Αθλητικά - 2 μήνες 3 ημέρες πιο πριν
Σ.ΛΑΠΠΑΣ Χωρίς κωδικοποίηση και αναμόρφωση της Ελληνικής Νομοθεσίας, δεν μπορεί να υπάρξει ασφάλεια δικαίου, και χωρίς ασφάλεια δικαίου απομειώνεται η βασική δημοκρατική αρχή, η αρχή του Κράτους Δικαίου.
Υποβλήθηκε στις Δευ, 10/02/2020 - 19:40.
Εκτυπώσιμη μορφή
Το Σάββατο, 08.02.2020, ο βουλευτής Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ, κος Σπύρος Λάππας, παρευρέθη στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών, όπου εκπροσώπησε τον Πρόεδρο του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κο. Αλέξη Τσίπρα, ως Τομεάρχης Δικαιοσύνης, και απηύθηνε χαιρετισμό εκ μέρους του.
Ο κος Λάππας, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι η κατάσταση της δικαιοσύνης στη χώρα μας δεν είναι ιδανική, έχει προβλήματα, αδυναμίες και ελλείμματα, τα οποία δεν συναρτώνται τόσο με αδυναμίες των λειτουργών της δικαιοσύνης, αλλά με το επίπεδο ανάπτυξης, λειτουργικότητας και αποτελεσματικότητας της Δημόσιας Διοίκησης στη χώρα μας, και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία κυρίως για την απονομή της Διοικητικής Δικαιοσύνης, αφού αυτή συνυφαίνεται και συναντάται διαρκώς με τη Δημόσια Διοίκηση, τις δομές της, τις πράξεις και τις παραλείψεις της, τα στελέχη της, το ανθρώπινο δυναμικό της. Eκείνο που απουσιάζει διαχρονικά από τη δημόσια διοίκηση είναι η αποτελεσματικότητά της, υπό την έννοια της παραγωγής νόμιμων και ταχέων αποτελεσμάτων.
Tο βασικότερο στοιχείο που τονίζεται σε όλες τις σχετικές Εκθέσεις και Μελέτες είναι η κυριαρχία του «πολιτικού συστήματος» έναντι του «διοικητικού», είναι αυτό που η κοινωνία και ο τρέχον πολιτικός λόγος ονομάζει «κομματικοποίηση», δηλαδή η συνθήκη εκείνη κατά την οποία το κόμμα, σαν διοικητικός μηχανισμός-κρατικός μηχανισμός υποκαθιστά τη διοίκηση και καθίσταται το ίδιο, ένας ιδιότυπος φορέας συνοχής του κράτους και της θεσμικής του μνήμης. Αυτός ο «φαύλος κύκλος» διοικητικής τελμάτωσης και γραφειοκρατικής παραλυσίας, έχει ως τελικό αποτέλεσμα την απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι των δημοσίων θεσμών, γεγονός που επιτείνει την κρίση νομιμότητας και νομιμοποίησης που μαστίζει εν γένει τη λειτουργία της Ελληνικής Πολιτείας. Ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια μειώνεται η ρυθμιστική δυνατότητα της διοίκησης, μειώνοντας επομένως το εύρος του δημοσίου συμφέροντος. Απόληξη αυτής της διαδικασίας είναι η λειτουργική υποβάθμιση του δημόσιου τομέα ως εγγυητή της νομιμότητας και του δημοσίου συμφέροντος και η προϊούσα ιδιωτικοποίηση αρμοδιοτήτων του.
