Αθλητικά - 2 μήνες 5 ημέρες πιο πριν
Η ΕΛΠΙΔΑ … ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ
Υποβλήθηκε στις Παρ, 27/02/2015 - 11:55.
Εκτυπώσιμη μορφή
Της Ασημίνας Σκόνδρα, πρ. Βουλευτή ΝΔ Καρδίτσας
Ένας μήνας πέρασε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, που οι πολίτες αποφάσισαν να δώσουν για πρώτη φορά την διακυβέρνηση της χώρας στην Αριστερά.
Άνθρωποι από διάφορες παρατάξεις, σαφώς πληγωμένοι από τα προβλήματα της δεινής οικονομικής κρίσης της τελευταίας 6ετίας, πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ίσως και να εννοούσε τις υποσχέσεις που έδινε προεκλογικά και όχι μόνο.
Υπήρξε βεβαίως και μια ομάδα πολιτών, που η ψήφος τους είχε ως γνώμονα την τιμωρία των κομμάτων, που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια.
Κάποιοι άλλοι μιλούσαν για «αλλαγή» και , πιθανόν υποσυνείδητα, ταύτιζαν την τωρινή αλλαγή, με την «αλλαγή» του 1981.
Δεν έλαβαν όμως υπόψη τους, ότι οι συνήθειες και οι εποχές του 1981 με το 2015 είναι απολύτως διαφορετικές.
Τότε δεν υπήρχε θέμα δανεισμού και τα δάνεια, κακώς βέβαια, εισέρρεαν συνεχώς στη χώρα και χρησιμοποιούνταν για κοινωνική πολιτική και διάφορες παροχές.
Τότε μπήκαμε στην ΕΟΚ και για πρώτη φορά η Ελλάδα είχε μερίδιο και μάλιστα μεγάλο στα Μεσογειακά ολοκληρωμένα Προγράμματα, στα πακέτα Ντελόρ, στις ενισχύσεις, τις επιδοτήσεις και όλα τα συναφή που διαδέχονταν το ένα το άλλο.
Τότε υπήρχε ένας Ανδρέας Παπανδρέου, που ανεξάρτητα αν κάποιοι διαφωνούσαμε με τις ιδέες και τις απόψεις του, ήταν μια πολιτική προσωπικότητα, που καμία σύγκριση δεν μπορεί να έχει με τον Τσίπρα.
Για διαφόρους λόγους λοιπόν, ο λαός επέλεξε στις πρόσφατες εκλογές τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όλοι, την επόμενη ημέρα, πολιτικοί φίλοι και πολιτικοί αντίπαλοι, ευχηθήκαμε να πετύχει αυτή η Κυβέρνηση για το καλό της πατρίδας μας και των Ελλήνων.
Ένα μήνα μετά, και αφού ζήσαμε ένα άνευ προηγουμένου επικοινωνιακό σόου, μια ακραία προπαγανδιστική τακτική, και αφού κατά κόρον ασχοληθήκαμε με τις στιλιστικές προτιμήσεις του κ. Βαρουφάκη, έγινε η πιο γρήγορη και θεαματική προσγείωση στο ρεαλισμό.
Έτσι χαρακτήρισαν την μεταστροφή της κυβέρνησης κάποιοι, ή «κωλοτούμπα», όπως την είπαν κάποιοι άλλοι ή είσοδο στην σκληρή οικονομική και πολιτική πραγματικότητα.
Το προκλητικό και πολιτικά ανήθικο όμως, είναι ότι συνειδητά και καλοστημένα στήριζαν την προεκλογική παροχολογία στο ψέμα και στην εμπορία των οικονομικών προβλημάτων του λαού.
Έτσι κατόρθωσαν να παρασύρουν τους πολίτες και να υφαρπάξουν την ψήφο τους.
Τότε που του έλεγαν ότι θα σκίσουν το μνημόνιο στην αυλή της Βουλής.
Ότι θα καταργήσουν τους εφαρμοστικούς Νόμους σε μία συνεδρίαση και με ένα άρθρο
Ότι θα διαγράψουν το χρέος και θα προχωρήσουν σε αυξήσεις και προσλήψεις.
Τελικά και μετά βεβαίως από τα «βαφτίσια» της Τρόϊκα σε «θεσμούς» και του μνημονίου σε «συμφωνία- γέφυρα», όχι μόνο δεν έσκισαν το Μνημόνιο, αντιθέτως ζήτησαν παράταση.
Παράταση δηλαδή του υπάρχοντος προγράμματος, με δυσμενέστερες εκδοχές σε ορισμένα σημεία, αυστηρούς οικονομικούς κανόνες και αποδοχή του e-mail Χαρδούβελη.
Τι πέτυχε τελικά η νέα κυβέρνηση, μετά από την «σκληρή» διαπραγμάτευση; Ζητούσε χρήματα χωρίς μνημόνιο, πέτυχε να πάρει μνημόνιο, χωρίς χρήματα.
Ένας μήνας πέρασε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, που οι πολίτες αποφάσισαν να δώσουν για πρώτη φορά την διακυβέρνηση της χώρας στην Αριστερά.
Άνθρωποι από διάφορες παρατάξεις, σαφώς πληγωμένοι από τα προβλήματα της δεινής οικονομικής κρίσης της τελευταίας 6ετίας, πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ίσως και να εννοούσε τις υποσχέσεις που έδινε προεκλογικά και όχι μόνο.
Υπήρξε βεβαίως και μια ομάδα πολιτών, που η ψήφος τους είχε ως γνώμονα την τιμωρία των κομμάτων, που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια.
Κάποιοι άλλοι μιλούσαν για «αλλαγή» και , πιθανόν υποσυνείδητα, ταύτιζαν την τωρινή αλλαγή, με την «αλλαγή» του 1981.
Δεν έλαβαν όμως υπόψη τους, ότι οι συνήθειες και οι εποχές του 1981 με το 2015 είναι απολύτως διαφορετικές.
Τότε δεν υπήρχε θέμα δανεισμού και τα δάνεια, κακώς βέβαια, εισέρρεαν συνεχώς στη χώρα και χρησιμοποιούνταν για κοινωνική πολιτική και διάφορες παροχές.
Τότε μπήκαμε στην ΕΟΚ και για πρώτη φορά η Ελλάδα είχε μερίδιο και μάλιστα μεγάλο στα Μεσογειακά ολοκληρωμένα Προγράμματα, στα πακέτα Ντελόρ, στις ενισχύσεις, τις επιδοτήσεις και όλα τα συναφή που διαδέχονταν το ένα το άλλο.
Τότε υπήρχε ένας Ανδρέας Παπανδρέου, που ανεξάρτητα αν κάποιοι διαφωνούσαμε με τις ιδέες και τις απόψεις του, ήταν μια πολιτική προσωπικότητα, που καμία σύγκριση δεν μπορεί να έχει με τον Τσίπρα.
Για διαφόρους λόγους λοιπόν, ο λαός επέλεξε στις πρόσφατες εκλογές τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όλοι, την επόμενη ημέρα, πολιτικοί φίλοι και πολιτικοί αντίπαλοι, ευχηθήκαμε να πετύχει αυτή η Κυβέρνηση για το καλό της πατρίδας μας και των Ελλήνων.
Ένα μήνα μετά, και αφού ζήσαμε ένα άνευ προηγουμένου επικοινωνιακό σόου, μια ακραία προπαγανδιστική τακτική, και αφού κατά κόρον ασχοληθήκαμε με τις στιλιστικές προτιμήσεις του κ. Βαρουφάκη, έγινε η πιο γρήγορη και θεαματική προσγείωση στο ρεαλισμό.
Έτσι χαρακτήρισαν την μεταστροφή της κυβέρνησης κάποιοι, ή «κωλοτούμπα», όπως την είπαν κάποιοι άλλοι ή είσοδο στην σκληρή οικονομική και πολιτική πραγματικότητα.
Το προκλητικό και πολιτικά ανήθικο όμως, είναι ότι συνειδητά και καλοστημένα στήριζαν την προεκλογική παροχολογία στο ψέμα και στην εμπορία των οικονομικών προβλημάτων του λαού.
Έτσι κατόρθωσαν να παρασύρουν τους πολίτες και να υφαρπάξουν την ψήφο τους.
Τότε που του έλεγαν ότι θα σκίσουν το μνημόνιο στην αυλή της Βουλής.
Ότι θα καταργήσουν τους εφαρμοστικούς Νόμους σε μία συνεδρίαση και με ένα άρθρο
Ότι θα διαγράψουν το χρέος και θα προχωρήσουν σε αυξήσεις και προσλήψεις.
Τελικά και μετά βεβαίως από τα «βαφτίσια» της Τρόϊκα σε «θεσμούς» και του μνημονίου σε «συμφωνία- γέφυρα», όχι μόνο δεν έσκισαν το Μνημόνιο, αντιθέτως ζήτησαν παράταση.
Παράταση δηλαδή του υπάρχοντος προγράμματος, με δυσμενέστερες εκδοχές σε ορισμένα σημεία, αυστηρούς οικονομικούς κανόνες και αποδοχή του e-mail Χαρδούβελη.
Τι πέτυχε τελικά η νέα κυβέρνηση, μετά από την «σκληρή» διαπραγμάτευση; Ζητούσε χρήματα χωρίς μνημόνιο, πέτυχε να πάρει μνημόνιο, χωρίς χρήματα.
Βαθμολογήστε το άρθρο:
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Μεγέθυνση Κειμένου
Current Size: 100%
