα προβλήματα των εργαζομένων, συνολικά του λαού μας.

Είναι η αιτία που γεννά την προσφυγιά και τη μετανάστευση, που οδηγεί στο μαζικό θάνατο τους λαούς που σήμερα βρίσκονται στο επίκεντρο των ανταγωνισμών των μονοπωλίων, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών. Ανάμεσα σε τέτοιους κινδύνους βάζει τη χώρα η κυβέρνηση με τη νέα "Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας" με τις ΗΠΑ, παίρνοντας τη σκυτάλη από την προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτή η συμφωνία μετατρέπει ολοένα και περισσότερο τη χώρα σε πραγματικό πολεμικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ενάντια στους λαούς της περιοχής, γίνεται μαγνήτης επίθεσης σε περίπτωση γενικευμένης σύγκρουσης για τη μοιρασιά των ενεργειακών πηγών, των εμπορικών δρόμων.

Είναι αυτοί που όταν δεν τους κάνει το καρότο των αστικών κομμάτων τους και των συνδικαλιστικών μαφιών χρησιμοποιούν το μαστίγιο του δικού τους παιδιού, του φασισμού – ναζισμού, για να κλείσουν στόματα και να χτυπήσουν εργάτες, όπως 8 χρόνια πριν με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Είναι καθαρό ότι αυτή η ανάπτυξη προϋποθέτει, να δέσουν τα σωματεία στο άρμα του λεγόμενου κοινωνικού εταιρισμού, τα σωματεία να υιοθετήσουν τη γραμμή του συμβιβασμού, της συναίνεσης σε αυτή την πολιτική συνολικά.

Το νέο νομοσχέδιο φωτογραφίζει τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, με χαρακτηριστικό και τον κλάδο του εμπορίου. 

Εδώ και καιρό οι μεγάλοι των Σούπερ Μάρκετ και του λιανικού εμπορίου, οι οποίοι δε σταμάτησαν να κερδίζουν ακόμα και στα χρόνια της κρίσης και οι οποίοι είναι πρωταθλητές στη μερική απασχόληση και την εργολαβική εργασία, τη μαύρη εργασία, απαιτούσαν την εξαίρεσή τους από την υποχρεωτική εφαρμογή της κλαδικής σύμβασης. Είναι αυτοί που έτρεξαν πρώτοι, για να φτιάξουν τις ενώσεις προσώπων και να ρίξουν τους μισθούς μέχρι και κάτω από τον κατώτατο μισθό. Αυτό, δηλαδή, που έτσι και αλλιώς έκαναν όλα τα προηγούμενα χρόνια με τις πλάτες των κυβερνήσεων. 

Αυτό που τους ενοχλεί, αυτό που τους φρενάρει εδώ και χρόνια είναι τα ζωντανά σωματεία που έχουν λειτουργία, που έχουν δράση και συγκρούονται με την κυβέρνηση και την εργοδοσία.

Σε πολλές περιπτώσεις, στο βαθμό που οι εργαζόμενοι οργανώθηκαν, πάλεψαν ενωμένοι, κόντρα στα κέρδη της εργοδοσίας, εμποδίστηκε η εφαρμογή των αντιδραστικών, αντεργατικών νόμων, οι αλλαγές συμβάσεων, οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών.

Από το γεγονός ότι σήμερα, σε περίοδο ανάπτυξης, οι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους, Έλληνες και μετανάστες, καλούνται να χάσουν ακόμα περισσότερα δικαιώματα, που δυσκολεύουν όλο και περισσότερο οι όροι για την επιβίωση τους, επιβεβαιώνεται το εξής:

Ότι η λογική της συναίνεσης, της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Η γραμμή της υποταγής στο ρεαλισμό της εκμετάλλευσης, της στήριξης της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε όλο και περισσότερες ήττες, το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα.

Για αυτό είναι ολοφάνερη πλέον η προσπάθειά τους να χτυπήσουν την κατεύθυνση για σύγκρουση με τη πολιτική των μονοπωλίων, τη γραμμή της ανασύνταξης του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος, της συμμαχίας με τους αυτοπασχολούμενους και φτωχούς αγρότες, τις γυναίκες.

Ξέρουν ότι αυτή η γραμμή είναι αποτελεσματική για τους εργαζόμενους. Γιατί είναι η γραμμή που έχει ως προοπτική την ανατροπή της εξουσίας τους. Για αυτό το λόγο πολεμούν με κάθε μέσο τη συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση των εργαζομένων.

Ξέρουν, ότι αυτή η είναι η γραμμή που μπορεί να οδηγήσει τους εργαζόμενους σε μεγάλες και σημαντικές νίκες.

Για τα σωματεία των εργαζομένων, όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί κόκκινη γραμμή!

Είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι έτσι θα σταματήσουν τους εργαζόμενους. Όσοι το προσπάθησαν, ακόμα και με δικαστικές αποφάσεις, δεν κατάφεραν να τις σταματήσουν. Δε σταμάτησαν τους εργάτες της COSCO, δε σταμάτησαν τους εργάτες στα τυπογραφεία του Βλάχου, τους ναυτεργάτες.

Σήμερα αποτελεί μονόδρομο, για κάθε εργαζόμενο, για κάθε συνδικαλιστή, να δώσει τη μάχη, ώστε τα σχέδια της εργοδοσίας και του κράτους να μείνουν στα χαρτιά. Συνεχίζουμε ακόμα πιο αποφασιστικά την προσπάθεια, για να δυναμώσουν τα συνδικάτα, να οργανωθούν ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι σε κάθε κλάδο, σε κάθε επιχείρηση. Να πυκνώσουν οι συσκέψεις, οι συνελεύσεις, η συλλογική δράση! Αυτά είναι τα όπλα μας και δεν τα παραδίδουμε.

Στις λίγες μέρες που απομένουν μέχρι την απεργία να φτάσουμε παντού το κάλεσμα των συνδικάτων, των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων. Να μη χαθεί ούτε μία μέρα στην προετοιμασία για την επιτυχία της απεργίας.

Όλοι στη μάχη! Συνεχίζουμε!»