Αθλητικά - 2 μήνες 1 εβδομάδα πιο πριν
ΗΓΕΤΙΚΗ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΙΚΕΤΙ
Υποβλήθηκε στις Πέμ, 09/07/2015 - 21:02.
Εκτυπώσιμη μορφή
ΜΕΤΡΟ: Κύριε Πικετί, πρόσφατα αποστείλατε ανοιχτή επιστολή προς την κ. Μέρκελ -μαζί με άλλους επιφανείς οικονομολόγους-, ζητώντας της να σταματήσει να δίνει το φάρμακο της λιτότητας, γιατί «προκάλεσε αιμορραγία στον ασθενή, δεν γιάτρεψε την ασθένεια». Υπάρχει πιθανότητα αυτός να ήταν εξαρχής ο σκοπός της κ. Μέρκελ, να ματώσει και όχι να θεραπεύσει τις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών του νότου, και αν ναι, γιατί;
Πικετί: Πιστεύω ότι πρωτεύων στόχος των ευρωπαίων ηγετών ήταν να διασωθούν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, όχι η Ελλάδα. Από τις εκλογές του Ιανουαρίου, ο στόχος άλλαξε. Πλέον, είναι ξεκάθαρο ότι θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε, και κατά συνέπεια την καταστροφή της Ευρώπης. Η μόνη μου ελπίδα είναι Γαλλία και Ιταλία να ασκήσουν βέτο σε αυτό το σενάριο.
ΜΕΤΡΟ: Έχετε πει πολλές φορές ότι η Ευρώπη πρέπει να αναδιαρθρώσει και να μειώσει το ελληνικό χρέος. Το ΔΝΤ πρότεινε κούρεμα ύψους 30% του ΑΕΠ. Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το ακριβές ποσοστό μείωσης που πρέπει να πραγματοποιηθεί ώστε να καταστεί βιώσιμο το χρέος; Ποια άλλα μέτρα πρέπει να λάβουμε για να επανεκκινήσουμε την οικονομία μας;
Πικετί: Όχι μόνο το ελληνικό, αλλά όλα τα ευρωπαϊκά χρέη χρήζουν αναδιάρθρωσης, όπως ακριβώς συνέβη μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως, στις επόμενες μέρες πρέπει επειγόντως να βρεθεί μια απλή και πρακτική λύση. Μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης θα μπορούσε να έχει την εξής φόρμα: Η Ελλάδα δεσμεύεται να έχει ένα μέτριο πρωτογενές πλεόνασμα στο μέλλον, γύρω στο 1% του ΑΕΠ ή και λιγότερο. Η Ευρώπη δεσμεύεται να μην ζητήσει παραπάνω από αυτό, μέχρι το ΑΕΠ να επιστρέψει στα επίπεδα του 2007 ή, ιδανικά, για όσο το ΑΕΠ της Ελλάδας δεν έχει μπει σε μια δυνατή τροχιά ανάπτυξης. Συγκρινόμενο πάντα, βέβαια, με τα επίπεδα του 2007, δηλαδή ένα 2% ανά έτος. Ως αντάλλαγμα, η Ελλάδα συμφωνεί να συζητήσει και να εφαρμόσει νέα αναπτυξιακά μέτρα. Θεωρώ ότι αν η Ελλάδα πρότεινε ένα τέτοιο σχέδιο και το εξηγούσε ενδελεχώς στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, θα ήταν δύσκολο για τους υπόλοιπους ευρωπαίους ηγέτες να μην το δεχτούν.
Πικετί: Οι ηγέτες της Ευρώπης έσωσαν τις τράπεζες, όχι την Ελλάδα
ΜΕΤΡΟ: Κύριε Πικετί, πρόσφατα αποστείλατε ανοιχτή επιστολή προς την κ. Μέρκελ -μαζί με άλλους επιφανείς οικονομολόγους-, ζητώντας της να σταματήσει να δίνει το φάρμακο της λιτότητας, γιατί «προκάλεσε αιμορραγία στον ασθενή, δεν γιάτρεψε την ασθένεια». Υπάρχει πιθανότητα αυτός να ήταν εξαρχής ο σκοπός της κ. Μέρκελ, να ματώσει και όχι να θεραπεύσει τις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών του νότου, και αν ναι, γιατί;
Πικετί: Πιστεύω ότι πρωτεύων στόχος των ευρωπαίων ηγετών ήταν να διασωθούν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, όχι η Ελλάδα. Από τις εκλογές του Ιανουαρίου, ο στόχος άλλαξε. Πλέον, είναι ξεκάθαρο ότι θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε, και κατά συνέπεια την καταστροφή της Ευρώπης. Η μόνη μου ελπίδα είναι Γαλλία και Ιταλία να ασκήσουν βέτο σε αυτό το σενάριο.
ΜΕΤΡΟ: Έχετε πει πολλές φορές ότι η Ευρώπη πρέπει να αναδιαρθρώσει και να μειώσει το ελληνικό χρέος. Το ΔΝΤ πρότεινε κούρεμα ύψους 30% του ΑΕΠ. Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το ακριβές ποσοστό μείωσης που πρέπει να πραγματοποιηθεί ώστε να καταστεί βιώσιμο το χρέος; Ποια άλλα μέτρα πρέπει να λάβουμε για να επανεκκινήσουμε την οικονομία μας;
Πικετί: Όχι μόνο το ελληνικό, αλλά όλα τα ευρωπαϊκά χρέη χρήζουν αναδιάρθρωσης, όπως ακριβώς συνέβη μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως, στις επόμενες μέρες πρέπει επειγόντως να βρεθεί μια απλή και πρακτική λύση. Μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης θα μπορούσε να έχει την εξής φόρμα: Η Ελλάδα δεσμεύεται να έχει ένα μέτριο πρωτογενές πλεόνασμα στο μέλλον, γύρω στο 1% του ΑΕΠ ή και λιγότερο. Η Ευρώπη δεσμεύεται να μην ζητήσει παραπάνω από αυτό, μέχρι το ΑΕΠ να επιστρέψει στα επίπεδα του 2007 ή, ιδανικά, για όσο το ΑΕΠ της Ελλάδας δεν έχει μπει σε μια δυνατή τροχιά ανάπτυξης. Συγκρινόμενο πάντα, βέβαια, με τα επίπεδα του 2007, δηλαδή ένα 2% ανά έτος. Ως αντάλλαγμα, η Ελλάδα συμφωνεί να συζητήσει και να εφαρμόσει νέα αναπτυξιακά μέτρα. Θεωρώ ότι αν η Ελλάδα πρότεινε ένα τέτοιο σχέδιο και το εξηγούσε ενδελεχώς στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, θα ήταν δύσκολο για τους υπόλοιπους ευρωπαίους ηγέτες να μην το δεχτούν.
Βαθμολογήστε το άρθρο:
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια