Αθλητικά - 3 μήνες 5 ημέρες πιο πριν
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Υποβλήθηκε στις Παρ, 27/09/2013 - 13:16.
Εκτυπώσιμη μορφή
Λες: πολύν καιρό ήλπιζες, δεν μπορείς άλλο πια να ελπίσεις.
Ήλπιζες τι; Πώς ο αγώνας θαν’ εύκολος;Δεν είν’ έτσι …
…αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο … αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει,
θα χαθούμε
Άκου λοιπόν: είτε φταις, είτε όχι, σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις. (Μπ. Μπρεχτ)
Συναδέλφισσες –συνάδελφοι Η αναστολή της ΑΠΕΡΓΙΑΣ ας αποτελέσει την αρχή της νέας προσπάθειας να αντισταθούμε, να διεκδικήσουμε, να ανατρέψουμε αυτή τη πολιτική που διαλύει την εργασία μας και τη μόρφωση των παιδιών μας. Το φωνάζαμε άλλωστε στις τόσες πορείες που κάναμε:
«ΑΥΤΗ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ - ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ».
Δε γυρίσαμε νικητές στα σχολεία όπως θέλαμε, όμως το ποτήρι μας δεν είναι μισοάδειο. Είναι στ’ αλήθεια μισογεμάτο και να γιατί:
-Η συμμετοχή μας σε μια πενθήμερη, με προοπτική συνέχισης, δεκάξι και πλέον χρόνια μετά την τελευταία μας απεργία διαρκείας, ξεπέρασε τα ρεκόρ των επιτυχημένων 24/ωρων όλων των τελευταίων χρόνων και φανέρωσε αγωνιστικά αποθέματα που δεν τα φανταζόμασταν.
- Η αλληλεγγύη της κοινωνίας εκφράστηκε αμέριστη και «ψηλώσαμε» στη συνείδηση των μαθητών μας και των γονιών. Μπορούμε να κοιταζόμαστε στα μάτια και να μιλάμε για το Σχολείο, ξέροντας πια πως είναι η κοινή μας έγνοια.
- Αυθόρμητες μορφές οργάνωσης και δράσης αναδύθηκαν και μας ξάφνιασαν ευχάριστα οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες που πήραν την απεργία στις πλάτες τους, αποδομώντας την αντίληψη πως μια απεργία είναι δουλειά των «ειδικών» και γίνεται από μόνη της.
Δεν μας ταιριάζει η απογοήτευση, γιατί αδικεί την πραγματικότητα.
Αυτή η απεργία έριξε φως μέσα μας και είδαμε πως πράγματι μπορούμε να υπερβούμε αναστολές και φόβους και να πορευτούμε όλοι μαζί, παραμερίζοντας όλους τους ψεύτικους διαχωρισμούς που σκόπιμα καλλιεργούν εκείνοι που συστηματικά υπονομεύουν την ενότητά μας.
Δεν είναι λίγα όλα αυτά και πρέπει να τα κρατήσουμε. Δεν τα είχαμε δεδομένα και τα κατακτήσαμε.
Όλες αυτές τις σκέψεις και άλλες που δεν εκφράστηκαν, τα ερωτήματα που γεννήθηκαν στον καθένα μας και πρέπει να απαντηθούν, τι κάναμε και τι παραλείψαμε, τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα και ποια λάθη πρέπει να αποφύγουμε … και τόσα άλλα που μας απασχολούν, αξίζει να τα μοιραστούμε.
Καλούμε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα
την Κυριακή 29-9 στις 6 μ.μ. στο Παυσίλυπο
για να ανταλλάξουμε απόψεις, να διαφωνήσουμε, να συμφωνήσουμε, με κριτική και αυτοκριτική ματιά, ώστε στο νέο κύκλο αγώνων που θα ξεκινήσουμε να είμαστε σοφότεροι και πιο έμπειροι, για να ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
Ήλπιζες τι; Πώς ο αγώνας θαν’ εύκολος;Δεν είν’ έτσι …
…αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο … αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει,
θα χαθούμε
Άκου λοιπόν: είτε φταις, είτε όχι, σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις. (Μπ. Μπρεχτ)
Συναδέλφισσες –συνάδελφοι Η αναστολή της ΑΠΕΡΓΙΑΣ ας αποτελέσει την αρχή της νέας προσπάθειας να αντισταθούμε, να διεκδικήσουμε, να ανατρέψουμε αυτή τη πολιτική που διαλύει την εργασία μας και τη μόρφωση των παιδιών μας. Το φωνάζαμε άλλωστε στις τόσες πορείες που κάναμε:
«ΑΥΤΗ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ - ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ».
Δε γυρίσαμε νικητές στα σχολεία όπως θέλαμε, όμως το ποτήρι μας δεν είναι μισοάδειο. Είναι στ’ αλήθεια μισογεμάτο και να γιατί:
-Η συμμετοχή μας σε μια πενθήμερη, με προοπτική συνέχισης, δεκάξι και πλέον χρόνια μετά την τελευταία μας απεργία διαρκείας, ξεπέρασε τα ρεκόρ των επιτυχημένων 24/ωρων όλων των τελευταίων χρόνων και φανέρωσε αγωνιστικά αποθέματα που δεν τα φανταζόμασταν.
- Η αλληλεγγύη της κοινωνίας εκφράστηκε αμέριστη και «ψηλώσαμε» στη συνείδηση των μαθητών μας και των γονιών. Μπορούμε να κοιταζόμαστε στα μάτια και να μιλάμε για το Σχολείο, ξέροντας πια πως είναι η κοινή μας έγνοια.
- Αυθόρμητες μορφές οργάνωσης και δράσης αναδύθηκαν και μας ξάφνιασαν ευχάριστα οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες που πήραν την απεργία στις πλάτες τους, αποδομώντας την αντίληψη πως μια απεργία είναι δουλειά των «ειδικών» και γίνεται από μόνη της.
Δεν μας ταιριάζει η απογοήτευση, γιατί αδικεί την πραγματικότητα.
Αυτή η απεργία έριξε φως μέσα μας και είδαμε πως πράγματι μπορούμε να υπερβούμε αναστολές και φόβους και να πορευτούμε όλοι μαζί, παραμερίζοντας όλους τους ψεύτικους διαχωρισμούς που σκόπιμα καλλιεργούν εκείνοι που συστηματικά υπονομεύουν την ενότητά μας.
Δεν είναι λίγα όλα αυτά και πρέπει να τα κρατήσουμε. Δεν τα είχαμε δεδομένα και τα κατακτήσαμε.
Όλες αυτές τις σκέψεις και άλλες που δεν εκφράστηκαν, τα ερωτήματα που γεννήθηκαν στον καθένα μας και πρέπει να απαντηθούν, τι κάναμε και τι παραλείψαμε, τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα και ποια λάθη πρέπει να αποφύγουμε … και τόσα άλλα που μας απασχολούν, αξίζει να τα μοιραστούμε.
Καλούμε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα
την Κυριακή 29-9 στις 6 μ.μ. στο Παυσίλυπο
για να ανταλλάξουμε απόψεις, να διαφωνήσουμε, να συμφωνήσουμε, με κριτική και αυτοκριτική ματιά, ώστε στο νέο κύκλο αγώνων που θα ξεκινήσουμε να είμαστε σοφότεροι και πιο έμπειροι, για να ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
Βαθμολογήστε το άρθρο:
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια