Άρθρο των Δ. Παπαδημούλη - Τ. Χατζηγεωργίου: «Η συμβολή της ΕΕ πρέπει να γίνει πιο ενεργή στην επίλυση του Κυπριακού»

• «Η ΕΕ, μέσω του Προέδρου της Κομισιόν κ. Γιούνκερ, έχει δικαίωμα και υποχρέωση να είναι ενεργά παρούσα, με εισηγήσεις και προτάσεις, ιδιαίτερα στα ζητήματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων».

• Άρθρο για τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, που συνυπογράφουν ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, και ο Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ, Τάκης Χατζηγεωργίου.

 

Άρθρο για το Κυπριακό ζήτημα, με αφορμή τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις που θα λάβουν χώρα στη Γενεύη μεταξύ 9-11 Ιανουαρίου 2017, συνυπογράφουν ο Δημήτρης Παπαδημούλης, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, και ο Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ, Τάκης Χατζηγεωργίου.

Στο άρθρο καταγράφονται οι κοινές θέσεις της κυπριακής και ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και η κοινή πορεία που ακολουθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΚΕΛ για την ειρηνική επίλυση του ζητήματος και την ανάδειξη ενός βιώσιμου ομοσπονδιακού μοντέλου, χωρίς την παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων.  

Πιο συγκεκριμένα, οι δύο Ευρωβουλευτές αναφέρουν ότι «ζητούμενο είναι να γίνουν σημαντικά, θετικά βήματα, και να ανοίξει σταδιακά ο δρόμος για τη λύση με τη δυνατότητα παγώματος της διαδικασίας και επανέναρξης (stop the clock) εάν προκύψουν αδιέξοδα». Επίσης, αναφορικά με την παρουσία τουρκικών στρατευμάτων κατοχής, οι δύο Ευρωβουλευτές σημειώνουν πως «είναι αδιανόητο σε μια χώρα που δεν βρίσκεται σε πόλεμο ούτε επιδιώκει να εμπλακεί σε πόλεμο, να υπάρχουν στρατιωτικές δυνάμεις και εγγυήσεις που ασκούν πίεση ενάντια στις επιδιώξεις για ειρηνική συνύπαρξη των Κυπρίων πολιτών, είτε είναι Ελληνοκύπριοι, είτε Τουρκοκύπριο».

Το άρθρο καταλήγει τονίζοντας ότι «θα πρέπει να εργαστούμε προς την κατεύθυνση εγκατάστασης στην Κύπρο ενός σημαντικού ευρωπαϊκού θεσμού, όπως πχ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ή έστω ορισμένες λειτουργίες ή τμήματα αυτού (…) που, σε αντίθεση με την στρατιωτική παρουσία, θα ενίσχυε το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών».

 

Τα links των δημοσιεύσεων του άρθρου:

 

• Πλατφόρμα ενημέρωσης για ευρωπαϊκά ζητήματα «Euractiv» Βρυξελλών: http://www.euractiv.com/section/enlargement/opinion/eu-should-make-more-active-contribution-to-cyprus-issue/  

• Εφημερίδα «Αυγή»: http://avgi.gr/article/10811/7790896/e-symbole-tes-e-e-prepei-na-ginei-pio-energe-sten-epilyse-tou-kypriakou

 

Ακολουθεί το πλήρες άρθρο:

 

Η συμβολή της ΕΕ πρέπει να γίνει πιο ενεργή στην επίλυση του Κυπριακού

 

*Των Δημήτρη Παπαδημούλη και Τάκη Χατζηγεωργίου

 

Το Κυπριακό είναι ένα πρόβλημα που χρονίζει, σε σημείο που πάρα πολλοί έχουν συνηθίσει  στην ιδέα πως θα παραμείνει ως έχει για πάντα. Ένα άλυτο πρόβλημα δηλαδή, που  δεν δημιουργεί τίποτε επιπρόσθετο πέρα από την ύπαρξή του. Ωστόσο, σήμερα βρίσκεται ξανά στα πρωτοσέλιδα και των ελληνικών, αλλά και ξένων εφημερίδων. Μοιραζόμαστε λοιπόν εδώ, τις σκέψεις μας γύρω από τις αναμενόμενες  εξελίξεις.

