ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ του ΦΩΤΗ ΑΛΕΞΑΚΟΥ

Αφορμή για αυτή την δημοσιοποίηση του εσωτερικού μου προβληματισμού αποτέλεσε το βιβλίο του Έκτορα Νασιώκα με τίτλο Ο χρησμός, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει ότι στις εκλογές του 2012 για πρώτη φορά ηττήθηκε ο λαϊκισμός, όχι όμως από τον ορθολογισμό, αλλά από τον υπερλαϊκισμό. Κι ακόμα, η συζήτηση που διεξάγεται καθημερινά για τη λειτουργία των θεσμών και τη μομφή που προσάπτεται σε όσους τους υπηρετούν.
Είναι αλήθεια ότι ζούμε στην εποχή της απαξίωσης και της καχυποψίας. Ότι και να κάνει κανείς σε σχέση με τα κοινά, θεωρείται ότι αυτό ενέχει ιδιοτέλεια ή ματαιοδοξία.
Βρίσκεσαι λοιπόν σε ένα δίλλημα. Να εγκαταλείψω τα κοινά ή να συνεχίσω να συμμετέχω ενεργά; Ομολογώ ότι με απασχόλησε αυτό το θέμα. Είχα και κίνητρα στην κατεύθυνση της μη ενεργού συμμετοχής. Να κρατήσω την όποια εικόνα έχει ο κόσμος για μένα και να τη βελτιώνω κάνοντας κάποιες παρεμβάσεις που και που. Αναρωτιέμαι όμως μήπως αυτή η προσέγγιση εκτός από βολική είναι τελικά περισσότερο ιδιοτελής;
Υπάρχει επίσης και η άποψη ότι πρέπει να εγκαταλείψουν τα κοινά όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί μέχρι σήμερα και να έρθουν στο προσκήνιο άνθρωποι που δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ πριν. Είναι όμως αυτό το ζητούμενο ή έχει ανάγκη η κοινωνία το μπόλιασμα της νεανικής ορμής με την εμπειρία; Κι αν ναι, με ποιους όρους θα συνεχιστεί η ενεργός συμμετοχή χωρίς να ερμηνεύεται ή και να είναι αρχομανία; 
Θεωρώ ότι παρά τον δικαιολογημένο θυμό της κοινωνίας που πολλές φορές τα βάζει οριζόντια με όλους όσοι  είχαν οποιαδήποτε ενασχόληση  με τα κοινά, η συμμετοχή θα πρέπει να αφορά όλους τους πολίτες. Η γενιά μου έχει ένα μόνο λόγο παραμονής στα κοινά. Απαλλαγμένη από το άγχος της αναγνώρισης και της καταξίωσης, να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Αφτιασίδωτα, χωρίς λαϊκίστικες ωραιοποιήσεις.  Να πει τα δύσκολα πριν τις όποιες εκλογές και να συγκρουστεί με κατεστημένες λανθασμένες νοοτροπίες. Εν γνώσει της ότι αυτό, ίσως αυξάνει τις πιθανότητες αποδοκιμασίας και επιταχύνει την έξοδό της από τα κοινά.
Πιστεύω ότι ο λαϊκισμός, η έλλειψη αρχών και κανόνων και εν τέλει η ασυδοσία που επικράτησε, μας έφερε ως χώρα, εδώ που είμαστε. Η αφοσίωση στον πραγματισμό και η μετάβαση σε μια κοινωνία με κανόνες και αρχές είναι η απάντηση. Να κάνουμε, δηλαδή, το αυτονόητο. Να γίνουμε ένα κανονικό Ευρωπαϊκό κράτος, όπου οι θεσμοί λειτουργούν εύρυθμα.
Στο ερώτημα, μπορείς να επηρεάσεις τη χώρα στην κατεύθυνση αυτή; Η απάντηση είναι προφανής. Όχι. Όμως η κατάσταση στη χώρα μπορεί να βελτιωθεί αν επιτύχουμε αυτά σε θεσμούς μικρότερης κλίμακας.
Με βάση τα προαναφερόμενα θεωρώ ότι θα είμαι περισσότερο χρήσιμος με τη συμμετοχή μου σε μια συλλογική προσπάθεια να κάνουμε το Δήμο μας, θεσμό που σέβεται τους πολίτες και αντίστροφα. Με απόλυτη επίγνωση της δυσκολίας του εγχειρήματος, η οποία οφείλεται  στην οικονομική κατάσταση του Δήμου και της χώρας, καθώς και των κατεστημένων νοοτροπιών.
Δίνοντας έμφαση στα θέματα που αφορούν στο Δήμο και λιγότερο στα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, να κτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού με τους Δημότες λέγοντας πριν τις εκλογές τις δύσκολες προτεραιότητες. Όπως:
Έμφαση στην αύξηση παραγωγικότητας του προσωπικού με αναδιοργάνωση των Υπηρεσιών και την τήρηση των αρχών που διέπουν τη λειτουργία τους. Διαφάνεια και απόλυτη τήρηση κανόνων σχετικά με τη χρήση των Δημοτικών χώρων και τη στάθμευση. Ανάδειξη και διεκδίκηση των μεγάλων έργων του τόπου με συνεχή πίεση στην όποια κυβέρνηση. Απολύτως ίση μεταχείριση των Δημοτών και συναλλασσομένων με τον Δήμο. Με απλά λόγια, "να σπάσουμε αυγά", να δυσαρεστήσουμε αυτούς που στηρίζονται στην ασυδοσία και να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα.
Κι ακόμα αυτά που λέγονται εύκολα και δυσκολότερα γίνονται. Όπως:
Στήριξη επιχειρηματικότητας, ανάδειξη και προβολή του τόπου μας και των προϊόντων του, ενίσχυση πρωτοβουλιών κοινωνικής αλληλεγγύης και εθελοντισμού, προτεραιότητα στην καθαριότητα και τη συντήρηση του πρασίνου, περαιτέρω ανάδειξη χρήσης ποδηλάτου, αξιοποίηση Δημοτικής περιουσίας, αξιοποίηση ΕΣΠΑ και κάθε ευκαιρίας με έγκαιρη σύνταξη μελετών, ισότιμη αντιμετώπιση των Δημοτικών Διαμερισμάτων, κ.λπ.
Συμπερασματικά, μπορούν να γίνουν πολλά που δεν χρειάζονται «σώνει και καλά» λεφτά, αλλά θέληση, δουλειά και γνώση.
Οι μέχρι τώρα συζητήσεις δείχνουν ότι οι συμπολίτες έχουν πεισθεί ότι εκτός από την κεντρική πολιτική σκηνή υπάρχει και η καθημερινότητά μας, για την οποία πρέπει να γίνει μια σοβαρή στοχευμένη προσπάθεια ώστε να βελτιωθεί. Ιδιαίτερα στο σημερινό δύσκολο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον που όλοι μας έχουμε ανάγκη για μια πιο ανθρώπινη καθημερινότητα.
Με στόχο τη βελτίωση της καθημερινής μας ζωής μέσα στην πόλη και στο σύνολο του Δήμου, που μεγαλώσαμε και ζούμε εμείς και οι οικογένειές μας, απευθύνομαι σε όλους τους συνδημότες ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και κομματικής ένταξης, προτάσσοντας τα παραπάνω  που μας ενώνουν, να πορευτούμε μαζί σε μια συλλογική προσπάθεια που θα φέρει πρακτικά και ουσιαστικά αποτελέσματα για τον τόπο μας.
 Θα είναι τιμή μου να επικοινωνήσετε μαζί μου στο τηλ. 6976970281 και στο email,  f.alexakos@yahoo.gr.
 
 
Ο Φώτης Αλεξάκος είναι:
Τοπογράφος Μηχανικός
Περιφερειακός Σύμβουλος
πρ. Νομάρχης Καρδίτσας