ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΈΝΩΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Ν. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΣΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΜΟΥΛΗ

Ο γνωστός καλλιτέχνης εξηγεί γιατί το επάγγελμα του ηθοποιού είναι λυπημένο και δηλώνει πως μόνον οι πραγματικοί εραστές της Τέχνης μπορούν να διαμορφώσουν τους θεατές
 
 
  Τον πολύ γνωστό και αγαπημένο ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Κιμούλη τίμησε το 30^ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Καρδίτσας που διοργάνωσε με επιτυχία (από 21 έως 30 Μαρτίου) η Ένωση Πολιτιστικών Συλλόγων του Νομού, με την υποστήριξη της Περιφέρειας Θεσσαλίας-Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας, του Δήμου Καρδίτσας, της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων (Π.Ε.Δ.) Θεσσαλίας και της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων.
 Το τιμητικό αφιέρωμα πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 24 Μαρτίου, με ομιλητή τον σκηνογράφο – ενδυματολόγο Γιάννη Μετζικώφ ο οποίος  χαρακτήρισε τον Γιώργο Κιμούλη ως έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του. Την τιμητική πλακέτα απένειμε η εντεταλμένη σύμβουλος τουρισμού Περιφέρειας Θεσσαλίας κ. Γεωργία Κόκκαλη – Κουβέλη.
 Η Ένωση Πολιτιστικών Συλλόγων, αξιοποιώντας τα όσα ανέφερε ο Γιώργος Κιμούλης κατά τη βράβευσή του, ετοίμασε το δικό της αφιέρωμα και του εύχεται να είναι πάντα τόσο δημιουργικός.   
 
«Είναι περίεργο ον ο ηθοποιός»
 
  «Ξέρετε, είναι λίγο περίεργο. Παρόλο που μπορεί να έχει συνηθίσει κάποιος το να είναι πάνω στη σκηνή, το χειροκρότημα, αυτά τα οποία λέγονται για εκείνον. Δεν ξέρω, είναι περίεργο ον ο ηθοποιός τελικά. Περίεργα συμπλεγματικό θα έλεγα. Όταν δεν λένε καλά λόγια γι ΄ αυτόν θυμώνει. Κι όταν λένε καλά λόγια ντρέπεται.
  Το να σε τιμούν για το καλλιτεχνικό σου έργο σ ΄ αυτή τη χώρα όσο είσαι εν ζωή, είναι από τα πιο συγκινητικά πράγματα που μπορούν να συμβούν σε έναν καλλιτέχνη.
  Είναι γνωστό πως η θεατρική Τέχνη είναι θνησιγενής. Είναι η κατεξοχήν Τέχνη του παρόντος χρόνου. Είναι κάτι το οποίο δεν είναι εγγεγραμμένο. Σχοινοβατεί κάθε φορά και διακυβεύει τα πάντα παλεύοντας με τον πιο επικίνδυνο, λόγω της αδυναμίας σύλληψης χρόνου. Τον παρόντα. Το καλλιτεχνικό έργο του ηθοποιού στο θέατρο πεθαίνει την ίδια στιγμή που γεννιέται».
 
«Οφείλουμε να αντιστεκόμαστε»
 
  «Στην εποχή της οικονομικής κτηνωδίας και της ταχύτητας, της πληροφόρησης και της παραπληροφόρησης, οφείλουμε να αντιστεκόμαστε και να προστατεύουμε εκείνες τις ανθρώπινες εκφράσεις στο χώρο της Τέχνης οι οποίες δεν έχουν εκ φύσεως τη δυνατότητα αυτόνομης καταγραφής τους στη διάρκεια. Όσο περνούν οι εποχές και όσο η τεχνολογία θα φλυαρεί, η στιγμή θα διαρκεί όλο και πιο λίγο. Συνεπώς, καλλιτέχνες της στιγμής, όπως είναι οι ηθοποιοί, πρέπει να προστατεύονται με μεγάλη προσοχή. Κι ΄ όμως, κάτι τέτοιο δεν γίνεται ή γίνεται πολύ σπάνια. Χάνεται τις περισσότερες φορές μέσα στην ανταγωνιστική καθημερινότητα και τα γνωστά ή άγνωστα παιχνίδια μιας κριτικής η οποία άγεται και φέρεται από τους αγοραίους κανόνες της αγοράς.  Ο ηθοποιός, όμως, όταν δέχεται αντίστοιχες κριτικές πρέπει να σας πω πως δεν νιώθει ότι κρίνεται μόνον το έργο του. Γιατί με τους όρους της οικονομικής ροής, ο ηθοποιός είναι το μέσο παραγωγής, ο εργάτης και το προϊόν. Αυτά τα τρία στο ίδιο σώμα. Δημιουργείται, λοιπόν, μια πλήρης ταύτιση με το προϊόν που παράγει. Γιατί ο ηθοποιός είναι το προϊόν. Με αυτή την έννοια, ό,τιδήποτε λεχθεί για το έργο του ηθοποιού, είναι πάντα επί προσωπικού».
 
      «Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι λυπημένο»
 
  «Ούτε το περίφημο τάλαντο μπορεί να  σώσει τον ηθοποιό γιατί στην πραγματικότητα το τάλαντο δεν είναι αυτό με το οποίο πληρώνεται, αλλά αυτό με το οποίο πληρώνει. Πληρώνει γιατί έχει την έπαρση να καταθέτει την ψυχή του στην αγορά. Κάτι που ελάχιστοι το κάνουν. Περί έπαρσης ο λόγος λοιπόν. Έπαρση η οποία τιμωρείται καθημερινώς με τον ακαριαίο θάνατο της πράξης του.
  Ώσπου ο ηθοποιός γίνεται ακόμη πιο ευάλωτος επειδή αυτό που παράγει, το οποίο εκ φύσεως και εκ προοιμίου κυλιέται στην καθημερινότητα της αγοράς, μπορεί να κριθεί από τους πάντες εύκολα και χωρίς καμιά εξειδικευμένη γνώση με την πολύ απλή φράση «Μ ΄ αρέσει, δε μ ΄ αρέσει». Αφού ούτως η άλλως δεν υπάρχει ζωντανός ηθοποιός που να αρέσει σε όλους.
  Αν σ ΄ αυτό προσθέσουμε και την ευαίσθητη ισορροπία που οφείλει ο ηθοποιός να δίνει μεταξύ ενός αναλώσιμου διασκεδαστή, του οποίου η εξ ΄ επαγγέλματος δημόσια έκθεσή του μπορεί να διακωμωδηθεί με τον οποιονδήποτε, και ενός καλλιτέχνη που αγωνιά να ανακαλύπτει την αλήθεια των πραγμάτων μέσα σε έναν κόσμο που αγωνίζεται να ξεχάσει και τα πιο απλά και πρόσφατα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω του, τότε η ύπαρξη του ηθοποιού καθίσταται ακόμα πιο εύθραυστη.
  Να γιατί στο βίντεο που είδατε, με ακούσατε να λέω πως το επάγγελμα του ηθοποιού δεν είναι κακό. Λυπημένο είναι. Να γιατί όταν τιμούν έναν ηθοποιό, η τιμή αυτή αποκτά τεράστια διάσταση εντός του».
 
«Μόνον οι πραγματικοί εραστές της Τέχνης διαμορφώνουν τους θεατές»
 
 «Ευχαριστώ με όλη μου την ειλικρίνεια, από τα βάθη της καρδιάς μου, το Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Καρδίτσας, τον Πρόεδρο κ. Στεργιόπουλο και όλο το Δ.Σ., όπως και τους φορείς που στηρίζουν αυτό τον θεσμό.
 Ευχαριστώ για την τιμή που μου έκαναν και εύχομαι σε όλους τους ερασιτέχνες ομότεχνους, που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ, να παραμείνουν ερασιτέχνες με όλη τη σημασία της λέξης.
 Γιατί στην ουσία και την πραγματικότητα μόνον αυτοί, οι πραγματικοί εραστές της Τέχνης, διαμορφώνουν τους θεατές δείχνοντας τον δρόμο της αγάπης για την Τέχνη του θεάτρου».