 

Η συγκυρία δημιουργεί δυνατότητες για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση. Και η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί. Όλοι πρέπει να συμβάλλουμε με τις δυνάμεις μας για αυτόν τον μεγάλο στόχο, γιατί αλλιώς θα εδραιώνεται η διχοτόμηση και η τουρκική κατοχή, που είναι η χειρότερη λύση και για την Κύπρο και για τον Ελληνισμό.  

 

Ένα από τα βασικότερα ζητήματα είναι η απαλλαγή της Κύπρου από τα ξένα στρατεύματα και ο απεγκλωβισμός της, κυρίως, από την πολιτική της Τουρκίας.

 

Η παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων δεν συνάδει με το πνεύμα συνεργασίας και συνύπαρξης. Επίσης, είναι αδιανόητο σε μια χώρα που δεν βρίσκεται σε πόλεμο ούτε επιδιώκει να εμπλακεί σε πόλεμο, να υπάρχουν στρατιωτικές δυνάμεις και εγγυήσεις που ασκούν πίεση ενάντια στις επιδιώξεις για ειρηνική συνύπαρξη των Κυπρίων πολιτών, είτε είναι Ελληνοκύπριοι, είτε Τουρκοκύπριοι. Η απομάκρυνσή τους, εντός αυστηρού χρονοδιαγράμματος, είναι απαραίτητη συνθήκη για την επίλυση του Κυπριακού και την ανάκτηση της εμπιστοσύνης.  Κατανοώντας, ωστόσο, το οποιοδήποτε αίσθημα ανασφάλειας των Τουρκοκυπρίων, θεωρούμε πως η πρόταση για ένα διεθνές αστυνομικό σώμα ικανοποιεί πλήρως κάθε δικαιολογημένη ανησυχία.

 

Η συγκυρία δίνει δυνατότητες για λύση και πρέπει να αξιοποιηθεί

 

Στην Κύπρο έχουμε δυο ηγέτες, τον Αναστασιάδη και τον Ακιντζί, που ενδιαφέρονται πραγματικά για τη λύση, ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Κύπρο, το ΑΚΕΛ, στηρίζει σθεναρά την διαδικασία.  Στην Ελλάδα έχουμε την κυβέρνηση Τσίπρα που επίσης συμβάλλει εποικοδομητικά στην διαδικασία, επιθυμώντας να δει την οριστική επίλυση του Κυπριακού μετά από 40 και πλέον χρόνια.

 

Η ΕΕ από την πλευρά της έχει ανάγκη τη λύση για να ενισχύσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην ανατολική μεσόγειο και να επιδείξει μια τουλάχιστον, μεγάλη ευρωπαϊκή επιτυχία, με προεκτάσεις τόσο στο εσωτερικό της όσο και στη ευρύτερη περιοχή.

 

Επίσης, η δίκαιη και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού είναι βέβαιο ότι θα ανοίξει το δρόμο για στενότερες συνέργειες στην Νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου, κυρίως σε θέματα ενεργειακής συνεργασίας, απελευθερώνοντας τη δυναμική της γεωγραφικής περιφέρειας και συμβάλλοντας στην σταθερότητα και την ανάπτυξη, στοιχεία που είναι απαραίτητα σε μια ιδιαίτερα «ταραγμένη» περιοχή του πλανήτη.

 

Τι θα πράξει η Τουρκία;

 

Μεγάλο ερωτηματικό παραμένει η στάση της Τουρκίας και του Προέδρου Ερντογάν. Η εκτίμησή μας είναι ότι η λύση θα ενισχύσει την «γεωπολιτική αξία» και επιρροή τόσο της Κύπρου και της Ελλάδας, όσο και της Τουρκίας. Πολλές φορές ωστόσο, οι κινήσεις και οι δημόσιες τοποθετήσεις αρχηγών  κρατών -και εδώ αναφερόμαστε στον Πρόεδρο της Τουρκίας- γίνονται με αναφορά στο εσωτερικό της χώρας και για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, που αναδεικνύουν περισσότερο προσωπικούς εγωισμούς και αγνοούν το εθνικό συμφέρον για ειρήνη και σταθερότητα.

 

Η προβληματική συμπεριφορά του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, αλλά και η αδυναμία πρόβλεψης των κινήσεών του, θέτουν εμπόδια στην καλύτερη εξυπηρέτηση των κοινών συμφερόντων, και κυρίως των συμφερόντων του Κυπριακού λαού, των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Σε αυτό το πλαίσιο, και για να είμαστε πλήρως αντικειμενικοί, εξίσου προβληματική είναι και η στάση της τουρκικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ενισχύει περαιτέρω το κλίμα εθνικισμού μιλώντας για «ξεπούλημα» του Κυπριακού, προδιαθέτοντας αρνητικά την κοινή γνώμη στη χώρα και δυσκολεύοντας τον απώτερο στόχο των συνομιλιών.   

 

Πιστεύουμε πως το ζήτημα δεν θα κλείσει σε λίγες μέρες στη Γενεύη, όπως ίσως νομίζουν ορισμένοι. Το ζητούμενο είναι να γίνουν σημαντικά, θετικά βήματα, και να ανοίξει σταδιακά ο δρόμος για τη λύση με τη δυνατότητα παγώματος της διαδικασίας και επανέναρξης (stop the clock) εάν προκύψουν αδιέξοδα.

 

Υπάρχει, όμως, και ισχυρό ενδεχόμενο ο Πρόεδρος Ερντογάν να θέσει παράλληλα πρόσθετα ζητήματα, όπως το θέμα τη απελευθέρωσης τους καθεστώτος θεωρήσεων (visa) για τους Τούρκους πολίτες, όσο και το ζήτημα της επικαιροποίησης των εμπορικών σχέσεων με την Ευρώπη. Οι συνομιλίες θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο, σε περίπτωση που τεθούν και ζητήματα αμιγώς ελληνοτουρκικά, τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με το Κυπριακό.

 

Πιστεύουμε πως η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει να παραμείνουν σταθερές στην ανάγκη επίλυσης του προβλήματος, με την διαμόρφωση μιας διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, με βάση το καθεστώς της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα ψηφίσματα των  Ηνωμένων Εθνών.  Εμείς επιδιώκουμε ενεργά τη λύση, χωρίς εκπτώσεις από τις αρχές μας αλλά και χωρίς τεχνητές ολιγωρίες και ενίσχυσης του κλίματος blame game.

 

Η παρουσία της ΕΕ, και μάλιστα μέσω του Προέδρου της Κομισιόν κ. Γιούνκερ, είναι από κάθε άποψη χρήσιμη και απαραίτητη. Έχει δικαίωμα και υποχρέωση να είναι ενεργά παρούσα, με εισηγήσεις και προτάσεις, ιδιαίτερα στα ζητήματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων.  Προτάσεις που εκ των πράγματων δεν θα μπορούν να αφίστανται της ευρωπαϊκής διάστασης τους ζητήματος και δεν θα κάνουν τον Γιούνκερ να βρίσκεται εκεί ως «παρατηρητής». Να θυμίσουμε εδώ ότι το 2004 ο τότε εκπρόσωπος της ΕΕ στις συνομιλίες στο Μπούγκερστοκ, ο κος Φερχόιγκεν,  είχε ενεργό συμμετοχή στις διαβουλεύσεις. Πολύ περισσότερο που σήμερα η Κύπρος μετρά δώδεκα χρονιά επιτυχούς  παρουσίας στην Ένωση.  

 

Επιπρόσθετα, θεωρούμε χρέος και βασικό δικαίωμα των δύο Κυπρίων ηγετών να επεξεργαστούν κοινές ιδέες που να γεφυρώνουν τυχόν διάσταση απόψεων, μεταξύ των εγγυητριών δυνάμεων, πάνω στα θέμα της ασφάλειας. Μιλάμε για το θέμα της ασφάλειας των Κυπρίων, ζήτημα το οποίο αποτελεί πρωτίστως ζήτημα συνεργασίας, οικοδόμησης εμπιστοσύνης και ειρήνης. Αναγνωρίζουμε πως είναι δύσκολο για τον κ. Ακιντζί να διαφοροποιηθεί από την στάση της Άγκυρας, ωστόσο οφείλουμε να τονίσουμε πως και με τη δική του επιμονή και θετική συμβολή έφτασε το ζήτημα στην παρούσα κομβική φάση.

 

Η κυβέρνηση της Ελλάδας, σε πλήρη και αρμονική συνεργασία με την κυβέρνηση της Κύπρου, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ σε πλήρη σύμπνοια με το κόμμα της Αριστεράς στην Κύπρο, το ΑΚΕΛ -γεγονός που επαληθεύτηκε και κατά την πρόσφατη συνάντηση των Κυπριανού και Τσίπρα στην Αθήνα- αποτελούν ένα ισχυρό θεμέλιο στην πορεία προς επίλυση του Κυπριακού.

 

Αναφερθήκαμε εκτενώς στο θέμα της ασφαλείας και των εγγυήσεων. Θα κλείσουμε όμως με μια ακόμα αναφορά, που αποτελεί την πεμπτουσία κάθε ομοσπονδίας. Γιατί όταν μιλάμε για πίστη στη λύση, χωρίς δισταγμούς, αυτό συνεπάγεται να μην υπάρξει απομάκρυνσή από τα συνεκτικά στοιχεία μιας ομοσπονδίας.

 

Ομοσπονδία σημαίνει συμβίωση, πράγμα που σημαίνει ότι οι  βασικές ελευθερίες (ελεύθερης διακίνησης  σε όλη την Κύπρο, ελεύθερης εγκατάστασης, ελεύθερης αγοράς περιουσίας και ελεύθερης δυνατότητας εργασίας) θα πρέπει να εφαρμοστούν πιστά με έναν πλήρως συμφωνημένο τρόπο, με τον έλεγχο της εφαρμογής τους να εξασφαλίζεται από την κεντρική κυβέρνηση.  

 

Θα πρέπει ακόμα να εργαστούμε προς την κατεύθυνση εγκατάστασης στην Κύπρο ενός σημαντικού ευρωπαϊκού θεσμού, όπως π.χ. το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ή έστω ορισμένες λειτουργίες ή τμήματα αυτού. Ενός θεσμού που έχει να κάνει με την δικαιοσύνη και που, σε αντίθεση με την στρατιωτική παρουσία, θα ενίσχυε το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών.  

 

Τέλος, η ύπαρξη και λειτουργία μικτών, τρίγλωσσων ομοσπονδιακών σχολείων, παράλληλα με τα ελληνοκυπριακά και τα τουρκοκυπριακά σχολεία, θα αύξανε τις δυνατότητες επιλογών και θα αποδείκνυε και στην πράξη την έννοια και το περιεχόμενο του ομόσπονδου κράτους.

 

Το στοίχημα για τα κόμματά μας, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΑΚΕΛ, είναι μεγάλο και το αναλαμβάνουμε. Εμείς εργαζόμαστε μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο προς τη κατεύθυνση της λύσης, και καλούμε και άλλους συναδέλφους να υποστηρίξουν σθεναρά  αυτά στα οποία τουλάχιστον συμφωνούμε. Το να πετροβολούμε από μακριά δεν πρέπει να αποτελεί επιλογή.

 

Αν συμφωνούμε λοιπόν σε μια λύση με αυτά τα χαρακτηριστικά, ας συστρατευτούμε. Η πεμπτουσία της πολιτικής δράσης είναι η συνεργασία και η εξεύρεση λύσεων, και για αυτόν ακριβώς τον σκοπό εργαζόμαστε.

*Ο Δημήτρης Παπαδημούλης είναι αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

*Ο Τάκης Χατζηγεωργίου είναι ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ.