ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΑΠΝΙΣΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ

Με αφορμή το σαφάρι προστίμων που ξεκίνησε το Υπουργείο Υγείας για να εφαρμοστεί ο αντικαπνιστικός νόμος, η Βουλευτής του Νομού μας κ. Ασημίνα Σκόνδρα έκανε στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου, παρέμβαση στο αρμόδιο Υπουργείο Υγείας, ζητώντας να υπάρξει ισορροπία και ρεαλισμό από πλευράς τον αρχών. 
Η κ. Σκόνδρα, απευθυνόμενη στον Υπουργό κ. Γεωργιάδη, τόνισε ότι η πολιτεία οφείλει να χειριστεί το ζήτημα του αντικαπνιστικού νόμου με ρεαλισμό. Οι υποχρεώσεις της χώρας μας περί απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους και σε χώρους εργασίας για την προστασία της υγείας των πολιτών, που απορρέουν από τη σχετική σύμβαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, είναι γνωστές. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του ιδίου νομίσματος, που όπως τονίζει η κ. Σκόνδρα, οφείλει το Υπουργείο να εξετάσει. Μεταξύ άλλων, η ολική απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους χώρους εστίασης θα οδηγήσει σε χιλιάδες νέα λουκέτα, ενώ στα χωριά μας υπάρχουν καφενεία που επιβιώνουν με ελάχιστους πελάτες, μεγάλο ποσοστό των οποίων είναι καπνιστές. Η Βουλευτής προτείνει στον Υπουργό να εφαρμόσει ότι ισχύει και σε άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου προβλέπεται νόμιμα η λειτουργία καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος με ξεχωριστούς χώρους καπνιζόντων. Προτείνει επίσης να εξεταστεί η περίπτωση, οι επαγγελματίες να επιλέγουν αν θέλουν το κατάστημα τους να είναι εξ ολοκλήρου καπνιστών η όχι.
Ακολουθεί το κείμενο αναλυτικά:
Κύριε Υπουργέ,
Στα πλαίσια της Σύμβασης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον έλεγχο του καπνού, που επικύρωσε η χώρα μας το 2005, ακολούθησαν σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις για την εφαρμογή των υποχρεώσεων περί απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους και σε χώρους εργασίας για την προστασία της υγείας των πολιτών. Μεταξύ αυτών, ο Νόμος 3420 του 2005 (ΦΕΚ 298 Α), ο Νόμος 3730 του 2008 (ΦΕΚ 262 Α), ο Νόμος 3868 του 2010 (ΦΕΚ 129 Α) και ο Νόμος 3918 του 2011 (ΦΕΚ 31 Α). Σε εφαρμογή των προαναφερθέντων νόμων, εκδόθηκαν διατάξεις απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, προβλέποντας όμως τη δυνατότητα κάποιων – υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις – εξαιρέσεων. Θυμίζω ότι μεταξύ αυτών, όπως τις προέβλεπε ο Νόμος 3730/2008, ίσχυε δυνατότητα απόκτησης ειδικής άδειας λειτουργίας καταστήματος καπνιζόντων για:
         I.            Καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος έως 70 τ.μ. μικτού εμβαδού, όπως μπαρ, καφετέριες, νυχτερινά κέντρα, που μπορούσαν να επιλέγουν εάν γίνονται εξ ολοκλήρου καπνιστικοί ή όχι.
        II.            Καταστήματα άνω των 70 τ.μ., που μπορούσαν να παραχωρήσουν ειδικούς χώρους για το κάπνισμα και όπως όριζαν οι διατάξεις του νόμου, έφταναν έως το 40% του συνολικού εμβαδού του καταστήματος.
Λαμβάνοντας υπόψη, ότι:
·         με τον νόμο 3868 του 2010, οι εν λόγω εξαιρέσεις του προηγούμενου αντικαπνιστικού νόμου ήρθησαν, η απαγόρευση μετατράπηκε σε ολική και εκδόθηκε Κοινή Υπουργική Απόφαση καθορισμού της διαδικασίας ελέγχου, πιστοποίησης των παραβάσεων και επιβολής προστίμων, τόσο στους καπνιστές όσο και τους καταστηματάρχες,
·         υπάρχουν ήδη έντονες αντιδράσεις από την αυστηροποίηση του αντικαπνιστικού νόμου από επαγγελματίες στον χώρο της εστίασης και τα συναφή επαγγέλματα,
·         η ρύθμιση ολικής απαγόρευσης του καπνίσματος – χωρίς καμία δυνατότητα λειτουργίας ξεχωριστών χώρων καπνιστών σε καταστήματα εστίασης και συναφών επαγγελμάτων - θεωρείται δικαιολογημένα ακραία τόσο από τους καταστηματάρχες όσο και από τους πολίτες καπνιστές,
·         Σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το σύστημα ξεχωριστών χώρων (καπνιστών – μη καπνιστών) σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και συναφών επαγγελμάτων είναι ευρέως καθιερωμένο, χωρίς να δημιουργεί κανένα πρόβλημα.
Ερωτάστε κύριε Υπουργέ:
1.       Αντιλαμβάνεται το Υπουργείο Υγείας, ότι η ολική απαγόρευση του καπνίσματος θα δημιουργήσει χιλιάδες νέα λουκέτα στον χώρο της εστίασης και των συναφών επαγγελμάτων;
2.       Γνωρίζει το Υπουργείο, ότι στην Περιφέρεια, και ειδικά στα χωριά μας, λειτουργούν μικρά καφενεία που προσπαθούν να επιβιώσουν με ελάχιστους πελάτες, μεγάλο ποσοστό των οποίων είναι καπνιστές;
3.       Πως εξηγείτε, ότι στα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε. – που έχουν επίσης επικυρώσει τη Σύμβαση Πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας – προβλέπεται νόμιμα η λειτουργία καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος με ξεχωριστούς χώρους καπνιζόντων (όπως προβλεπόταν εξάλλου από το νόμο 3730/2008);
4.       Θεωρείτε ότι η εφαρμογή της ολικής απαγόρευσης του καπνίσματος και η επιβολή εξαντλητικών προστίμων (που φτάνουν τις 10.000 Ευρώ) αντισταθμίζουν μία ολοκληρωμένη αντικαπνιστική διαπαιδαγώγηση των πολιτών και μειώνουν τα ποσοστά των καπνιστών στη χώρα μας;
5.       Τι προτίθεται να πράξει το Υπουργείο, ώστε να διασφαλιστεί μία ισορροπία για να μην καταρρεύσει πλήρως η αγορά των συγκεκριμένων κλάδων;