Ο «Φόβος» της «ανομίας» ή αλήθεια της νομιμότητας. (Σπύρου Ε. Λάππα, Βουλευτή Σύριζα-Δικηγόρου).

«Δεν πρέπει να φοβάμαι. Ο Φόβος είναι ο φονιάς του νου. Ο Φόβος είναι ο μικρός θάνατος  που φέρνει την ολοκληρωτική εξόντωση»(Frank Herber, Αμερικνός συγγραφέας).
            Σε προηγούμενο σημείωμά μου έγραφα ότι «ο φόβος είναι από τα ισχυρότερα συναισθήματα. Όμως χρησιμοποιούνται περισσότερο από τους απελπισμένους, που δίνουν την ύστατη μάχη. Στον φόβο καταφεύγουν οι πολιτικά αδύναμοι, εκείνοι που δεν διαθέτουν άλλα θετικά επιχειρήματα και στήνουν ένα σκηνικό τρόμου. Στην ουσία ομολογούν ότι δεν έχουν άλλο όπλο, η επίκληση του φόβου είναι ομολογία διαχείρισης της αποτυχίας τους». Και αυτό γράφηκε με την πολιτική στάση και τις επιλογές του κ. Σαμαρά. Όμως φαίνεται ότι το βασικό επιχείρημα της παράταξης της Ν.Δ., η βασική της πολιτική ρητορική και επιχειρηματολογία είναι διαχρονικά ο φόβος, που επιλέγεται για τους πάντες και τα πάντα, κυρίως όμως για τον εκφοβισμό (και εκβιασμό) της κοινωνίας. Αυτό κάνει, δυστυχώς, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που από την πρώτη μέρα εκλογής του (να σημειωθεί ότι εκλέχτηκε επικαλούμενος «κεντρώα» ρητορική) έχει ως βασικό του επιχείρημα το φόβο, την καταστροφολογία, την αποδόμηση  των πάντων, ακόμα και της κοινής λογικής, ταυτιζόμενος με τους ούλτρα ακροδεξιούς, που στεγάζονται στο κόμμα της ΝΔ. Και γνωρίζει τι κάνει και γιατί το κάνει.  Είναι το μοναδικό του επιχείρημα και η γραμμή «Μαζινό» για την αντιμετώπιση και του βασικού πολιτικού του αντιπάλου (Σύριζα και Τσίπρας), αλλά και των επικριτών του μέσα στο ίδιο του το κόμμα.
            Η τελευταία βερσιόν του «φόβου» που επέλεξε ο κ. Μητσοτάκης είναι η «ανομία». Παντού βλέπει ανομία και έγκλημα, όταν τα στοιχεία είναι κραυγαλέα και μιλούν για σοβαρή μείωση της εγκληματικότητας σε όλα τα πεδία έκφανσής της. Την ώρα που δίνει ο ίδιος συγχαρητήρια για τις επιτυχίες στην Αστυνομία, την ίδια ώρα καταθέτει επίκαιρη ερώτηση στον πρωθυπουργό για «έκρηξη» εγκληματικότητας.
            ΄Ολοι παρακολουθήσαμε τη συνεδρίασης της Βουλής την Παρασκευή και είδαμε και ακούσαμε την αρχόμενη πτώση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που όπως λένε οι κακές γλώσσες δεν θα φθάσει στις εκλογές σαν αρχηγός της. Τα λένε οι δικοί του, οι «φίλοι» του, του κόμματός του. Ο Κυριάκος «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος», κυριολεκτικά. Τι δεν βλέπει ο Κυριάκος; Αυτό που δεν έβλεπε ο ίδιος και το κόμμα του, και όχι μόνο, τις τελευταίες δεκαετίες: Δεν είναι ανομία να έχεις αφαιρέσει το 25% του ΑΕΠ; Δεν είναι ανομία να κρατάς σε λειτουργία τα κανάλια χωρίς άδεια για 30 χρόνια και χωρίς ούτε ευρώ για το δημόσιο; Δεν είναι ανομία τα θαλασσοδάνεια προς του μιντιάρχες, που ξεπερνούν το 1,5 δις, και τα οποία έφυγαν (μάλλον ταξίδεψαν) προς τους φορολογικούς παραδείσους του εξωτερικού, και ο ελληνικός λαός κλήθηκε να τα πληρώσει μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων των ελληνικών τραπεζών, που έχασαν τα ποσά των δανείων ως δανεικών και αγύριστων; Δεν είναι ανομία τα δύο πρώην κόμματα του δικομματισμού να έχουν φεσώσει με εκατοντάδες εκατομμυρίων τις τράπεζες και να αξιώνουν να μας (ξανά) σώσουν; (αλήθεια, θα μας πουν ποτέ οι κύριοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τι θα γίνει με τα δάνειά τους, που ξεπερνούν τα 450.000.000 ευρώ;). Δεν είναι ανομία να έχεις προκαλέσει σκάνδαλα στο χώρο της υγείας (αλήθεια υπάρχει τομέας του κράτους που να μην υπήρξαν σκάνδαλα και διασπάθιση δημόσιου χρήματος;) που ξεπερνούν τα 85 δις; Δεν είναι ανομία σοβαρές υποθέσεις διαφθοράς και διαπλοκής  να έχουν μείνει στα συρτάρια για χρόνια και ζαμάνια, και μόνο μετά την  έλευση του Σύριζα ξεκλειδώθηκαν συρτάρια και βγήκαν οι σχετικοί φάκελοι και άρχισαν να «περπατάνε» οι διαδικασίες;
            Και ενώ αυτά όλα ήταν γνωστά, την ώρα που ο κ. Μητσοτάκης κατήγγειλε γενικά την ανομία, σκάνε δύο ακόμα γεγονότα ανομίας στην αυλή του ίδιου: Πρώτον η ανάμειξη του Αυγενάκη, Γενικού Γραμματέα της ΝΔ, σε συνομιλίες και σχέσεις με ανθρώπους του κοινού ποινικού δικαίου, όπως προέκυψε από τις συνομιλίες του με αυτούς και όπως καταγράφονται σε ποινική δικογραφία. Και δεύτερον η κατάθεση της γραμματέα του Χριστοφοράκου (τη φυγή του οποίου ποιοι και γιατί επέτρεψαν να γίνει;) για τα δώρα της Siemens προς τον ίδιο και την οικογένεια Μητσοτάκη γενικώς. Πως σχολιάζει αυτά τα δύο νέα συμβάντα ο κ. Μητσοτάκης; Με τη σιωπή, νομίζοντας ότι πάντοτε και παντού η σιωπή είναι χρυσός (εδώ πάντως μπορεί να είναι και …χρυσός, όπως αναφέρει το Documento!!), όπως με τη σιωπή επιχειρεί να αντιμετωπίσει την οργή, όπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές, και του Σαμαρά και του Καραμανλή για όσα πράττει και όσα λέγει ο κ. Μητσοτάκης. Ο  πρώτος δεν πατάει καν το πόδι του στη Βουλή για να τον ακούσει, ο δεύτερος φεύγει εκνευρισμένος από τη Βουλή αμέσως μετά την  πρωτολογία Τσίπρα.
            Καλά, δεν υπάρχει κανένας νουνεχής εκεί στη Ν.Δ., να πει στον Κυριάκο ότι «η  συστηματική  υπερβολή σε βάρος άλλων εμφανίζεται μερικές φορές σαν χοντροκομμένο ψέμα;». Και στο ερώτημα όλων τι γίνεται με την ανομία των λευκών κολλάρων, ο κ. Μητσοτάκης απαντά «για όλα φταίει το παρακράτος Σύριζα-ΑΝ.ΕΛ». Όμως εξακολουθεί να έχει το μοναδικό προνόμιο για αρχηγό κόμματος: σε όποιο θέμα επιχείρησε να επιμείνει και να το αναδείξει σαν κύρια επικοινωνιακή τακτική, απέτυχε παταγωδώς. Γιατί όμως δεν συμβουλεύεται κάπως και τους Σαμαρά, Μεϊμαράκη και  Καραμανλή; Αυτοί …ξέρουν!!