Σήμερα σε συνθήκες, ακόμα, οικονομικής, κοινωνικής και αξιακής κρίσης είναι μία ευκαιρία μετασχηματισμού των παραδοσιακών δομών και μετεξέλιξης των πολιτειακών θεσμικών μορφωμάτων. Πρέπει να συνυπάρχουν η ανεξαρτησία και η ποιότητα του δικαστικού έργου, ζήτημα δύσκολο, καθώς η συνύπαρξη αυτή δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τους διοικητικούς δικαστές, αλλά και από μία κυβέρνηση σε διαρκή εγρήγορση και έναν ευαίσθητο και προνοητικό νομοθέτη. Για πρώτη φορά επιχειρήθηκε «Κωδικοποίηση της Διοικητικής Νομοθεσίας» με τον ν. 3980/1959, και μετά από 80 χρόνια ακόμα δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί με τρόπο και σε βαθμό που να τιμά ένα Κράτος Δικαίου. Χωρίς κωδικοποίηση και αναμόρφωση της Ελληνικής Νομοθεσίας, δεν μπορεί να υπάρξει ασφάλεια δικαίου, και χωρίς ασφάλεια δικαίου απομειώνεται η βασική δημοκρατική αρχή, η αρχή του Κράτους Δικαίου.
Κλείνοντας τον χαιρετισμό του, ο Τομεάρχης Δικαιοσύνης, στάθηκε στα λόγια ενός διαπρεπέστατου, παγκοσμίου κύρους Δικαστή, του Βρετανού Καρντόζο, ο οποίος κάποτε είπε ότι: «τα πρώτα χρόνια μου στα έδρανα βασάνισα πολύ το μυαλό μου για να ανακαλύψω πόσο ανεξερεύνητος ήταν ο ωκεανός που μόλις είχα αρχίσει να διαπλέω. Αναζητούσα τη βεβαιότητα. Αισθάνθηκα θλίψη και αποθάρρυνση, όταν ανακάλυψα ότι η αναζήτηση της ήταν μάταιη. Προσπάθησα να φτάσω στη στεριά, στο στέρεο έδαφος των παγίων και αμετάβλητων κανόνων, στον παράδεισο της δικαιοσύνης που αυτοανακηρυσσόταν με σύμβολα πιο απέριττα και πιο επιβλητικά από ότι οι ασθενικές και τρεμάμενες αντανακλάσεις της στην ταλαντευόμενη σκέψη και συνείδησή μου. Ανακάλυψα μαζί με τους ταξιδιώτες του Παράκελσου ότι ο αληθινός παράδεισος ήταν πάντα μακριά» και ευχήθηκε: «Εσείς κύριοι δικαστές είθε να φέρετε αυτόν τον παράδεισο του Καρντόζο όσο πιο κοντά γίνεται».
Ο κος Λάππας, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι η κατάσταση της δικαιοσύνης στη χώρα μας δεν είναι ιδανική, έχει προβλήματα, αδυναμίες και ελλείμματα, τα οποία δεν συναρτώνται τόσο με αδυναμίες των λειτουργών της δικαιοσύνης, αλλά με το επίπεδο ανάπτυξης, λειτουργικότητας και αποτελεσματικότητας της Δημόσιας Διοίκησης στη χώρα μας, και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία κυρίως για την απονομή της Διοικητικής Δικαιοσύνης, αφού αυτή συνυφαίνεται και συναντάται διαρκώς με τη Δημόσια Διοίκηση, τις δομές της, τις πράξεις και τις παραλείψεις της, τα στελέχη της, το ανθρώπινο δυναμικό της. Eκείνο που απουσιάζει διαχρονικά από τη δημόσια διοίκηση είναι η αποτελεσματικότητά της, υπό την έννοια της παραγωγής νόμιμων και ταχέων αποτελεσμάτων.
Tο βασικότερο στοιχείο που τονίζεται σε όλες τις σχετικές Εκθέσεις και Μελέτες είναι η κυριαρχία του «πολιτικού συστήματος» έναντι του «διοικητικού», είναι αυτό που η κοινωνία και ο τρέχον πολιτικός λόγος ονομάζει «κομματικοποίηση», δηλαδή η συνθήκη εκείνη κατά την οποία το κόμμα, σαν διοικητικός μηχανισμός-κρατικός μηχανισμός υποκαθιστά τη διοίκηση και καθίσταται το ίδιο, ένας ιδιότυπος φορέας συνοχής του κράτους και της θεσμικής του μνήμης. Αυτός ο «φαύλος κύκλος» διοικητικής τελμάτωσης και γραφειοκρατικής παραλυσίας, έχει ως τελικό αποτέλεσμα την απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι των δημοσίων θεσμών, γεγονός που επιτείνει την κρίση νομιμότητας και νομιμοποίησης που μαστίζει εν γένει τη λειτουργία της Ελληνικής Πολιτείας. Ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια μειώνεται η ρυθμιστική δυνατότητα της διοίκησης, μειώνοντας επομένως το εύρος του δημοσίου συμφέροντος. Απόληξη αυτής της διαδικασίας είναι η λειτουργική υποβάθμιση του δημόσιου τομέα ως εγγυητή της νομιμότητας και του δημοσίου συμφέροντος και η προϊούσα ιδιωτικοποίηση αρμοδιοτήτων του.
Σήμερα σε συνθήκες, ακόμα, οικονομικής, κοινωνικής και αξιακής κρίσης είναι μία ευκαιρία μετασχηματισμού των παραδοσιακών δομών και μετεξέλιξης των πολιτειακών θεσμικών μορφωμάτων. Πρέπει να συνυπάρχουν η ανεξαρτησία και η ποιότητα του δικαστικού έργου, ζήτημα δύσκολο, καθώς η συνύπαρξη αυτή δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τους διοικητικούς δικαστές, αλλά και από μία κυβέρνηση σε διαρκή εγρήγορση και έναν ευαίσθητο και προνοητικό νομοθέτη. Για πρώτη φορά επιχειρήθηκε «Κωδικοποίηση της Διοικητικής Νομοθεσίας» με τον ν. 3980/1959, και μετά από 80 χρόνια ακόμα δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί με τρόπο και σε βαθμό που να τιμά ένα Κράτος Δικαίου. Χωρίς κωδικοποίηση και αναμόρφωση της Ελληνικής Νομοθεσίας, δεν μπορεί να υπάρξει ασφάλεια δικαίου, και χωρίς ασφάλεια δικαίου απομειώνεται η βασική δημοκρατική αρχή, η αρχή του Κράτους Δικαίου.
Κλείνοντας τον χαιρετισμό του, ο Τομεάρχης Δικαιοσύνης, στάθηκε στα λόγια ενός διαπρεπέστατου, παγκοσμίου κύρους Δικαστή, του Βρετανού Καρντόζο, ο οποίος κάποτε είπε ότι: «τα πρώτα χρόνια μου στα έδρανα βασάνισα πολύ το μυαλό μου για να ανακαλύψω πόσο ανεξερεύνητος ήταν ο ωκεανός που μόλις είχα αρχίσει να διαπλέω. Αναζητούσα τη βεβαιότητα. Αισθάνθηκα θλίψη και αποθάρρυνση, όταν ανακάλυψα ότι η αναζήτηση της ήταν μάταιη. Προσπάθησα να φτάσω στη στεριά, στο στέρεο έδαφος των παγίων και αμετάβλητων κανόνων, στον παράδεισο της δικαιοσύνης που αυτοανακηρυσσόταν με σύμβολα πιο απέριττα και πιο επιβλητικά από ότι οι ασθενικές και τρεμάμενες αντανακλάσεις της στην ταλαντευόμενη σκέψη και συνείδησή μου. Ανακάλυψα μαζί με τους ταξιδιώτες του Παράκελσου ότι ο αληθινός παράδεισος ήταν πάντα μακριά» και ευχήθηκε: «Εσείς κύριοι δικαστές είθε να φέρετε αυτόν τον παράδεισο του Καρντόζο όσο πιο κοντά γίνεται».
Βαθμολογήστε το άρθρο:
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Μεγέθυνση Κειμένου
Current Size: 100%
